Ραφαηλία Παππά – Ένα άρθρο για την αξία των Πανελληνίων εξετάσεων

Οι πανελλήνιες πλησιάζουν. Εικάζω ότι οι περισσότεροι από εσάς έχετε , εδώ και καιρό , τα κεφάλια μέσα. Γιατί όμως;

Οι πανελλήνιες πλησιάζουν. Εικάζω ότι οι περισσότεροι από εσάς έχετε , εδώ και καιρό , τα κεφάλια μέσα. Γιατί όμως;

Είστε σίγουροι ότι αυτό που κάνετε το λαχταράει η ψυχή σας και η καθημερινότητα σας στηρίζεται σε αυτό, προκειμένου να γίνεται ενδιαφέρουσα και να εξακοντίζονται σημάδια πλήξης και μονοτονίας; Δεν είναι και όλη μας η ζωή καφέδες, βόλτες και αχαλίνωτο clubbing . Αν στηριζόμαστε μόνο σε αυτά, μέγα λάθος! Γιατί οι ασυνείδητες συνήθειες είναι αυτές που κάνουν την καθημερινότητα μας ανιαρή, αυτές που έγιναν συνήθειες και ούτε που το καταλάβαμε. Και αυτές δεν πηγάζουν παρά μόνο από το πάγωμα και την αδρανοποίηση τη σκέψης και της κρίσης ,της έλλειψης ενδιαφερόντων και της μερικής ή και ολικής άγνοιας στοιχείων των χαρακτήρων μας, των κλίσεων μας, των δυνατοτήτων μας.

Τα προαναφερόμενα έχουν σαν λογικό επακόλουθο να δρούμε χωρίς να σκεφτόμαστε και όταν φτάνει πια να γίνεται το κακό , πάλι δεν το καταλαβαίνουμε. Απλά ,προστίθεται ένα ακόμα κομμάτι που θα συμπληρώσει το παζλ που θα απεικονίζει την απραξία και την παθητική μας ζωή.

Ε και; Το μόνο που θα κερδίσουμε θα είναι η αύξηση άβουλων όντων που δε θα νιώθουν την προσφορά τους και τη χρησιμότητα τους στην κοινωνία. Τότε, η εξουσία θα χτυπάει δυνατά τα χέρια με ένα πλατύ και αλαζονικό χαμόγελο ικανοποίησης, αφού θα έχει καταφέρει να μετατρέψει και άλλους σε μαζοποιημένα ανθρωπάκια που θα αποτελούν ανδράποδα κάθε μορφής ετεροκατεύθυνσης και χειραγώγησης.

Για το λόγο του αληθές, λοιπόν , οι πανελλήνιες, θεωρώ ,ότι είναι μία από αυτές τις «κακές» συνήθειες που οι περισσότεροι από εμάς ακολουθούμε άκριτα και άκρατα χωρίς να στοχεύουμε κάτι μέσα από αυτές, ούτε να περιμένουμε κάτι!

Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη μόνο από επιστήμονες, έχει ανάγκη από άτομα συνειδητοποιημένα , που δίνουν και την ψυχή τους για αυτό που αγαπάνε, ανθρώπους παθιασμένους ,που ζούνε για να προσφέρουν μέσα από την καθημερινότητα τους ,είτε αυτό έχει τη μορφή επαγγέλματος, είτε διαφόρων δραστηριοτήτων , είτε ακόμα και απλών σκέψεων και στοχασμών.

Η κοινωνία έχει ανάγκη από ΑΛΗΘΕΙΑ, φτάνει το νόθο, το ψεύτικο, το υποκριτικό. Φτάνουν πια οι σωτήρες και οι υποτιθέμενοι Μεσσίες που θα σώσουν την ανθρωπότητα. Το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο και τη σωτηρία της δικής του ψυχής, που μόνο αυτός ξέρει να ελευθερώσει.

Εσύ που ξέρεις τι θέλεις να κάνεις και το κάνεις, εύγε. Εσύ που δεν ξέρεις ακόμα τι θέλεις, ψάξε το, και σε βεβαιώνω ότι θα το βρεις. Έκθετε τον εαυτό σου σε νέα ερεθίσματα και προκλήσεις που δεν είχες φανταστεί ποτέ ότι θα ήσουν εσύ ο πρωταγωνιστής σε αυτά. Αυτός όμως, που πραγματικά υποφέρει είναι αυτός που ξέρει τι θέλει και δεν του επιτρέπεται να το κάνει.

Δέσμιος των προκαταλήψεων και των στερεότυπων που βασανίζουν τις δομές και τους ιστούς της κοινωνίας μας, εγκλωβισμένος σε ένα αιώνιο δίπολο που πάντα θα υπάρχει …το πρέπει και το θέλω , η λογική και το συναίσθημα ,η καρδιά και το μυαλό. Δε θα σου πω τίποτα. Το μόνο που θα σου πω είναι ότι από αυτό το μαρτύριο που ζεις και θα ζήσεις κανείς δε βγαίνει κερδισμένος.

Στο λέω εγώ, που τώρα ανακάλυψα τι είναι αυτό που θέλω να κάνω και το κάνω με απίστευτη όρεξη και πάθος.