Συναντήθηκε το Πασόκ Καλαμπάκας – Συζητήθηκε η πορεία και οι πολιτικές εξελίξεις

Στο ξενοδοχείο “Kosta Famissi” έγινε η συνάντηση των μελών και φίλων του Πασόκ Καλαμπάκας

Στο ξενοδοχείο “Kosta Famissi” έγινε η συνάντηση των μελών και φίλων του Πασόκ Καλαμπάκας μετά από σχετική ανακοίνωση του Γραμματέα κ. Αθανάσιου Καρνέζη.

Ακολουθεί Δελτίο Τύπου με την εισήγηση – χαιρετισμό του Γραμματέα κ. Καρνέζη με διαπιστώσεις από την συνάντηση.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, χαίρομαι πραγματικά που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, όλοι εσείς, όλοι εμείς, μαζί με πολλούς που δεν μπορούν για καθαρά τεχνικούς λόγους να είναι σήμερα παρόντες.
Αναφέρομαι ατομικά και ονομαστικά στην κάθε μια και τον καθένα από σας, παλιότερους και νεότερους. Σας ευχαριστώ συνεπώς από καρδιάς για τη συμμετοχή και κυρίως για την αποφασιστικότητά σας που υπερβαίνει δισταγμούς, αμφιθυμίες, υπονομεύσεις, μιζέριες του παρελθόντος.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, στο όνομα όλων που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στο όνομα του ΠΑΣΟΚ, απευθύνω σήμερα τρεις παράλληλες προσκλήσεις.
Πρώτον, πρόσκληση στα Κόμματα και τις Κινήσεις που αυτοτοποθετούνται στο χώρο της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αποκλεισμούς, με σεβασμό σε όλες τις ευαισθησίες και με όλες τις οργανωτικές εγγυήσεις, συλλογικότητας και ισοτιμίας.
Δεύτερον, πρόσκληση σε όλους τους ενεργούς πολίτες που νιώθουν ότι ανήκουν στην παράταξη χωρίς καμία διάκριση. Πρόσκληση αυτοοργάνωσης και ανάληψης όλων των αναγκαίων πρωτοβουλιών σε τοπικό, περιφερειακό, επαγγελματικό, κοινωνικό και διαδικτυακό επίπεδο.
Τρίτον, πρόσκληση σε όλα τα στελέχη και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, ν’ αγκαλιάσουν την προσπάθεια. Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκ γενετής και είναι, Κόμμα – Παράταξη. Και αυτό ισχύει παρά τη μείωση της εκλογικής του δύναμης.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ο κορμός της παράταξης. Ούτε διαλύεται, ούτε κρύβεται, ούτε υποστέλλει τα εμβλήματά του. Προωθεί όμως τις συμμαχίες, τη συσπείρωση, την ενεργοποίηση, την ανανέωση και αυτό δείχνει η παρουσία σήμερα όλων χωρίς καμία εξαίρεση.
Να μετρηθούμε ξανά, να δούμε ποιοι είμαστε πραγματικά. Δε χρειάζεται να έχουμε αριθμητικές ψευδαισθήσεις, αρκεί να έχουμε πίστη σε ουσιαστικούς πολιτικούς στόχους, να έχουμε μια εθνική και μια παραταξιακή στρατηγική.
Η χώρα έχει ανάγκη από συστράτευση, από συναίνεση, από υπευθυνότητα. Και θέλουμε προοδευτικό πρόσημο στις λύσεις. Αλλά αν αυτό δεν αρκεί ή δεν προκύπτει, πρέπει να υπάρχει ένα πρόσημο εθνικής σοβαρότητας και συναίνεσης, ώστε με όλες τις δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, να μπορέσουμε να βγούμε οριστικά από την κρίση, να περάσουμε με ασφάλεια ως χώρα σε μια άλλη εποχή, την εποχή της ουσιαστικής αυτοδυναμίας μέσα στην Ευρώπη και μέσα στον κόσμο.
Το συνέδριό μας συνεπώς, έχει διπλή στόχευση. Είναι συνέδριο για την παράταξη και συνέδριο για το μέλλον του τόπου, με άξονα το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης και Απασχόλησης. Οι προσυνεδριακές διαδικασίες πρέπει να είναι πολιτικά γεγονότα εθνικού, περιφερειακού, τοπικού ή κλαδικού χαρακτήρα.
Κι επειδή είμαστε υπεύθυνοι θεσμικά, εθνικά αλλά όχι αφελείς, πρέπει να είμαστε και προετοιμασμένοι για κάθε άλλο ενδεχόμενο. Γιατί φυσικά η χώρα πρέπει να έχει μια προοπτική που ξεπερνά τα όρια της παρούσας Βουλής και της παρούσας κυβέρνησης.
Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία από σήμερα να είμαστε παντού παρόντες, στην πραγματική κοινωνία, στην πραγματική οικονομία, στο διάλογο πρόσωπο με πρόσωπο με τον πολίτη απευθείας. Και αυτό γίνεται με όρους συμβατικούς αλλά γίνεται και με όρους διαδικτυακούς, γίνεται με όρους σύγχρονους γιατί εμείς πρέπει να είμαστε πάντα στην πρωτοπορία όλων των σχετικών θεμάτων.
Φίλες και φίλοι, το πραγματικό δίλημμα είναι: Προστασία και κεφαλαιοποίηση των θυσιών του ελληνικού λαού με ασφάλεια, ή γκρέμισμα αυτών που πέτυχε ο ελληνικός λαός και επιστροφή στο 2009 με όρους χειρότερους; Δηλαδή επιστροφή όχι στο μηδέν, αλλά πίσω από το μηδέν;
Το δίλημμα μ’ άλλα λόγια είναι, συμφωνημένες με τους εταίρους μας ασφαλείς λύσεις μέσα σ’ ένα εξαιρετικά δύσκολο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον ή επικίνδυνοι τυχοδιωκτισμοί που φαντασιώνονται ότι είμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ’80;
Και τελικά το δίλημμα είναι, ο πολίτης θ’ αποδεχθεί την αλήθεια και θ’ αναζητήσει αξιοπιστία; Ή θα κάνει την επιλογή του εύκολου ψέματος, της ανειλικρίνειας, της πολιτικής παραπλάνησης; Ο πολίτης θέλει μια σχέση εντιμότητας ή θέλει μια σχέση αλληλοκοροϊδίας; Τα έχουμε κάνει κι εμείς αυτά. Και πρέπει ν’ ασκήσουμε την αυτοκριτική μας. Αλλά τα έχουμε κάνει υπό άλλες συνθήκες, τα έχουμε κάνει πριν φτάσουμε στην κρίση και πριν πέσει η χώρα στο γκρεμό.
Υπήρχαν 5, 6, 7, 10 στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είχαν εντυπωσιακή δημοφιλία, που άγγιζε το 70%, έχουμε ζήσει όλη μας την εποχή που μας χειροκροτούσαν, που εκφράζαμε τουλάχιστον το μισό ελληνικό λαό. Που όλοι μας επαινούσαν, που περίμεναν κάθε φορά, κάθε χρόνο, κάθε συζήτηση του προϋπολογισμού, περίμεναν κάτι καλύτερο. Και υπήρχε αυτό το κάτι καλύτερο.
Η χώρα προόδευε. Οι μισθοί ανέβαιναν, οι συντάξεις ανέβαιναν, οι μικρομεσαίοι στηρίζονταν, οι ευκαιρίες πολλαπλασιάζονταν, τα κοινοτικά κονδύλια πλήθαιναν. Το έχουμε ζήσει αυτό. Τι μας κοστίζει να βγούμε και να πούμε ότι «όχι κ. Τσίπρα, ο ελάχιστος μισθός δε θα είναι 751 ευρώ, ας είναι στο όριο του Βελγίου, που είναι μια χώρα συγκρίσιμη, ας είναι 2.300 ευρώ».
Γιατί να δώσουμε πίσω το δώρο μόνο στη χαμηλή σύνταξη; Να δώσουμε το δώρο πίσω και σ’ αυτούς που πλήρωσαν εισφορές, στις μεσαίες και μεγάλες συντάξεις. Γιατί να δώσουμε μόνο δωρεάν στέγαση, δωρεάν σίτιση, δωρεάν μετακίνηση; Να δώσουμε και δωρεάν εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα. Το αξίζει αυτό ο λαός μας.
Το σήμερα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από το παρελθόν.
Δώσαμε αγώνα να μη θιγεί ο κατώτατος μισθός και το κατώτατο ημερομίσθιο. Δώσαμε αγώνα να μη θιγούν οι συντάξεις, ιδίως οι μικρές συντάξεις. Αλλά υπάρχει μια αντίληψη, υπάρχει μια νοοτροπία, συντηρητική, νεοφιλελεύθερη, μυωπική. Αυτή κυριαρχεί στην Ευρώπη, αυτή κυριαρχεί στη διεθνή οικονομία, στους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων
Όλα αυτά ο ελληνικός λαός δε μπορεί να πει ότι δεν τα ξέρει. Υπάρχει ευθύνη για το τι ψηφίζουμε. Ο κόσμος θέλει ν’ ακούει την αλήθεια. Δυστυχώς μπορεί να θέλει ν’ ακούει την αλήθεια και να ψηφίζει το ψέμα. Με τη σκέψη, η οποία δεν είναι μια σκέψη μακριά από την ανθρώπινη φύση, ότι εν πάση περιπτώσει, εντάξει, ψέματα λέει αλλά ας δούμε μήπως καταφέρει και τίποτα.
Αυτό δεν υπάρχει. Δε θα καταφέρει κάτι. Θα καταφέρει την απόλυτη καταστροφή, την επιστροφή πίσω από το μηδέν. Άρα λοιπόν, φίλες και φίλοι, έχουμε να δώσουμε αυτή τη μάχη, τη μάχη για τη χώρα, τη μάχη για την οικονομία, τη μάχη για την αλήθεια, τη μάχη για τη σοβαρότητα. Τη μάχη γι’ αυτό που είναι πραγματικά ριζοσπαστικό και προοδευτικό και αυτό είναι η αλήθεια για τον τόπο, η ασφάλεια για τους πολίτες.
Γιατί χωρίς τη Δημοκρατική Παράταξη, η χώρα πάντοτε οδηγήθηκε σε τραγικά αδιέξοδα. Με όσα ειπώθηκαν τώρα, αυξάνεται η δική μας ευθύνη. Έχετε λοιπόν κίνητρο πολύ σοβαρό παραταξιακό, ηθικό, εθνικό, προσωπικό, ν’ αναλάβετε όλοι εσείς και όλοι όσοι είναι μαζί μας, και είναι πολλοί αυτοί, περισσότεροι απ’ όσοι φαίνονται,, αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης, για την ανασύνταξη του χώρου.
Γι’ αυτό θα σας παρακαλέσω να πάρετε μέρος σε έναν από τους τρεις κύκλους στελεχών που συγκροτούμε τώρα. Έναν πρώτο κύκλο που θα έχει ως κύρια αποστολή την υποστήριξη της αυτοοργάνωσης της παράταξης, χωρίς να θίγεται το οργανωτικό δίκτυο του ΠΑΣΟΚ το οποίο προβλέπεται από το καταστατικό του.
Ένας κύκλος που φυσικά θα έχει συνεργασία με το Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής ,με όλους τους τομείς του Οργανωτικού, όλους τους τομείς δράσης, όλες τις Οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ, τη νεολαία μας, αλλά πρέπει να ξεπεράσουμε αυτό το όριο και πρέπει ν’ απευθυνθούμε ξανά στον πολίτη, στη βάση, στις παραγωγικές δυνάμεις.
Ο δεύτερος κύκλος είναι ο κύκλος της προγραμματικής επεξεργασίας και της εξειδίκευσης του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης σε συνεργασία με τους τομείς πολιτικής του Κινήματος, σε συνεργασία με τους υπεύθυνους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μας. Αλλά και σε συνεργασία με τα κυβερνητικά μας στελέχη που μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά στο διάλογο αυτόν.
Και ο τρίτος κύκλος είναι ο κύκλος του διαλόγου με τα κοινωνικά Κινήματα, περιλαμβανομένου και του διαδικτύου, σε συνεργασία με την ομάδα εθελοντών του διαδικτύου, με τον τομέα επικοινωνίας, σε συνεργασία με όλους εκείνους τους ανθρώπους μας που έχουν έντονη και καταξιωμένη παρουσία και συγκεντρώνουν εντυπωσιακά ποσοστά ψήφων στην κοινωνία των πολιτών, στους παραγωγικούς χώρους, στο συνδικαλισμό, το συνεταιρισμό, τα Επιμελητήρια, τους επιστημονικούς Συλλόγους και φυσικά την Αυτοδιοίκηση.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗΣ

Μετά την εισήγηση ξεκίνησε γόνιμος διάλογος, τοποθετήθηκαν όλοι σχεδόν οι συμμετέχοντες. Κοινή διαπίστωση είναι ότι ο πυκνές πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως από τον πολύ τον κόσμο και αυτό το πληρώνει η παράταξη. Είναι αναγκαία η αυτοοργάνωση της παράταξης που πρέπει να γίνει το συντομότερο για να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις (συνέδριο-πιθανές εκλογές) και να γίνουμε περισσότερο εξωστρεφείς.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ ( ΚΛΕΙΣΙΜΟ) ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ

Είμαστε σ’ ένα πέλαγος μέσα κι εμείς. Κάθε μέρα προβλήματα. Λερναία Ύδρα είναι η κρίση. Όχι μόνο στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Ο κόσμος δεν είχε συνηθίσει σ’ αυτά τα προβλήματα, πίστευε ότι όλα θα πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο. Ξαφνικά ξαναγνωριζόμαστε, αλλά είμαστε στην Ευρωζώνη, έχουμε πάρει τεράστια βοήθεια, έχουμε κρατήσει το 75% του ΑΕΠ και θ’ αρχίσουμε να μπαίνουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Αλλά είμαστε πάντα μέσα στις 30-32 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, την ώρα που γίνεται χαμός παντού. Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να κοιτάξουμε τους ανθρώπους στα μάτια και να τους πούμε «ναι, ωραία, ξέρουμε ότι αλλιώς τα περίμενες, αλλιώς τα βρήκες. Εμείς να δεις, που σηκώνουμε το βάρος αυτό, που περνάμε μια κρίση συναισθηματική, υπαρξιακή».
Αλλά έτσι είναι. Ο πόλεμος, η κατοχή και ο εμφύλιος στην Ελλάδα κράτησαν περίπου 10 χρόνια, η κατοχή 4 χρόνια. Λιγότερο, 3,5. Και γράφονται και ξαναγράφονται πράγματα και ακόμη δεν έχουμε μάθει την ιστορία αυτής της περιόδου. Άλλαξαν οι άνθρωποι όλοι, άλλαξαν οι συμπεριφορές. Υπήρξαν βιαιότητες, κάποιους που τους περίμενες πατριώτες και προοδευτικούς κρύφτηκαν, κάποιοι άλλοι που δεν το περίμενες μπήκαν μπροστά και σήκωσαν τη σημαία της αντίστασης.

Υπήρξαν γενναιόφρονες άνθρωποι που σήκωσαν τεράστιο βάρος και μικρόψυχοι, μοχθηροί, που έλυσαν προσωπικά τους προβλήματα με βία σε όλες τις πλευρές. Και τώρα ξαναγνωριζόμαστε ξέρετε.

Κλείνοντας , θα σας πω την παραλλαγή ενός κειμένου, ενός ποιήματος του Μπόρχες που λέει: «Δε χτίζεις στην άμμο, αλλά κτίζοντας και ξανακτίζοντας στην άμμο, κάνεις την άμμο πέτρα».

Ο Γραμματέας – Συντονιστής
της Δ.Ο.ΠΑΣΟΚ
Δήμου Καλαμπάκας:
Αθανάσιος Καρνέζης