Σάκης Παπαδόπουλος: Ένας χρόνος αριστερής εναλλακτικής διακυβέρνησης – Συμπεράσματα

“Ένας χρόνος Αριστερά” επιγράφονταν το αφιέρωμα που έκανε η ‘ΑΥΓΗ‘ της 31ης – 1 – 16 στη διέλευση ενός χρόνου από τη συγκρότηση της πρώτης εκλεγμένης Κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά στη Δυτική Ευρώπη.

“Ένας χρόνος Αριστερά” επιγράφονταν το αφιέρωμα που έκανε η ‘ΑΥΓΗ‘ της 31ης – 1 – 16 στη διέλευση ενός χρόνου από τη συγκρότηση της πρώτης εκλεγμένης Κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά στη Δυτική Ευρώπη. 

Στο αφιέρωμα προσέξαμε πολλές ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, του Αλέξη Τσίπρα, του Νίκου Βούτση, του Πάνου Ρήγα, του Δημήτρη Παπαδημούλη, του Σταύρου Θεοδωράκη, του Παναγιώτη Λαφαζάνη, του Μανώλη Γλέζου, της Σκά Κέλερ, του Γιώργου Σταθάκη, του Αριστείδη Μπαλτά, της Θεανώς Φωτίου κ.ά.
Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το κείμενο του Γκρέγκορ Γκίζι συνιδρυτή του ‘ DIE LINKE‘.

‘ Ένα Κόμμα της Αριστεράς κυβερνά εδώ και ένα χρόνο και αυτό είναι κάθε άλλο παρά αυτονόητο στην Ελλάδα… της Διχτατορίας του Μεταξά, της Γερμανικής Κατοχής, του Εμφυλίου Πολέμου… της αυταρχικής περιορισμένης Δημοκρατίας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της ολιγαρχίας…

Πολλά περίμενε κανείς από αυτή την Ελλάδα αλλά όχι και να αναδειχθεί πρώτο και να κυβερνήσει ένα Κόμμα αριστερότερα του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ…‘ σημειώνει και παρατηρεί ‘ το αξιοσημείωτο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας τόλμησαν μια ακροβασία.

Να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ και ταυτόχρονα να αναζητήσουν εναλλακτική λύση για την μεσοπρόθεσμη διαχείριση του προβλήματος του δημόσιου χρέους με την απόσυρση από την καταστροφική λιτότητα‘.

Ο Γκρ. Γκίζι κρίνει ‘ η Ελληνική Κυβέρνηση γνώριζε βεβαίως τους συσχετισμούς δυνάμεων στην ΕΕ αλλά πίστεψε ότι μπορούσε να πετύχει έναν λογικό συμβιβασμό μέσω διαπραγματεύσεων και επισήμανσης των ανυπολόγιστων συνεπειών ενός GREXIT.

Η προσπάθεια αυτή του Αλέξη Τσίπρα έχει σε μεγάλο βαθμό αποτύχει. Στο τέλος αναγκάστηκε να υποχωρήσει στην ισχύ του Γιούρογκρουπ και της ΕΚΤ, η οποία έκλεισε τις στρόφιγγες και έπνιξε την εισροή κεφαλαίων…‘.

Τα συμπεράσματά του είναι ‘ δεν έχω τίποτε εναντίον ενός Σχεδίου Β. Πλην όμως είναι εύκολο να μιλά κανείς για πειράματα όταν συζητά σε ένα κύκλο ομοϊδεατών, όταν δεν έχει τη πολιτική ευθύνη για ένα ολόκληρο λαό, όταν δεν μπορεί να υπολογίσει τις επιπτώσεις… Η εφαρμογή της αριστερής πολιτικής είναι δύσκολη, αλλά προχωρά. Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν θα υπήρχε‘.

Το κείμενο είναι μια πολύ καλή βάση για τη δημόσια αποτίμηση της αριστερής εναλλακτικής διακυβέρνησης σε αντίξοες συνθήκες, αλλά και για τον εσωτερικό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει Συνεδρίου. ‘ Αναλάβαμε ευθύνες ιστορικές όχι μόνον για τον λαό μας, αλλά και για την Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια Αριστερά…‘ τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας στο δικό του κείμενο. ‘ Επιλέξαμε να σταθούμε στο ύψος των ευθυνών μας αναλαμβάνοντας βάρη που δεν μας αναλογούσαν.

Ο δρόμος ωστόσο άνοιξε. Στην Ευρώπη δεν είμαστε πια μόνοι μας… Προχωρούμε στην Ανασυγκρότηση της πατρίδας μας… Η Ελλάδα θα κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός… ανοίγοντας τον δρόμο σε ολόκληρη την Ευρώπη‘ διαβεβαιώνει ο Πρωθυπουργός.

Όμως η μάχη είναι αφάνταστα δύσκολη. Μπορεί να μην είμαστε πια μόνοι μας στη προσπάθεια παραγωγικής – διοικητικής – αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, αλλά η σημερινή Ευρώπη αλλάζει με πολύ αργούς – βασανιστικούς ρυθμούς, που δεν ανατρέπουν στη παρούσα φάση την απόλυτη κυριαρχία των δυνάμεων του κεφαλαίου και ενός Πολιτικού Κογκλάβιου της ανελέητης δημοσιονομικής πειθαρχίας – λιτότητας με Αρχιερέα τον Βόλφανγκ Σόϊμπλε.

Η νεοφιλελεύθερη τάξη πραγμάτων στην Ενωμένη Ευρώπη δεν φαίνεται να απειλείται από μια Ευρωπαϊκή Αριστερά, που όπως διαπιστώνει και ο Γκίζι ‘γνώρισε μια ήττα στη μάχη κατά της λιτότητας‘ και ‘ ναι μεν παρείχε με όλη της την καρδιά αλληλεγγύη στην Ελληνική Κυβέρνηση, αλλά δεν είχε τη πολιτική δύναμη να αντισταθεί έστω και λίγο στον Σόϊμπλε και στους συνοδοιπόρους του‘. Τι κάνουμε λοιπόν, μετά τη συνειδητοποίηση αυτής της αδυναμίας.

Καταλήγουμε στη λογική του ‘ηρωϊκού‘ πειράματος, της φυγής, της εξόδου από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, στην επιστροφή στο ‘ έθνος – κράτος‘ ή επιμένουμε στη προσπάθεια αλλαγής των συσχετισμών με βάρκα την ελπίδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ιδρυτικό του Συνέδριο είχε προσπεράσει το δίλημμα με τον χρησμό ‘ καμία θυσία για το ευρώ, καμία αυταπάτη για τη δραχμή‘.

Τελικά έγιναν και θυσίες για το ευρώ και υπήρχαν αυταπάτες για τη δραχμή. Μετά την αποχώρηση της ΛΑΕ, με καταγγελίες περί ταπεινωτικής συνθηκολόγησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ, καθώς και των στελεχών μας που κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η Ευρώπη δεν αλλάζει, το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να αποσαφηνίσει πλήρως την θέση μας.

Νομίζω ότι, παρά τη καθολική συνειδητοποίηση ότι η Ελλάδα μετά και τη 3η Σύμβαση Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων παραμένει μια χώρα υπό επιτήρηση – κηδεμονία – εξάρτηση, οδηγούμαστε στην επιλογή της παραμονής στην Ενωμένη Ευρώπη, αφουγκραζόμενοι τη κοινωνία και επιδιώκοντας την αλλαγή συσχετισμών στην Ενωμένη Ευρώπη, με πρωταγωνιστική δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ και με βασικούς συμμάχους το ΜΠΛΟΚΟ, τους ΠΟΝΤΕΜΟΣ, το ΝΤΙ ΛΙΝΚΕ, το Εργατικό Κόμμα Αγγλίας…

Αυτή η επιλογή, κατά τη γνώμη μου, έχει πολύ μεγαλύτερη αριστερή ιδεολογικοπολιτική τεκμηρίωση από εκείνη της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα και στη λογική του έθνους – κράτους, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες για την Ευρώπη των δικαιωμάτων – της συμμετοχικής δημοκρατίας – του ουμανισμού – του εργασιακού πολιτισμού…

Αρκούν μόνον τα ζητήματα της αλληλέγγυας αντιμετώπισης του εκρηκτικού προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος και της διατήρησης της ειρηνικής συνύπαρξης στην Ευρώπη, για να αντιληφθούμε τη ριζοσπαστικότητα των επιχειρημάτων αυτής της επιλογής, για τις δυνάμεις που υπερασπίζονται μια νέα απόπειρα κοινωνικού μετασχηματισμού με ορίζοντα τον Σοσιαλισμό με δημοκρατία – ελευθερία – ποιότητα ζωής.

Δεν πρέπει όμως να αγνοούμε ότι η κατάληξη αυτή θα δοκιμάζεται διαρκώς σε συνθήκες ‘ ακροβασίας‘ από τη συμπεριφορά των ηγεμόνων της Ενωμένης Ευρώπης έναντι των λαών και θα επιτάσσει μια διαρκή επανεξέταση της επιλογής στα Συλλογικά Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη και τις παράλληλες συλλογικές επεξεργασίες των άλλων δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς…

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ – ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΚΕ ΥΓΕΙΑΣ