Το Ξενία Καλαμπάκας στην 14η Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής – La Biennale di Venezia

Το περαμένο Ιούνιο πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Ελληνικού Περιπτέρου στην 14η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής

στη Βενετία με θέμα: Tourism Landscapes: Remaking Greece και Εθνικό Επίτροπο τον Γιάννη Αίσωπο και θα διαρκέσει έως τις 23 Νοεμβρίου 2014.

Στην έκθεση, στο αρχειακό τμήμα όπου παρουσιάζεται η αρχιτεκτονική παραγωγή τοπίων τουρισμού τα τελευταία 100 χρόνια, από το 1914 έως σήμερα υπάρχει και φωτογραφικό υλικό από το μοναδικό Ξενία Καλαμπάκας

1960 Xenia Motel, Καλαμπάκα | Πηγή: Άρης Κωνσταντινίδης, Αρχείο Άρη Κωνσταντινίδη

Στην τελετή παρέστησαν η Υπουργός Τουρισμού, Κα Όλγα Κεφαλογιάννη, η Διευθύντρια της ΔΕΕΑΠ και Εκπρόσωπος του ΥΠΕΚΑ, Κα Ντόρα Γαλάνη, ο Πρόξενος της Ελλάδας στη Βενετία, Κος Συμεών Λιναρδάκης, η Πρόεδρος του ΣΑΔΑΣ, Κα Μυρτώ Δεσποτίδη, ο Διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου στη Βενετία, Κος Γεώργιος Πλουμίδης, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης Ιταλίας Αρχιμανδρίτης Κος Ευάγγελος Υφαντίδης, η Διευθύντρια Τουρισμού Ιταλίας, Κα Κυριακή Μπουλασίδου, η Διευθύντρια Επικοινωνίας & Μάρκετινγκ της Dolphin Capital Partners, Κα Κατερίνα Κατώπη, ο Διευθυντής Ανάπτυξης της LAMDA Development , Κος Ζήσιμος Δανηλάτος, ο Υποδιευθυντής Ανάπτυξης της LAMDA Development, Κος Δημήτριος Ζωντανός καθώς και τοπικοί παράγοντες της Βενετίας, αρχιτέκτονες και διεθνείς δημοσιογράφοι.

Η Ελλάδα συμμετέχει για 10η φορά στη Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής – La Biennale di Venezia. Η Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας είναι η σημαντικότερη έκθεση αρχιτεκτονικής διεθνώς και συγκεντρώνει περισσότερους από 150.000 επισκέπτες στους 6 μήνες που λειτουργεί.

Η Ελληνική συμμετοχή στην 14η Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας 2014 με Εθνικό Επίτροπο τον Γιάννη Αίσωπο, αρχιτέκτονα, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πατρών, έχει τίτλο TourismLandscapes: RemakingGreece. Πραγματεύεται το ρόλο του τουρισμού ως εργαλείου διαρκούς εκμοντερνισμού της χώρας μέσω της κατασκευής δομημένων τοπίων τουρισμού –ξενοδοχεία και θέρετρα, οργανωμένες ακτές, αρχαιολογικοί χώροι, αρχαιολογικά μουσεία, διαμορφώσεις δημοσίων χώρων και τοπία υποδομών– αλλά και τη συνακόλουθη συνεχή (ανα)διαμόρφωση της εθνικής μας ταυτότητας.

Η ελληνική Ιστορία και το ελληνικό τοπίο συγκρότησαν από κοινού τον μύθο της σύγχρονης Ελλάδας. Το κλασικό παρελθόν της χώρας και η ιστορική και πολιτισμική συνέχεια διαμέσου του αναλλοίωτου του τοπίου καθόρισαν την ταυτότητα του νεότερου ελληνικού κράτους. Τα ίδια αυτά στοιχεία –Ιστορία και τοπίο– αποτέλεσαν την βάση για την είσοδο της Ελλάδας σε έναν νέο τομέα οικονομικής δραστηριότητας που ξεκίνησε στην μεταπολεμική περίοδο εκμοντερνισμού της χώρας: τον τουρισμό, μια παγκόσμια βιομηχανία στην οποία η Ελλάδα έμελε να παίξει σημαντικό ρόλο, σε παγκόσμια κλίμακα. Ο τουρισμός είναι μια κατεξοχήν εξωστρεφής δραστηριότητα που προϋποθέτει συνεχή επικοινωνία με το «άλλο», επαφή με το νέο και προσαρμογή σε αυτό και συνεχή (ανα)διαμόρφωση ταυτότητας. Με αρχιτεκτονικούς όρους, μια διαρκή ανακατασκευή του δομημένου τοπίου.

Η έκθεση χωρίζεται σε 2 τμήματα:

Το αρχειακό τμήμα παρουσιάζει την αρχιτεκτονική παραγωγή τοπίων τουρισμού τα τελευταία 100 χρόνια, από το 1914 έως σήμερα, δίνοντας έμφαση στη διερεύνηση της σχέσης των κτιρίων με το φυσικό περιβάλλον τους. Παρουσιάζονται ξενοδοχεία, θέρετρα, οργανωμένες ακτές, αρχαιολογικοί χώροι, αρχαιολογικά μουσεία, διαμορφώσεις δημοσίων χώρων και τοπία υποδομών σε μια συνεχή επιφάνεια εικόνων τοποθετημένων κατά μήκος των τοίχων του εσωτερικού του Ελληνικού Περιπτέρου. Το αρχειακό τμήμα αποτελείται από 3 υπο-τμήματα. Φωτογραφίες τοπίων τοποθετούνται στο κατώτερο τμήμα των τοίχων δημιουργώντας ένα «ανάγλυφο», πάνω σε αυτές τοποθετούνται σχεδία και φωτογραφίες της αρχιτεκτονικής του τουρισμού που διακόπτονται από φωτογραφίες «στοιχείων ταυτότητας» που εισάγουν την ανθρωπολογική διάσταση.

Το τμήμα των νέων έργων τοποθετείται στο κέντρο του Περιπτέρου και παρουσιάζει με μακέτες που τοποθετούνται πάνω σε ίδιες βάσεις διαφορετικού ύψους και δημιουργούν ένα εσωτερικό, γεωμετρικό «τοπίο νησίδων» τις σχεδιαστικές προτάσεις 15 Ελλήνων και ξένων αρχιτεκτόνων/αρχιτεκτονικών γραφείων για μια παραθαλάσσια τουριστική εγκατάσταση. Οι προτάσεις εκπονήθηκαν ειδικά για την έκθεση αυτή. Το χρονικό πλαίσιο είναι η μετά-την-κρίση εποχή που χαρακτηρίζεται από περιορισμένους πόρους, επιζητεί επανεξέταση προτεραιοτήτων και επανακαθορισμό αξιών, αναθεώρηση της σχέσης με τη φύση, και, μέσω πνευματικής ανασυγκρότησης, την επανεκτίμηση του λιγότερου. Η συνύπαρξη Ελλήνων και ξένων αρχιτεκτόνων στην έκθεση αναφέρεται στην αλληλεπίδραση που ο τουρισμός υποστηρίζει, την αντιπαραβολή της αντίληψής μας για τον εαυτό μας με εκείνη που οι άλλοι, οι ξένοι, έχουν για εμάς.