Το ποίημα του “καημού”
Τα όνειρα που έκανα
πάνε και δεν γυρίζουν
και τα μεγάλα “λάθη”
το μυαλό μου βασανίζουν.
Πίστεψα πάρα πολύ
σε ανθρώπους αδειανούς
που νόμιζαν ότι το χρήμα
τους κάνει ικανούς.
Όμως πολύ γελάστηκα
κι ας είναι για καλό μου
σιγά σιγά και ήσυχα
θα βρω τον εαυτό μου.
Κι όσο για σένα αστέρι μου
που είσαι από αυτούς
σου εύχομαι ολόψυχα
τους λιγότερους καημούς.
Γράφει ο “καημός”