Πρωτοβουλία εκπαιδευτικών Τρικάλων – Οι «κρυπτόμενες» συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας

Τον χειμώνα του 1967 ο κρυπτόμενος από χωρίου εις χωρίον της βόρειας Ελλάδας, «βασιλεύς» των Ελλήνων Κωνσταντίνος Γκλύξμπουργκ επεχείρησε να ανατρέψει την χούντα των συνταγματαρχών.

Τον χειμώνα του 1967 ο κρυπτόμενος από χωρίου εις χωρίον της βόρειας Ελλάδας, «βασιλεύς» των Ελλήνων Κωνσταντίνος Γκλύξμπουργκ επεχείρησε να ανατρέψει την χούντα των συνταγματαρχών.

Αφού πρώτα συναίνεσε στο πραξικόπημα την νύχτα της 21ης Απριλίου, μετά βλέποντας ότι τίθεται στο περιθώριο των εξελίξεων, ξεκίνησε την αντίσταση, αλλά πως; Κρυπτόμενος από χωρίου εις χωρίον.

Τώρα το 2013, ξανά τίθεται θέμα Δημοκρατίας, Πολιτισμού και Κουλτούρας. Πέρα από τους μνημονιακούς νόμους και τις οικονομικές ανατροπές που έχουν επιφέρει στη χώρα, τώρα μιλάμε για κάτι πολύ σπουδαιότερο. Το είδος της Δημοκρατίας που μπορεί να έχει η χώρα. Αφού λεηλατήθηκε οικονομικά, τώρα λεηλατείται και πολιτιστικά. Και σε αυτήν την λεηλασία συμμετέχουν οι «κρυπτόμενες» συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας. Η Δημάρ και το Πασόκ.

Στοιχιζόμενοι πίσω από τις προβοκατόρικες θέσεις του Κεδίκογλου που ως νέος Γεωργαλάς διαστρέφει την πραγματικότητα (έχει ενδιαφέρον η σε πολλά σημεία κοινή πορεία των δύο ανδρών από το Λομονόσωφ της Μόσχας στις αγκάλες τις άκρο – νέο δεξιάς) ποιούν την «νήσαν», κοινώς την πάπια στο νέο έγκλημα που επιτελείται. Ψελλίζουν ανάμεσα σε νομικίστικες ακροβασίες και σε έκπληκτες τοποθετήσεις για το πολιτιστικό πραξικόπημα. Πέρα από την απόλυση 2500 εργαζομένων και όχι των χρυσοκάνθαρων συμβούλων που αυτοί διόρισαν στην ΕΡΤ, απολύουν και τον Πολιτισμό.

Τις εκπομπές για την Unicef και τα παιδιά, την εκπαιδευτική τηλεόραση, το Παρασκήνιο, τη μηχανή του χρόνου, τις συναυλίες, το θέατρο. Τα δεκάδες ντοκιμαντέρ για κάθε είδους πολιτιστικό προϊόν που ψυχαγωγεί και όχι να διασκεδάζει. Ο Κεδίκογλου μετά του Λιάτσου θα μας προσφέρουν το νέο είδος πολιτισμού κάτι μεταξύ «οπισθίων» Αλεξανδράτου και λικνιζόμενων κρεάτων Αναστασιάδη. ΄Αξιος ο μισθός των «κρυπτομένων» συνιστωσών.

Μάλλον ο πολιτισμός τους έπεφτε βαρύς. Και καλά με τα πολιτιστικά κέντρα του αείμνηστου Γιαννόπουλου, αλλά οι άνθρωποι του πνεύματος που εξακολουθούν και βρίσκονται στη ΔΗΜΑΡ, τι ακριβώς περιμένουν;

Περιμένουν και αυτοί τη μοίρα τους, το κακό το ριζικό τους, όπως οι «μοιραίοι» του Βάρναλη;

Πρωτοβουλία εκπαιδευτικών Τρικάλων