Βασίλης Παππάς – Το «ήθος» ενός ψηφοδελτίου

Έχουν και τα ψηφοδέλτια ήθος; Ας προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε. Τον τελευταίο καιρό, η κοινωνία των Τρικάλων γίνεται μάρτυρας, ως λαθραναγνώστης, διαφόρων δημοσιευμάτων, για την κατάρτιση ψηφοδελτίων.

Έχουν και τα ψηφοδέλτια ήθος; Ας προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε.

Τον τελευταίο καιρό, η κοινωνία των Τρικάλων γίνεται μάρτυρας, ως λαθραναγνώστης, διαφόρων δημοσιευμάτων, για την κατάρτιση ψηφοδελτίων.

Και μάλιστα ψηφοδελτίου κόμματος αριστερού και αντιμνημονιακού που «ευαγγελίζεται» την αλλαγή πορείας της χώρας. Σε προηγούμενες εκλογές, όταν το τοπίο ήταν άνυδρο, οι θέσεις πολλές και οι επιβάτες ελάχιστοι. Παρ’ όλες τις προσκλήσεις και τις προκλήσεις προς φίλους και συντρόφους, το όχημα ταξίδευε μόνον με 6 επιβάτες και μόνον στις 12 και πέντε «μπήκε» και έβδομος επιβάτης και καταρτίστηκε το πλήρες, τότε, ψηφοδέλτιο.

Τώρα χρειάζεται διώροφο λεωφορείο, γιατί οι θέσεις συγκεκριμένες και οι επιβάτες της μελλούμενης εξουσίας συνωστίζονται στην άνοδο θέλοντας να είναι δίπλα στον οδηγό.
Μια κατηγορία επιβαινόντων, είναι κάποιοι που θέλουν να εξοφλήσουν τα κοινωνικά τους ένσημα, στη λογική γιατί οι άλλοι και όχι εγώ.

Άλλη κατηγορία, προερχόμενη από κοινωνικά και πολιτικά τζάκια, βλέπει να μην συμμετέχει πλέον στο πολιτικό παιγνίδι νομής της εξουσίας. «Εικονολάτρες» και «οικονομάχοι», χρησιμοποιούν τις βυζαντινές μηχανορραφίες για να υπάρχουν στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Άλλη κατηγορία, πολιτικοί σαλταδόροι, χωρίς αιδώ, ως να απευθύνονται σε χώρα λωτοφάγων, οι δημοτικές εκλογές δεν είναι μακριά, χωρίς ένα συγνώμη για τις πολιτικές και προσωπικές επιλογές τους, προσπαθούν να σαλτάρουν στη μεσαία πόρτα του λεωφορείου, ώστε και αυτοί να υποδηλώσουν παρόν.

΄Αλλοι τέλος περιφερόμενοι στα καφενεία ανά την τρικαλινή επικράτεια, υπόσχονται ότι θα μεριμνήσουν όταν έλθει η ώρα για τους κολλητούς και τους φίλους τους.

Και το ερώτημα τίθεται από την αρχή. ΄Εχουν τα ψηφοδέλτια ήθος;
Αν απαρτίζονται από άτομα που, παρά τα λάθη τους και τις επιλογές τους, παρουσίασαν έργο στο ελληνικό κοινοβούλιο, διέτρεξαν την τρικαλινή ύπαιθρο μεταφέροντας το πολιτικό και ανατρεπτικό λόγο για μια νέα οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, τότε ναι!

Αν απαρτίζονται από πρόσωπα του χώρου της υγείας, που έδωσαν το είναι τους, στην περίθαλψη των συνανθρώπων τους συμμετέχοντας στα κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά φαρμακεία, τότε ναι!
Αν απαρτίζονται από γυναίκες που έστησαν κοινωνικές δομές, εργάστηκαν με αλληλεγγύη, αλτρουισμό και ταξική συνείδηση βοηθώντας τον ανήμπορο, όχι μόνο στον καθημερινό του γολγοθά, αλλά βάζοντας τις βάσεις της κοινωνικής ανατροπής και της αντιμνημονιακής εξέγερσης, τότε ναι!

Αν απαρτίζονται από πρόσωπα «άσημα» στην κομματική ιεραρχία, αλλά σημαντικά για τους αγώνες που έδωσαν στην τρικαλινή κοινωνία, τότε ναι!

Αν απαρτίζονται από νεολαίους που μεταφέρουν ένα αλληλέγγυο ήθος στον διωκόμενο, στον μετανάστη, στον φυλακισμένο, στις οροθετικές και αντιστέκονται στα ρατσιστικά και σεξιστικά στερεότυπα του μπαλτάκιου λυκόφωτος και της υπόδικης παρέας του, τότε ναι!

Ας αναδείξουμε όχι τους καλούς/ες, ούτε τους καλύτερους/ες, αλλά τους άριστους/ες, αν και μερικοί/ες από σεμνότητα και μόνο, θα αποκηρύξουν τον χαρακτηρισμό αυτό.

Βασίλης Παππάς – εκπαιδευτικός – μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων