Το όνομά μου είναι Αρτέμης ( ή Μπον) προς τιμήν της θεάς του δάσους, της Άρτεμης.
Σαν κυνηγόσκυλο είχα λαμπρό μέλλον. Αυτά έλεγε το αφεντικό μου ,και εγώ καμάρωνα να τρέχω ελεύθερος στο δάσος πίσω από τα έμπειρα σκυλιά μαθαίνοντας την τέχνη του κυνηγιού .Μια ημέρα, όμως, ένα στραβοπάτημα άλλαξε τη ζωή μου. Το αφεντικό δεν με νοιάστηκε , ήμουν άχρηστος πλέον. Τέλος στα μεγάλα σχέδια του, ένα ανάπηρο ζώο δεν μπορεί να γίνει ποτέ κυνηγός. Για ημέρες σερνόμουν σε άγνωστο και αφιλόξενο περιβάλλον ,υπομένοντας καρτερικά τον πόνο στο σπασμένο πόδι και την πείνα ώσπου κατέληξα σ’ αυτό το χώρο , ανάμεσα σε άλλα σκυλιά , άτυχα όπως και εγώ .Δεν θέλω να βρίσκομαι εδώ, λαχταρώ τη μυρωδιά από το βρεγμένο χορτάρι, να είμαι πιστός σε κάποιον, θέλω……..
ΕΔΩ θα σταματήσω την ιστορία .Ο Αρτέμης ζει πλέον στον¨” παράδεισο” ,δεν θέλει τίποτα πια…….. Ο Αρτέμης ,σύντομα θα βρισκόταν ανάμεσα στα μέλη οικογένειας που θα τον αγαπούσε, αν η αναλγησία και ανικανότητα όλων ιεραρχικά των υπευθύνων δεν τον έριχναν στον “Καιάδα” Όλες αυτές τις ημέρες που ο υπάλληλος μας διαβεβαίωνε πως το κυνηγόσκυλο ήταν ασφαλές με ορό λόγω αδυναμίας,(ο χώρος φιλοξενίας του άλλαζε συνεχώς) το κυνηγόσκυλο σφράγισε με το θάνατο του την ολιγόζωη παρουσία του σ’ αυτό τον σκληρό κόσμο.
Το κοκκαλιάρικο κορμάκι του παραδόθηκε στο χιονιά και την παγωνιά…ΓΙΑΤΙ ήταν από την πρώτη ημέρα εκτεθειμένο στο κρύο ,ποτέ δεν έφυγε από το χώρο του κυνοκομείου , δεν είχε την απαιτούμενη φροντίδα ,ένα πιο ζεστό, φιλικό περιβάλλον και για μια ακόμη φορά το ψέμα σκότωσε ένα αθώο πλάσμα.
Το πως κατέληξε το κυνηγόσκυλο είναι πασιφανές Η εικόνα του κακοπαθημένου κυνηγόσκυλου στα χιόνια στις χθεσινές αναρτήσεις είναι αποκαλυπτική!!!
ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ. ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ. ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΖΩΙΑ ΤΟΥΣ . ΕΥΖΩΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΤΑΪΣΤΡΕΣ (όσες φορές βρέθηκα στο χώρο τις έβλεπα άδειες και αναποδογυρισμένες)— ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ—ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ ΣΕ ΛΙΓΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ (όταν υπάρχει ελεύθερος χώρος)
ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΖΩΩΝ ,ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΣ
Η συνέχεια ανήκει σε όσα ονειρεύεται το κορίτσι στην “επιστολή” του για τον Αρτεμούλη Ήθελε για εκείνον το τρυφερό χάδι , μια λιχουδιά από το χέρι ενός παιδιού, μια βόλτα στο πάρκο μετά τη βροχή .Κι αν δεν υπάρχει στη ζωή το όμορφο-κουτσό κυνηγόσκυλο, υπάρχουν άλλα σκυλάκια που θέλουν από εμάς τα ίδια πράγματα και μας περιμένουν να τα πάρουμε κοντά μας Επισκεφτείτε τους χώρους φύλαξης και υιοθετείστε ένα σκυλάκι!!!! Κοιτάξτε δίπλα σας, ένας αδέσποτος “αλητάκος” του δρόμου θέλει τα ίδια, ένα σπιτικό, αγάπη. Μόνο ευεργετική είναι η παρουσία τους στη ζωή μας.
Υ.Σ Το σκυλί είχε εξεταστεί από κτηνίατρο της πόλης μας και δεν είχε ασθένειες. Χρειαζόταν μόνο καλής ποιότητας τροφή, βιταμίνες και ζεστό περιβάλλον για να αναλάβει δυνάμεις. Χάρη σε φίλους συγκεντρώθηκαν τα χρήματα για την θεραπευτική αγωγή του, την οποία παρέλαβε ο κ. Αδάμος παρουσία της κ. Γκέρτσου.
Ευχαριστούμε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν και οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον ΣΠΑΖ για την αισιοδοξία με την οποία μας εξοπλίζει.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Πολυξένη Αλμπάνη