Πολιτιστικός Σύλλογος “Τα Μετέωρα” – Εκδήλωση για τον Νίκο Γκάτσο

Τον Ποιητή – Στιχουργό τίμησε σε ειδική εκδήλωση το βράδυ της Κυριακής 20 Μαρτίου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλαμπάκας “Τα Μετέωρα”.

Τοπικές Ειδήσεις

Από admin Δημοσίευση Μαρ 21, 2011 -1:49

Τον Ποιητή – Στιχουργό τίμησε σε ειδική εκδήλωση το βράδυ της Κυριακής 20 Μαρτίου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλαμπάκας “Τα Μετέωρα”. Η εκδήλωση έγινε στο Πολιτιστικό Κέντρο Καλαμπάκας παρουσία αρκετού κόσμου, φορέων της πόλης και με την παρουσία του σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη που έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Νίκο Γκάτσο.

Στην εκδήλωση εμφανίστηκε η Δημοτική Χορωδία Καλαμπάκας πλαισιωμένη από τους μουσικούς του Δημοτικού Ωδείου Καλαμπάκας αποδίδοντας μελοποιημένη ποίηση.
Τραγούδησαν, ο Γιάννης Πέτρου, η Ιφιγένεια Καραγκούνη και η Λιάνα Μήνια.

Νίκος Γκάτσος
Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε το 1911 στα Χάνια Φραγκόβρυσης (κάτω Ασέα) της Αρκαδίας, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Τις γυμνασιακές του σπουδές έκανε στην Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, αλλά και τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών. Στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήξερε ήδη αρκετά καλά αγγλικά και γαλλικά και είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό, το δημοτικό τραγούδι, όπως και τις νεωτεριστικές τάσεις στην ευρωπαϊκή ποίηση.
Στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του, άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά «Νέα Εστία» το 1931 και «Ρυθμός» το 1933. Την ίδια περίοδο έγραψε κριτικά σημειώματα στα περιοδικά «Μακεδόνικες Ημέρες», «Ρυθμός» και «Τα Νέα Γράμματα» (για τον ποιητή Κωστή Μπαστιά, την ποιήτρια Μυρτιδιώτισσα και τον Θ. Καστανάκη αντίστοιχα).
To 1943 εξέδωσε από τις εκδόσεις «Αετός» (σε 308 αντίτυπα) το βιβλίο του «Αμοργός» με το ομώνυμο ποίημα, που έμελε να σημαδέψει τη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Αυτό ήταν και το μοναδικό βιβλίο του. Το έργο, που αποτελείται από 20 μόνον σελίδες, εκφράζει τις διαθέσεις της νεότερης ποίησης και θεωρείται σαν κορυφαίο ποιητικό έργο του ελληνικού υπερρεαλισμού. Στην πρώτη κυκλοφορία του μάλιστα προκάλεσε δυσμενείς κριτικές και αντιδράσεις, αλλά πολύ σύντομα, το 1947, το κλίμα αντιστράφηκε και η «Αμοργός» με τις ευμενείς ελληνικές και ξένες κριτικές κατατάχτηκε στην κορυφή της ελληνικής ποίησης. Η «Αμοργός» επανεκδόθηκε το 1963, το 1969 και το 1987. Από τότε ο ποιητής δημοσίευσε μόνον τρία ακόμη ποιήματα: το «Ελεγείο» (1946, «Φιλολογικά Χρονικά»), το ο ιππότης και ο Θάνατος» (1947, «Μικρό Τετράδιο») και το «Τραγούδι τον παλιού καιρού» (1963, «Ο Ταχυδρόμος»), αφιερωμένο στο Γ. Σεφέρη. Έγραψε επίσης πολλές μελέτες και σχόλια πάνω στην ποίηση.
Μεγάλη προσφορά έχει ο ποιητής σαν στιχουργός στο ελληνικό τραγούδι, στο οποίο αφιερώθηκε σε μεγάλο βαθμό μετά την «Αμοργό». Συνεργάστηκε στενά με κορυφαίους Έλληνες συνθέτες.