Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια (1 Αυγούστου 2017) από την εκδημία του Πατρός Γεωργίου Στέφα, Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως μας.
Ο Πατήρ Γεώργιος, δεν καταγόταν από το Νομό μας. Είχε συνδέσει, όμως, το όνομα του με τον τόπο μας, διακονώντας από τη θέση του Πρωτοσυγκέλλου για μισό περίπου αιώνα υποδειγματικά και θεάρεστα τη Μητρόπολή μας (Τρίκκης και Σταγών στην αρχή ,Σταγών και Μετεώρων μετέπειτα).
Άνθρωπος του Θεού, άοκνος, άφησε παρακαταθήκη έργο σπουδαίο και πολυδιάστατο, το οποίο έχει αναλυτικά καταγραφεί και δημοσιευτεί μετά την κοίμηση του σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο από ανθρώπους που ήταν κοντά του. Το ημερολόγιο του έτους 2019 της Μητροπόλεως μας ήταν αφιερωμένο στην μνήμη του.
Μελετώντας κάποιος το βίο του, θα διαπιστώσει ότι καθημερινά αγωνιζόταν διαρκώς τον καλόν αγώνα του Χριστού μας και προσέφερε με όλες του τις δυνάμεις και τα ταλέντα που του χάρισε ο Θεός θυσιαστική αγάπη στον συνάνθρωπο προς δόξαν Θεού. Ιδιαίτερη, όμως, ήταν η αγάπη και το ειλικρινές ενδιαφέρον του για τους νέους ανθρώπους.
Γι΄ αυτό επιθυμώ και οφείλω με αυτή τη δημοσίευση να υπενθυμίσω με έμφαση την ευεργετική επίδραση που άσκησε ο Πατήρ Γεώργιος σε μία ολόκληρη γενιά παιδιών, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, με την ιερή παρουσία του όχι μόνο ως πρότυπο κληρικού στη Μητρόπολή μας αλλά και ως χαρισματικού αρχηγού στις αξέχαστες μαθητικές κατασκηνώσεις της Μητροπόλεώς μας, που λειτουργούσαν επί των ημερών του στην Τρυγόνα Καλαμπάκας, με μεγάλη συμμετοχή παιδιών από την Επαρχία Καλαμπάκας και ευρύτερα.
Ο αγαπημένος μας παπά-Γιώργης, όπως τον αποκαλούσαμε ως παιδιά τότε, ήταν ουσιαστικά ο ιδρυτής της κατασκήνωσης της Τρυγόνας. Την ίδρυσε και τη ζωντάνεψε κυριολεκτικά από τις «στάχτες» της! Ήταν ουσιαστικά «η ψυχή» της κατασκήνωσης κάθε καλοκαίρι! Ακούραστος, πάντα χαμογελαστός ,προσιτός, γεμάτος καλοσύνη και αγάπη προς όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως. Δίδασκε, ενέπνεε, στήριζε τον καθένα μας και με το ευφυές αστείο του και με τη γεμάτη αγάπη και ευγένεια επίπληξή του.
Τον έζησα για χρόνια, όπως και πολλοί συγκατασκηνωτές φίλοι μου, ως ομαδόπουλο αρχικά και ως ομαδάρχης αργότερα. Και κάθε φορά που η σκέψη μου γυρίζει σε αυτόν ένα μπορώ να πω με σιγουριά: ήταν ένας χαμογελαστός αληθινός άνθρωπος του Θεού!!!
Πάτερ Γεώργιε, εκεί ψηλά, δίπλα στον καλό Θεό μας που σίγουρα βρίσκεσαι να είσαι σίγουρος πως πέτυχες τότε με το παράδειγμά σου κάτι πολύ μεγάλο για όλους εμάς που σε ζήσαμε από κοντά. Κατάφερες να έχουμε αποκούμπι για ό,τι ήρθε και έρχεται στη ζωή μας Αυτόν που τόσο πιστά και αληθινά υπηρέτησες, Αυτόν που έχει ανοιχτή την αγκαλιά του για όλους μας, τον καλό Χριστό μας. Μας έμαθες να λέμε: «έχει ο Θεός» και να πορευόμαστε με πίστη κι ελπίδα! Την ευχή και την ευλογία σου να χουμε! Σ΄ ευχαριστούμε…
Γεώργιος Αθ. Φώτης
*Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό προσωπικό και φίλων από τα όμορφα και αλησμόνητα καλοκαίρια στις κατασκηνώσεις μας , όπως και από εκδρομές που διοργάνωνε ο Πατήρ Γεώργιος κατά τη διάρκεια κάθε έτους σε διάφορα μέρη της Πατρίδας μας, για να παραμένει άσβεστη η φλόγα της φιλίας που άναβε στις καρδιές όλων μας κάθε καλοκαίρι στην κατασκήνωση ο καλός μας παπα-Γιώργης.
