Στ’ ουρανού τη μάταιην αγκαλιά
τρίγωνα τα εξόριστα πουλιά …
Γράφει ο μεγάλος ¨Ελληνας ποιητής του 20ου αιώνα Τέλλος Άγρας (Ευάγγελος Ιωάννου) στο ποίημά του Χιονοπωρινό σχεδίασμα, με καταγωγή από την Καλαμπάκα .
Από την εξορία του ιδίου ( η μη τίμηση του σήμερα) , στην εξορία των τεχνών και των γραμμάτων , στην επικράτηση του Σκοταδισμού .
Σε μια μικρή κοινωνία που οι τέχνες κυνηγήθηκαν , όπως στο παλαιό Μουσείο Σύγχρωνης Τέχνης που φιλοξενούσε έργα καλλιτεχνών της συλλογής Μπέλτσιου , από την άρνηση της προσφοράς γλυπτού έργου από τον μεγάλο καλαμπακιώτη καλλιτέχνη διεθνούς φήμης του Σώτου Αλεξίου έως και τα ερασιτεχνικά πολιτιστικά δρώμενα χαμηλού επιπέδου και ποιότητας .
Εκεί που βρέθηκε στο επίκεντρο του κατώτερου επιπέδου μικροπολιτικής το αρχιτεκτώνημα του σύγχρονου αρχιτέκτωνα Άρη Κωνσταντινίδη (Ξενία) για το αν θα γίνει ξενοδοχείο από τους μεν ή αν θα γίνει δημαρχείο από τους δε , ενώ τα περισσότερα Ξενία της χώρας έχουν γίνει εκπαιδευτικά και πολιτισμικά κέντρα .
Στην πόλη μας λείπει ο τουρισμός ;; Ή η επένδυση στη Ποιότητα ζωής , στη Γνώση και στην Αισθητική !!
Άγγελος Κοτσίρας , εικαστικός