Το ΚΚΕ Τρικάλων για το θέμα έλλειψης και σωστής διατροφής παιδιών στα Τρίκαλα

Με αφορμή τη δημοσίευση επιστολής της διευθύντριας του δημοτικού σχολείου Γόμφων έρχεται στην επιφάνεια το πρόβλημα της έλλειψης επαρκούς και σωστής διατροφής των παιδιών , που υπάρχει και στην περιοχή μας, ανεξάρτητα αν φαίνεται ή όχι με μια πρώτη ματιά.

Με αφορμή τη δημοσίευση επιστολής της διευθύντριας του δημοτικού σχολείου Γόμφων έρχεται στην επιφάνεια το πρόβλημα της έλλειψης επαρκούς και σωστής διατροφής των παιδιών , που υπάρχει και στην περιοχή μας, ανεξάρτητα αν φαίνεται ή όχι με μια πρώτη ματιά.

Στην Ελλάδα του 2013, πάνω από μισό εκατομμύριο παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας! Πολλοί από τους μαθητές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, κυρίως σε νηπιαγωγεία και δημοτικά, παρακολουθούν νηστικοί ή υποσιτισμένοι το καθημερινό σχολικό πρόγραμμα, είτε γιατί οι γονείς τους είναι άνεργοι ή απλήρωτοι, είτε γιατί το οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκεί, είτε γιατί οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις με τις οποίες υποχρεώνονται να δουλεύουν (ελαστικής μορφής απασχόληση, εντατικοποίηση) έχουν αποδομήσει την οικογένεια, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Το πρόβλημα του υποσιτισμού των παιδιών χρειάζεται να αντιμετωπιστεί τώρα, χωρίς κανέναν απολύτως διαχωρισμό, με απόφαση και ευθύνη των Δήμων. Οι Δήμοι, ως μέρος της κρατικής δομής, έχουν χρέος να καλύψουν χωρίς καθυστέρηση τις ανάγκες αυτές, διεκδικώντας άμεσα από το κράτος και επιπλέον παροχές, προκειμένου να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στις επείγουσες αυτές συνθήκες!

Ο υποσιτισμός των παιδιών είναι βαρβαρότητα,

Ζητάμε:

–Να δοθεί έκτακτο κονδύλι από το κράτος στους δήμους έτσι που να παρέχεται ένα απλό μικρό γεύμα (σάντουιτς, γάλα, χυμός κλπ.) σε όλα τα παιδιά, αξιοποιώντας τις υποδομές και το προσωπικό των δήμων (χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και χορηγών), ιεραρχώντας τις λαϊκές γειτονιές , τα χωριά και όπου διαπιστώνονται κρούσματα υποσιτισμού παιδιών.

— Κατάργηση του ΦΠΑ 23% στα κυλικεία!

— Δωρεάν ασφάλιση και ιατρική περίθαλψη σε όλους τους μαθητές!

Τα όποια προγράμματα “επισιτιστικής βοήθειας”, όπως είναι η περιστασιακή διανομή φρούτων σε κάποια σχολεία, είναι ευκαιρίες διαφήμισης κάποιων εταιρειών και δεν μπορούν να δώσουν λύση στο οξυμένο πρόβλημα του υποσιτισμού των παιδιών. Το πρόβλημα όμως του υποσιτισμού των μαθητών, που διαρκώς μεγαλώνει, δεν μπορεί να λυθεί μέσω του εθελοντισμού, της εκκλησίας, των Μ.Κ.Ο. ή των όποιων φιλανθρωπικών οργανώσεων. Οι μαθητές και οι γονείς τους δεν είναι ζητιάνοι. Η φτώχεια, η ανεργία, η πείνα δεν είναι ντροπή για τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Δεν ευθυνόμαστε εμείς για την κατάσταση που ζούμε, ούτε το πρόβλημα μπορεί να το λύσει κανείς μόνος του. Αυτοί που πρέπει να ντρέπονται είναι αυτοί που πλουτίζουν από τη δουλειά των εργαζόμενων- γονιών , αυτοί που μας σπρώχνουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι με τις φιλανθρωπίες θα πνίξουν την οργή που φουντώνει.

Η οργή να γίνει οργάνωση, αγώνας, δύναμη αντεπίθεσης και ανατροπής . Συμμαχία και αλληλεγγύη των εργαζομένων με τους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολουμένους, τους άνεργους ,τους νέους , για να είμαστε «όρθιοι» , για να μπορούμε να αντιπαλεύουμε την πολιτική της βαρβαρότητας. Η λαϊκή αλληλεγγύη που σφυρηλατείται στον αγώνα, καμία σχέση δεν έχει με τη φιλανθρωπία των ιδρυμάτων και των ΜΚΟ, ούτε με τις εκδηλώσεις μίσους που διοργανώνει η Χρυσή Αυγή. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.

Αυτό το «κάτι να γίνει» που λέει ο λαός, να πάρει περιεχόμενο. Μαζί με την πάλη για την άμεση επιβίωση του λαού, για τις συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στους φόρους και τα χαράτσια, την επιβίωση των ανέργων, της φτωχής αγροτιάς και των αυτοαπασχολούμενων: Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα και οδηγός η απαίτηση για μονομερή διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό κυρίαρχο και τη δική του εξουσία. ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ η ιδιοκτησία των μονοπωλίων και ο πλούτος που παράγεται. Μόνο έτσι μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες του ο λαός.