Τα «άπαντα» της πενθήμερης εκδρομής του Γενικού Λυκείου Καλαμπάκας

Ακόμη ένα ονειρεμένο ταξίδι έφτασε στο τέλος του για την Τρίτη Λυκείου του ΓΕ.Λ. Καλαμπάκας.

Ακόμη ένα ονειρεμένο ταξίδι έφτασε στο τέλος του για την Τρίτη Λυκείου του ΓΕ.Λ. Καλαμπάκας.

Από τον Φώτη Κατσιγιάννη

Η πολυπόθητη πενθήμερη, για κάθε γενιά, επετεύχθη αφήνοντας στους μαθητές πλήθος εμπειριών και γνώσεων. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από τα μάτια ενός μαθητή που ταξίδεψε θα βλέπατε τα εξής:

Ημέρα 1η (08-12-13), με το που ξημερώνει Κυριακή το βλέμμα όλων τον συμμαθητών μου ήταν καρφωμένο στα ρολόγια τους, όπως άλλωστε και το δικό μου! Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει πως το απόγευμα θα αναχωρούσαμε για Ιταλία! Έχοντας κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες περιμέναμε να πάει 18:00 για να προσέλθουμε στο σχολείο μας ώστε να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο και να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά τι γίνεται. Το ταξίδι προς την Ηγουμενίτσα πέρασε πολύ γρήγορα, μέχρι να συζητήσουμε το τι σκοπεύαμε να κάνουμε στην Ιταλία, είχαμε ήδη φτάσει! Αφού περάσαμε λίγες ώρες στο λιμάνι, επιβιβαστήκαμε επιτέλους στο πελώριο καράβι που θα μας οδηγούσε με ιδιαίτερες πολυτέλειες στο λιμάνι της γειτονικής Ανκόνα.

Ημέρα 2η (09-11-13), η ανατολή του ηλίου μας βρήκε να αγναντεύουμε την απέραντη Αδριατική. Είχαν μείνει αρκετές ώρες για να φτάσουμε. Το απόγευμα αυτής της ημέρας φτάσαμε επιτέλους. Κατεβαίνοντας από το πλοίο, ακολουθήσαμε τις υποδείξεις των λιμενικών για να βρούμε το λεωφορείο μας και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας προς την πόλη της Φλωρεντίας. Σε περίπου πέντε ώρες αποβιβαστήκαμε στο ξενοδοχείο μας όπου και οδεύσαμε αμέσως προς το εστιατόριο του, μιας και μας περίμεναν εκλεκτά εδέσματα. Η ημέρα αυτή τελείωσε, αφήνοντας μας αρκετά κουρασμένους να αναπαυόμαστε στα δωμάτια του ξενοδοχείου μας.

Ημέρα 3η (10-12-13), η μέρα ξεκίνησε αρκετά πρωί. Εμείς και οι καθηγητές μας κατεβήκαμε από τα δωμάτια μας για να πάρουμε το πρωινό μας ”στο πόδι” μιας και η πανέμορφη πόλη της Φλωρεντίας μας περίμενε να την εξερευνήσουμε. Φτάνοντας στο ιστορικό της κέντρο είχαμε μείνει αποσβολωμένοι! Μία πελώρια εκκλησία κτισμένη σε γοτθικό ρυθμό με πολλά χαρακτηριστικά μπαρόκ νοοτροπίας θύμιζε γίγαντας μπροστά στα υπόλοιπα κτίρια! Η Παναγία των λουλουδιών, όπως ονομάζονταν, Είχε φιλοτεχνηθεί από σπουδαία ονόματα της τέχνης και τις αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα σε αυτούς ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι! Λίγο πιο κάτω ο Άρνος ποταμός μας χαλάρωσε με την γαλήνη του και τις μικρές πλατείες του δεξιά και αριστερά τον οχθών του, οποίες ήταν όλες στολισμένες με απίστευτα εικαστικά και γλυπτικά έργα. Αφού λοιπόν απολαύσαμε τέτοιου είδους μνημεία, μας διατέθηκε λίγος χρόνος για να κάνουμε τις αγορές μας και να γευματίσουμε όπου εμείς επιθυμούσαμε, τι άλλο παρά ιταλικές γεύσεις πίτσας και ζυμαρικών. Ο χρόνος μας πίεζε. Η πόλη τις Σιένα μόλις λίγα χιλιόμετρα νότια της Φλωρεντίας, ανέμενε την άφιξη μας! Δύω ώρες μας χώριζαν από εκείνη! Φτάνοντας εκεί, αντικρίσαμε ένα ασύλληπτο φαινόμενο. Μία πυκνή ομίχλη είχε κάνει την Σιένα να μοιάζει με στοιχειωμένη. Περπατώντας στα στενά και λιθόστρωτα μονοπάτια της δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε και πολλά. Η κεντρική της πλατεία είχε εξαφανισθεί! Μέχρι να απολαύσουμε ένα ζεστό ρόφημα στις γύρω καφετέριες και να ξαναβγούμε στην πλατεία είχαν αλλάξει τα πάντα. Ένα απαλό αεράκι είχε τραβήξει την ομίχλη μακριά. Το θέαμα που μας αποκαλύφθηκε ήταν μοναδικό! Ήταν σαν να έχουμε γυρίσει σε άλλον αιώνα! Συγκεκριμένα στον μεσαίωνα. Όλα τα κτήρια πέτρινα και πυργοειδή με το αποκορύφωμα της αρχιτεκτονικής αυτής να βρίσκετε στο κέντρο της πόλης. Ένας πύργος τεράστιος στέγαζε την διοίκηση της πόλης, έτοιμος να η δεχτεί τους ιππότες του. Επιστρέφοντας στο λεωφορείο, βρήκαμε γραφική κάβα όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να αγοράσουμε το πολύφημο κρασί της πόλης, τον ερυθρό οίνο Chianti. Δυστυχώς το ταξίδι έπρεπε να συνεχιστεί με πιο γρήγορους ρυθμούς. Η αιώνια πόλη της Ρώμης έστεκε αγέρωχη, μία ώρα περίπου από εκεί. Παίρνοντας το βραδινό μας γεύμα στο ξενοδοχείο της Ρώμης, η περιέργεια μας δεν είχε εξαντληθεί ούτε στο ελάχιστο! Χωρίς καν να έχουμε κατεβάσει τα πράγματα μας από το λεωφορείο, σπεύσαμε να ρίξουμε τα κέρματα μας στο ξακουστό σιντριβάνι Fontana di Trevi για να εκπληρωθούν οι πολυπόθητες ευχές μας! Μετά από αυτό, οι δυνάμεις μας, μας είχαν εγκαταλείψει. Γι αυτό γυρίσαμε εξουθενωμένοι πλέον στο ξενοδοχείο όπου και ξεκουραστήκαμε.

Ημέρα 4η (11-12-13), οι μυρωδάτοι Ιταλικοί καφέδες espresso και cappuccino άνοιξαν με ευκολία τα μάτια τον μαθητών. Η ξενάγηση έπρεπε να ξεκινήσει άμεσα! Η Ρώμη, μία αστείρευτη πηγή εκθεμάτων και μνημείων απαιτούσε πολύ χρόνο για να την απολαύσουμε όπως έπρεπε. Ξεκινώντας από το πανέμορφο Κολοσσαίο καταλήξαμε στο ανεκτίμητο Βατικανό. Υπέροχη εμπειρία. Ένα μόλις βήμα χώριζε τα δύο αυτά κράτη. Φορώντας τις πολύχρωμες συσκευές ενδοεπικοινωνίας για να ακούμε την υπέροχη ξεναγό μας πορευθήκαμε στα ατελείωτα εκθέματα των μουσείων του Βατικανού. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και η Capella Sistina και ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Πέτρου όπου βρίσκονται και τα διαμερίσματα του Πάπα. Αφού είδαμε λοιπόν τα θαύματα που δημιούργησε ο Μιχαήλ Άγγελος , είχαμε τρεις ολόκληρες ώρες στην διάθεση μας για να κάνουμε τα ψώνια μας στο κέντρο της ιστορικής αυτής πόλης. Εκεί παρατηρήσαμε και το ασυνήθιστο φαινόμενο να αντικρίζουμε πελώρια κτίρια και σιντριβάνια όλα τους στολισμένα με ολόλευκα αγάλματα σε κάθε στενό της πόλης! Η ώρα πέρασε γρήγορα. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο γευματίσαμε, κάναμε το μπάνιο μας και η ώρα για clubbing είχε φτάσει. Εμείς και άλλα δύο ελληνικά σχολεία που τύχαινε να βρίσκονται στην ίδια πόλη ξεφαντώσαμε μέχρι τις πρώτε πρωινές ώρες!

Ημέρα 5η (12-12-13), οι ώρες που κοιμηθήκαμε ήταν ελάχιστες. Αλλά αυτό δεν μας πείραζε καθόλου. Πήραμε το πρωινό μας γρήγορα- γρήγορα και αμέσως μπήκαμε στο λεωφορείο! Ένας ύπνος μόλις πέντε ωρών, και ξυπνήσαμε στην αρχαία νεκρή πόλη της Πομπηίας. Αφού ξεναγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο της περιοχής και εμπλουτίσαμε τις γνώσεις μας με πολλά νέα στοιχεία, εφοδιαστήκαμε από μία κοντινή υπεραγορά για το ταξίδι τις επιστροφής. Αργά το απόγευμα αντικρίσαμε το λιμάνι του Μπάρι. Περνώντας τον καθιερωμένο έλεγχο, επιβιβαστήκαμε στο πολυτελέστατο πλοίο ελληνικών ακτοπλοϊκών γραμμών για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.

Ημέρα 6η (13-12-13), λίγα λεπτά πριν τις έξι το πρωί η ανακοίνωση του προσωπικού του πλοίου μας κάλεσε να εγκαταλείψουμε τις καμπίνες μας και να προσέλθουμε στην έξοδο του πλοίου καθώς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας απείχε μόλις μισή ώρα. Μίας δίωρη στάση στα Ιωάννινα ήταν ”ότι έπρεπε” για να πιούμε το πρωινό μας καφεδάκι ώστε να αντικρίσουμε τους γονείς μας με ζωντάνια και χαρά δύο ώρες αργότερα στην μητέρα πόλη μας, την Καλαμπάκα.

Αυτό λοιπόν ήταν το ταξίδι μας. Απ’ ότι καταλάβατε αυτό ήταν μία πολύ σύντομη αναδιήγηση των όσων περάσαμε. Έχοντας πέντε υπέροχους καθηγητές και τρεις υπέροχους συνοδούς του πρακτορείου που μας μετέφερε, γίναμε μία παρέα αφήνοντας στην άκρη τους τίτλους ”μαθητές’ και” καθηγητές”. Δεχτήκαμε εύσημα για την συμπεριφορά μας και αυτό γιατί είχαμε σκοπό να περάσουμε καλά με τον δικό μας τρόπο, και όχι κάνοντας ακολασίες και ασωτίες άλλου είδους.

Από τον Φώτη Κατσιγιάννη