Τα προβλήματα των νέων που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην επαρχία

Μια συζήτηση με τον Καλαμπακιώτη επιστήμονα Γιώργο Ευθ. Τάκο. Στην Ελλάδα η πρόοδος, η προκοπή, η καλή ζωή είναι συνυφασμένη με την φυγή προς τα δυο μεγάλα αστικά κέντρα, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη αλλά και σε μικρότερα όπως Πάτρα, Λάρισα κλπ. Μια συζήτηση με τον Καλαμπακιώτη επιστήμονα Γιώργο Ευθ. Τάκο. Στην Ελλάδα η πρόοδος, η προκοπή, η καλή ζωή είναι συνυφασμένη με την φυγή προς τα δυο μεγάλα αστικά κέντρα, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη αλλά και σε μικρότερα όπως Πάτρα, Λάρισα κλπ. Κι αυτό όχι άδικα δεδομένου ότι το μοντέλο ανάπτυξης που ακολούθησε η Ελλάδα επικέντρωσε την ανάπτυξη πρωτευόντως στην Αθήνα και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη εγκαταλείποντας την επαρχία και τους επαρχιώτες (με την έννοια που έδωσαν στη λέξη) στην τύχη τους.
Έτσι το όνειρο κάθε γονιού ήταν να δει τα παιδιά του αποκατεστημένα επαγγελματικά, οικονομικά και κοινωνικά βλέποντας την φυγή και την εγκατάσταση στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου υπήρχαν δουλειές και ευκαιρίες, ως όνειρο ζωής.
Οι προτροπές για φυγή από την φτώχεια και μιζέρια της επαρχίας και τις λάσπες όπως χαρακτηριστικά έλεγαν, στα παιδιά τους, οι γονείς έμεινε στην ιστορία και θα λέγαμε ότι σηματοδότησε την γενικότερη πορεία της χώρας.
Είναι η απαρχή των στρεβλώσεων που δημιουργήθηκαν σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο τις οποίες πληρώνει ακριβά και σήμερα ο τόπος μας και που ευθύνονται για την σημερινή Ελληνική πραγματικότητα.
Την αποψίλωση της επαρχίας από νέους επιστήμονες που πήραν τον οματιών τους και έφυγαν από τα χωριά προς ανεύρεση καλύτερης τύχης, το επίσημο Ελληνικό κράτος προσπάθησε με διάφορους τρόπους να επαναφέρει στην ύπαιθρο χωρίς επιτυχία βέβαια δεδομένου ότι πλέον οι δομές του συγκεντρωτισμού είχαν ριζώσει για τα καλά δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα.
Έτσι έννοιες όπως αποκέντρωση, περιφερειακή ανάπτυξη κλπ. έμειναν κενό γράμμα δεδομένου ότι δεν στηρίχτηκαν αποτελεσματικά ώστε να επιστρέψουν νέοι άνθρωποι στην ύπαιθρο.
Κάποια επιδοτούμενα προγράμματα νέων που εφαρμόστηκαν αλλού λειτούργησαν ευκαιριακά εξαντλούμενα στην είσπραξη της επιδότησης και αλλού έγιναν κατανάλωση αφού ολόκληρο το σύστημα εξακολουθούσε και εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να στηρίζεται στις παλιές αντιλήψεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την παραγωγή κλπ.
Τα εμπόδια
Τα χαρακτηριστικά εμπόδια για την εγκατάσταση των νέων στην επαρχία, ή την επιστροφή του πίσω στην γενέθλια γη είναι η απασχόληση, η ποιότητα ζωής, η παροχή υπηρεσιών από το κράτος και φυσικά αποτρεπτικά λειτουργούν και τα τοπικά κοινωνικά ή συντεχνιακά κατεστημένα.
Δυστυχώς οι νέοι που αποφασίζουν να δραστηριοποιηθούν στην επαρχία βρίσκουν τις περισσότερες φορές πολλά εμπόδια και καλούνται να δώσουν μάχη επιβίωσης που όμως τους εξουθενώνει ψυχικά και σωματικά.
Πολλοί βέβαια το τολμούν οι περισσότεροι όμως προτιμούν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά και κοινωνικά στα μεγάλα αστικά κέντρα ερχόμενοι στα χωριά ως επισκέπτες.
Ενθαρρυντικά μηνύματα
Παρά ταύτα τελευταία πληθαίνουν οι περιπτώσεις νέων επιστημόνων που επιστρέφουν, μετά τις σπουδές, στην Καλαμπάκα δραστηριοποιούμενοι επαγγελματικά.
Σ’ αυτό βοηθούν και τα μεγάλα έργα που εκτελούνται στην περιοχή όπως η Εγνατία, ο Ε65 κ.α.
Εμείς συναντήσαμε έναν νέο επιστήμονα που επέλεξε τη γενέθλια γη για επαγγελματική δραστηριοποίηση και εγκατάσταση.
Είναι ο Γιώργος Ευθ. Τάκος πτυχιούχος χημικός μηχανικός ο οποίος άνοιξε πρόσφατα στην Καλαμπάκα ένα μελετητικό γραφείο συντάσσοντας περιβαλλοντικές, ενεργειακές, χημικοτεχνικές και βιομηχανικές μελέτες ιδιωτών, οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ.
Παράλληλα έχει την ευθύνη ως υπεύθυνος ποιοτικού ελέγχου, σε γνωστή μονάδα έτοιμου σκυροδέματος της περιοχής.
Στη συζήτηση που είχαμε μαζί του του θέσαμε ερωτήσεις όσον αφορά την επιλογή του, τις δυσκολίες που συναντά, τα σχέδιά του για το μέλλον.
Οι απαντήσεις που πήραμε δείχνουν πραγματικά έναν άνθρωπο συγκροτημένο, καταρτισμένο και αποφασισμένο να προχωρήσει μπροστά ξεπερνώντας τις όποιες δυσκολίες.
«Αν είσαι σωστός θα πετύχεις»
Ερ.: Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να δραστηριοποιηθείς επαγγελματικά στην γενέτειρά σου την Καλαμπάκα;
Γ. Τάκος: Δεν με οδήγησε κάτι σαν αστέρι φωτεινό. Απλά έτυχε να βρω δουλειά κοντά στον τόπο γέννησής μου. Αυτό είναι όλο. Δεν ήταν κάτι το οποίο το επεδίωκα έντονα. Αν έβρισκα αλλού θα πήγαινα αλλού. Θέλω να πω ότι δεν το πολυσκέφτηκα και πολύ. Όταν ήρθε η ώρα να δραστηριοποιηθώ επαγγελματικά είπα θα ψάξω για δουλειά πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα και όπου βρω θα εγκατασταθώ. Επειδή θα ήταν η πρώτη μου επαγγελματική απόπειρα είχα στο μυαλό μου να πάω οπουδήποτε χωρίς να πρέπει οπωσδήποτε να δραστηριοποιηθώ στη γενέτειρά μου».
Ερ.: Υπάρχουν δυσκολίες και ποιες για έναν νέο επιστήμονα που επιλέγει να δραστηριοποιηθεί στην επαρχία;
Γ. Τάκος: Δυσκολίες υπάρχουν πάντα. Εξαρτάται πάντα από ποια σκοπιά το αντιλαμβάνεται κανείς. Επειδή μιλάμε συγκεκριμένα για την επαρχία θα μπορούσε να πει κάποιος πως η κοινωνία είναι μικρή, ο κόσμος είναι λίγο πολύ γνωστός, όλο και κάποιους θα γνωρίζεις και αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις τότε θα πετύχεις. Από την άλλη μπορείς να αντικρούσεις λέγοντας πως επειδή ακριβώς μιλάμε για επαρχία οι ευκαιρίες είναι λίγες, οι δουλειές είναι μετρημένες και αν υπάρχουν και πολλοί που ασχολούνται με το αντικείμενο τότε η δουλειά καταμερίζεται. Νομίζω πως το θέμα είναι το πως προσαρμόζεσαι πάντα σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν στην πορεία. Είτε είσαι επαρχία, είτε είσαι στα αστικά κέντρα πάντα υπάρχουν δυσκολίες.
Ερ.: Πώς πιστεύεις ότι θα καταφέρεις να ξεπεράσεις τις όποιες δυσκολίες;
Γ. Τάκος: Είναι θέμα προσαρμοστικότητας, ψυχολογίας και καλής δουλειάς. Αν είσαι σωστός σε αυτό που κάνεις και είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό, όποια δυσκολία και να σου τύχει θα την υπερβείς. Αυτό που χρειάζεται πάντα σε δύσκολες καταστάσεις είναι ψυχραιμία και αυτοσυγκέντρωση. Το να μην μπορέσεις να ξεπεράσεις μια δυσκολία δε σημαίνει ότι έφτασε το τέλος του κόσμου. Αποτυχίες υπάρχουν πάντα στη ζωή. Μπορεί να είναι περισσότερες και από τις επιτυχίες. Τι άλλο να προσθέσω δεν ξέρω. Όταν θα συναντήσω πραγματικά την πρώτη μου δυσκολία ως επαγγελματίας τότε θα είμαι σε θέση να απαντήσω πιο εμπεριστατωμένα. Προς το παρόν νομίζω η άποψή μου είναι πολύ γενική και χιλιοειπωμένη.
Ερ.: Είσαι ευχαριστημένος από την στήριξη που παρέχει η πολιτεία στους νέους επιστήμονες;
Γ. Τάκος: Προσωπικά εγώ είμαι εν μέρει και ευχαριστημένος και όχι. Είναι ανάμικτα τα συναισθήματα. Θα έπρεπε με το που παίρνει κάποιος το πτυχίο του να απορροφάται κατευθείαν στη βιομηχανία και να βρίσκει αμέσως δουλειά. Από την άλλη μου έδωσε κάποια κίνητρα τα οποία αξιοποίησα έτσι ώστε να κάνω τα πρώτα που βήματα σαν ελεύθερος επαγγελματίας. Αν δεν μου είχε δώσει κίνητρα θα έλεγα πως δεν είμαι. Έτσι είμαι και ευχαριστημένος και δυσαρεστημένος. Μια αμφίδρομη κατάσταση.

Η ΕΡΕΥΝΑ – Βαγγέλης Γκιάτας