Ζητήματα δικαιοσύνης – Γράφει ο Σωκράτης Τσαγκαδόπουλος

Ελάχιστοι, υποθέτω, γνωρίζουν τον Σαρλ Λουί ντε Σεκοντά. Ούτε θα τον γνωρίζουν ως βαρόνο της Μπρεντ.

Ελάχιστοι, υποθέτω, γνωρίζουν τον Σαρλ Λουί ντε Σεκοντά. Ούτε θα τον γνωρίζουν ως βαρόνο της Μπρεντ.

Αντιθέτως τον γνωρίζουν ως Μοντεσκιέ, ο οποίος πήρε πολλούς από τους πολιτικούς στο λαιμό του με το έργο του “Το πνεύμα των νόμων”, στο οποίο περιγράφει τη γνωστή Αρχή της διάκρισης των εξουσιών.

Δηλαδή την υποτιθέμενη ανεξαρτησία της εκτελεστικής, της Νομοθετικής και της δικαστικής εξoυσίας. Το ζήτημα αυτό είχε γίνει επίκαιρο (και συνεχίζει να είναι) όταν ο πρωθυπουργός προέβλεψε από τη Θεσσαλονίκη ως ενδεχόμενη την θετική απόφαση για την κυβέρνηση τον ΣτΕ για την υπόθεση της αδειοδότησης των καναλιών.

Επίσης έγινε επίκαιρο από τη δήλωση του Προέδρου του ΣτΕ «ότι το γενικότεροι κλίμα μπορεί να επηρεάσει την έκβαση της υποθέσεως».

Ο δικηγόρος και πρώην πολιτικός Στρατής Στρατήγης έγραφε σε ένα άρθρο του που είχε τον τίτλο «Κυβέρνηση Δικαστών ή Δικαστές Κυβερνώντων» ότι η εξουσία ουσιαστικά φοβάται την εκπεφρασμένη βούληση των Δικαστικών Αρχών να ασκήσούν πλήρως την δικαιοδοσία τους, ως δικαστών της Νομιμότητας των Κυβερνήσεων.

Οι κυβερνώντες δεν φοβούνται τόσο την Δικαιοσύνη όσο την επιβεβαίωση από αυτήν των φόβων τον λαού ότι κυβερνάται από κυβέρνηση που δεν Θα ήθελε να τον κυβερνά.

Όσο για την κυβέρνηση, ας έχει υπ’όψιν της τον Μοντεσκιέ, ο οποίος θεωρούσε ότι η κατάχρηση εξουσίας είναι μία φυσική ανθρώπινη ροπή και ότι, κατά συνέπεια, κάθε κράτος τείνει να εκφυλισθεί σε δεσποτικό κράτος.

Το ερώτημα που τίθεται είναι : ισχύει στη χώρα μας η Αρχή της διάκρισης των εξουσιών; Ο πρωθυπουργός μας δίδει το πρώτο στίγμα.

Δήλωσε πρόσφατα : «Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Όχι όμως Ανεξέλεγκτη Δικαιοσύνη». Άρα ελεγχόμενη Δικαιοσύνη.
Αξιοπρόσεκτη, όμως, είναι και η δήλωση τον πρωθυπουργού, σύμφωνα με την οποία «υπάρχει διάκριση εξουσιών, αλλά και ΕΞΟΥΣΙΑ των ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ. Όμως όλοι υπεραμύνονται την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ο καθένας δίδοντας σε αυτή, όπως γράφω παραπάνω, τη δική του ερμηνεία.

Όμως το Θέμα είναι απλό. Διάκριση των εξουσιών και, συνεπώς, Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης δεν υπάρχει πραγματικά στη χώρα αυτή. Οι επικεφαλής Πρόεδροι και Αντιπρόεδροι των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, του Αρείου Πάγου, τον Συμβουλίού της Επικρατείας και τον Ελεγκτικού Συνεδρίου διορίζονται από το υπουργικό συμβούλιο, δηλαδή από την κυβέρνηση, που είναι το ανώτατο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας και αυτοί περαιτέρω επιλέγουν τα Δικαστικά Συμβούλια, τα πειθαρχικά όργανα και τα όργανα που αποφασίζουν για τις προαγωγές των δικαστών.

Εκτός από τη Δικαιοσύνη και η Νομοθετική εξουσία, οι βουλευτές, βρίσκονται στο έλεος της εκτελεστικής εξουσίας.

Όλοι οι βουλευτές παρατηρεί ο έγκριτος νομικός Γιώργος Ανδρέου, ψηφίζουν υπό κομματική πειθαρχία, για να μη χαθεί η περιβόητη “δεδηλωμένη” και πέσει η κυβέρνηση και χαθεί και βουλευτική καρέκλα, κατά κανόνα τυφλά χωρίς να προλαβαίνουν να αποκτήσουν γνώση και άποψη για το περιεχόμενο, κυρίως των σοβαρών νόμων.
Άλλωστε τα νομοσχέδια έρχονται στη Βουλή τα τελευταία χρόνια με τη μορφή τον κατεπείγοντος ή με τη μορφή κύρωσης των πράξεων Νομοθετικού περιεχομένου.

Μία συνεπώς και μόνη είναι η εξουσία στη χώρα. Η εκτελεστική. Και η εξουσία αυτή, γράφει ο Γιώργος Ανδρέου, είναι συγκεντρωμένη στα χέρια ενός και μόνο προσώπου, του πρωθυπουργού.

Έχουμε δηλαδή συγκέντρωση υπερεξουσιών σε ένα πρόσωπο. Για να υπάρχει, λοιπόν, στην πράξη Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα και να θεσμοθετηθεί το Αυτοδιοίκητο της Δικαιοσύνης. Να επιλέγουν οι ίδιοι οι δικαστές την ηγεσία των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Με αδιάβλητες διαδικασίες και ασφαλιστικές δικλείδες που θα θεσμοθετήσει η Συνταγματική Βουλή.

Τέτοια πρόταση από κανένα πολιτικό αρχηγό δεν έχει γίνει, εκτός από κάποια εξαίρεση που δεν γνωρίζω.
Προς επίρρωση των όσων παραπάνω αναφέρονται η σημερινή κυβέρνηση, νομίζοντας πως απευθύνεται σε αφελείς, αποφάσισε η διαδικασία επιλογής των Δικαστικών Αρχών να γίνει από την Ολομέλεια των Προέδρων της Βουλής, που ελέγχονται από την κυβέρνηση.

Αν δε είναι αλήθεια ότι καλούνται σε ΑΚΡΟΑΣΗ δεκάδες ανωτάτων Δικαστών το θέμα εγγίζει τα όρια της φαιδρότητας.

Γιατί η κυβέρνηση είχε επιλέξει ήδη το όνομα του Προέδρου του Αρείου Πάγου, το οποίο είχε διαρρεύσει και στον τύπο.
Με βουτιά στην ιεραρχία επελέγη ο κ. Πέππας, που είναι αρεοπαγίτης υπερφαλαγγίσας όλους τους Αντιπροέδρους του Αρείου Πάγου μετά την ομόφωνη απόφαση του υπουργικού Συμβουλίου που αποδέχθηκε την εισήγηση του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Κοντονή και την σύμφωνη γνώμη του αναπληρωτή υπουργού κ. Παπαγγελόπουλου.

Όμως, προς επιβεβαίωση των όσων παραπάνω καταγράφω στην πρόσφατη διάσκεψη της ολομέλειας των προέδρων της Βουλής, πρώτος σε ψήφους είχε καταταγεί ο Αντιπρόεδρος του ΑΠ κ. Δημήτριος Κράvης και δεύτερος ο κ. Πέππας που επέλεξε το υπουργικό Συμβούλιο.

Γράφει ο Σωκράτης Τσαγκαδόπουλος, συνταξιούχος δικηγόρος.