Τροχαία δυστυχήματα – Αρχαία τραγωδία στο θέατρο της ασφάλτου

Με αφορμή κάποιου λυπηρού προσφάτου γεγονότος που συνέβη στην περιοχή μας και βούλιαξε μια οικογένεια στο πένθος αλλά και τις δεκάδες οικογένειες που γίνονται μάρτυρες καθημερινά αρχαίας τραγωδίας στο θέατρο της ασφάλτου, σας παραθέτω το παρακάτω.

Με αφορμή κάποιου λυπηρού προσφάτου γεγονότος που συνέβη στην περιοχή μας και βούλιαξε μια οικογένεια στο πένθος αλλά και τις δεκάδες οικογένειες που γίνονται μάρτυρες καθημερινά αρχαίας τραγωδίας στο θέατρο της ασφάλτου, σας παραθέτω το παρακάτω.

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ… ( μας ενδιαφερει ολους ) ΙΝΔΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ Ν.Δ ΑΣΙΑ πληθυσμός 1.000.000.000 περίπου. Βιβλική φυσική καταστροφή. Μετασεισμικό τσουνάμι πλήττει χιλιάδες χιλιόμετρων παρταλιών και αφαιρεί (μέσα στα τελευταία 500 χρόνια) 150.000 ζωές.

ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ – ΕΛΛΑΔΑ πληθυσμός 10.000.000 (μόνο). Ανθρώπινη αφύσικη καταστροφή. Παράλογο φονικό τσουναμι αυτοκινήτων πλήττει χιλιάδες χιλιόμετρων ελληνικής ασφάλτου και αφαιρεί (μέσα σε 50 μόνο χρόνια) 100.000 ζωές και αφήνει ανάπηρους μόνιμα, 300.000 νέους ανθρώπους.

Στατιστικά μετά από 500 πάλι χρόνια αναμένετε πιθανόν ένας αντίστοιχος σεισμός στον Ινδικό, που το τσουναμι του θα ξαναπληξει άλλες 150.000 ψυχές.

Στην Ελλάδα όμως μετά από 500 χρόνια και με το σημερινό ρυθμό ξεκληρίσματος των Ελλήνων στους δρόμους 1.000.000 ψυχές θα έχουν χαθεί σε τροχαία δυστυχήματα και 3.000.000 Ελληνόπουλα θα έχουν μείνει μόνιμα ανάπηρα.

ΚΙΝΑ

100.000 νεκροί από τροχαία το 2004 σε μια χώρα με πληθυσμό κατοίκων 1.500.000.000, ποσοστό, ένας (1) νεκρός σε κάθε 15000 κινέζους.

ΕΛΛΑΔΑ

3.000 νεκροί κάθε χρόνο όπου ο πληθυσμός δεν υπερβαίνει τα 9.000.000 ψυχές, ποσοστό, ένας (1) νεκρός κάθε 3000 Έλληνες.

Δηλαδή αν οι κινέζοι είχαν την δική μας οδική συμπεριφορά και συνθήκες θα έπρεπε να έχουν 500.000 νεκρούς και όχι 100.000 μόνο. Ζούμε λοιπόν σε ένα πέντε φορές πιο επικίνδυνο οδικό περιβάλλον από τους Κινέζους; Πρώτη αιτία θανάτου σε ηλικίες 18-44 ετών τα τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα.

Από το 1965 – 2000 σε 35 δηλαδή χρόνια έχουμε στην Ελλάδα περισσότερους από 75000 νεκρούς και πιο πολλούς από 1.200.000 τραυματίες ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΩΝ.

Σήμερα με 10 νεκρούς, 30 παραπληγικούς και 120 τραυματίες κάθε ημέρα (σαν να βυθίζεται ένα ferry boat η να πέφτει ένα μικρό αεροπλάνο της αεροπλοΐας σε κατοικημένη περιοχή κάθε 24ωρο) καταφέραμε να κάνουμε ρεκόρ στην αύξηση θυμάτων από τροχαία και να μείνουμε μακράν μόνοι στην μακάβρια κορυφή του πόντιουμ του θανάτου και των τραυματισμών.

Την δεκαετία από το 1990 έως το 1999 η Ευρώπη πέτυχε μείωση των θυμάτων από τα τροχαία από (-) 14% έως και (45)%. Στην πατρίδα μας δυστυχώς είχαμε αύξηση μέχρι και (+) 60%. Έχουμε λοιπόν 300 νεκρούς 900 τετραπληγικους και περισσότερους από 3600 τραυματίες το μήνα, (είναι σαν να βυθίζονται 2 μεγάλα ferrie boat ή να πέφτουν 2 Boeing σε κατοικημένη περιοχή κάθε μήνα).

Έτσι λοιπόν με: 3500 νεκρούς, 10000 παραπληγικούς 45000 τραυματίες και 2500 μικρά παιδιά με μόνιμες αναπηρίες κάθε χρόνο από τροχαία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι (μακράν) πιο επικίνδυνη και δύσκολη καθημερινή μας δραστηριότητα είναι η κυκλοφορία στους δρόμους ως, πεζοί, ποδηλάτες, μοτοσικλετιστές, οδηγοί αυτοκίνητων, επιβάτες αυτοκινήτων, συνεπιβάτες σε μοτοσικλέτες. Το τροχαίο είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο μπορούμε να «κλείσουμε» το σπίτι μας μέσα σε ελάχιστα δέκατα του δευτερόλεπτου.

Τι φταίει; Μα βέβαια η έλλειψη συνείδησης των τρομακτικών κίνδυνων και συνεπειών κατά την οδήγηση, που χαρακτηρίζει τον έλληνα και τον οδηγεί σε άκρως επικίνδυνες και άσεμνες συμπεριφορές. Υπεύθυνο γι αυτό είναι βέβαια το «σύστημα» που μέσω των μηχανισμών ενημέρωσης, εκμάθησης, εκπαίδευσης και εξέτασης δεν βελτιώνει «ικανά» την κυκλοφοριακή συμπεριφορά – αγωγή και γενικότερα την αγωγή του πολίτη. Πρέπει λοιπόν όλοι να πιστέψουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στη ζωή μας είναι το τροχαίο ατύχημα και η Πολιτεία, αφού το αναδείξει, πρέπει να «ζητήσει» από τον πρωθυπουργό της χώρας να ονομάσει και να ανακηρύξει πλέον αυτό το κοινωνικό πρόβλημα, ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ που αφορά 10000000 έλληνες πολίτες («αγνοούμενους από τον ίδιο τους τον εαυτό), δηλαδή όλους μας.

Ο πρωθυπουργός όμως της χώρας ονόμασε το 1997, όταν μας ανατεθεί από την ΔΟΕ η Ολυμπιάδα, εθνικό θέμα τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Λάθος βέβαια τραγικό.

Μέσα στα 7 αυτά χρόνια που μεσολάβησαν, με 3500 νεκρούς ετήσιος, το 2004 υπήρξαν 25000 συμπολίτες μας, που εγκατέλειψαν τα εγκόσμια και οι οποίοι δεν είδαν τους ολυμπιακούς αγώνες. Φανταστείτε την ημέρα ης τελετής έναρξης των αγώνων το 1/3 των θέσεων του ολυμπιακού σταδίου χωρίς φίλαθλους, με τα καθίσματα άδεια, βαμμένα μαύρα και με ένα αναμμένο άσπρο κερί στο καθένα, ώστε να μας θυμίζει, ως μακάβριο θέαμα, την ανοησία με την οποία αντιμετωπίζεται ο θάνατος από τα τροχαία δυστυχήματα στην πατρίδα μας. Τότε πια ίσως συνειδητοποιήσει η πολιτεία και ο πρωθυπουργός, ποιο είναι πραγματικά το μοναδικό, πραγματικά τραγικό ΕΘΝΙΚΟ (μας) ΘΕΜΑ.

Αποσπάσματα από τα βιβλία « ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ» και «ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ» της σχολής ασφαλούς οδήγησης «ΙΑΒΕΡΗΣ».

el toro…