Πρόστιμο σε εργοδότη γιατί απέλυσε έγκυο υπάλληλο
Πρόστιμο 6.000 ευρώ επιβλήθηκε, από την Επιθεώρηση Εργασίας, σε βάρος εργοδότη, μετά από εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη, καθώς ο εν λόγω εργοδότης απέλυσε έγκυο υπάλληλό του, με πρόφαση ότι η σύμβασή της ήταν ορισμένου χρόνου.
Πρόστιμο 6.000 ευρώ επιβλήθηκε, από την Επιθεώρηση Εργασίας, σε βάρος εργοδότη, μετά από εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη, καθώς ο εν λόγω εργοδότης απέλυσε έγκυο υπάλληλό του, με πρόφαση ότι η σύμβασή της ήταν ορισμένου χρόνου.
Πρόστιμο 6.000 ευρώ επιβλήθηκε, από την Επιθεώρηση Εργασίας, σε βάρος εργοδότη, μετά από εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη, καθώς ο εν λόγω εργοδότης απέλυσε έγκυο υπάλληλό του, με πρόφαση ότι η σύμβασή της ήταν ορισμένου χρόνου.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η ανεξάρτητη αρχή, εργαζόμενη επί τέσσερα χρόνια ως πωλήτρια, ζήτησε αναρρωτική άδεια, εξ αιτίας προβλημάτων που αντιμετώπιζε στην εγκυμοσύνη της και ο εργοδότης, ισχυριζόμενος ότι η σύμβαση εργασίας της ήταν ορισμένου χρόνου και πως είχε λήξει, την απέλυσε. Η εργαζόμενη, η οποία πίστευε ότι εργαζόταν με σύμβαση αορίστου χρόνου, προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία ενημέρωσε τον Συνήγορο του Πολίτη.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, μετά από επανειλημμένες οχλήσεις του προς τον εργοδότη, έλαβε αντίγραφο της σύμβασης εργασίας, από την οποία φαινόταν να έχει συμφωνηθεί μεταξύ των μερών σύμβαση τετραετούς διάρκειας. Από πουθενά, όμως, δεν προέκυπτε ότι η φύση της σχέσης εργασίας ή το αντικείμενό της δικαιολογούσε το ορισμένον του χρόνου της συμβάσεως και μάλιστα για το συγκεκριμένο διάστημα των τεσσάρων ετών.
Ο Συνήγορος υποστήριξε ότι δεν δικαιολογείται ο περιορισμός της διάρκειας της σύμβασης της εργαζομένης σε τέσσερα έτη. Επομένως, καταχρηστικά η σύμβαση αυτή χαρακτηρίστηκε ως τετραετούς διάρκειας, η οποία δήθεν έληξε, αφού στην πραγματικότητα έπρεπε να θεωρηθεί ως αορίστου χρόνου, οπότε η λύση της από τον εργοδότη ισοδυναμούσε με καταγγελία αυτής. Κατά συνέπεια, δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διατυπώσεις για τη λύση της σχέσης εργασίας εγκύου εργαζόμενης, γεγονός που καθιστά την απόλυση άκυρη.
Η ανεξάρτητη αρχή σημειώνει ότι στις συμβάσεις εργασίας με ορισμένη χρονική διάρκεια, εάν ο καθορισμός της διαρκείας αυτής δεν δικαιολογείται από τη φύση της σύμβασης, αλλά τέθηκε σκοπίμως για την καταστρατήγηση των διατάξεων περί καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου που εφαρμόζονται υποχρεωτικά, τότε θεωρείται ότι ο καθορισμός της διάρκειας τέθηκε καταχρηστικά και η σύμβαση αντιμετωπίζεται ως σύμβαση αορίστου χρόνου. Κατά συνέπεια, προσθέτει η αρχή, οι εργαζόμενοι έχουν στην περίπτωση αυτή όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από τις συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Τέλος, ο Συνήγορος επισημαίνει ότι απαγορεύεται η καταγγελία ή η με οποιονδήποτε τρόπο λύση της σχέσεως εργασίας, καθώς και κάθε άλλη δυσμενής μεταχείριση για λόγους φύλου ή οικογενειακής κατάστασης και τονίζει ότι η διάκριση λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας εξομοιώνεται με διάκριση λόγω φύλου.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ