Το πρόβλημα της Κυβέρνησης δεν είναι οι διεθνείς συγκυρίες. Ούτε οι αλλεπάλληλες προκλήσεις που, ομολογουμένως, όλες οι χώρες έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν.
Και δεν πρέπει αυτές, οι υπαρκτές κρίσεις, να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Διότι, οι συνέπειες αυτών των παραγόντων έχουν πολλαπλασιαστεί στη χώρα μας εξαιτίας της ¨ανέμελης” διακυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη.
Δεν μας φταίει, λοιπόν, από μόνη της η πανδημία, η ακρίβεια ως νομοτέλεια και ο πόλεμος για το ράλι τιμών στην ενέργεια.
Φταίνε και οι στρατηγικού χαρακτήρα πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης της ΝΔ, όπως, η βίαιη απολιγνιτοποίηση και η πρόσδεση της ηλεκτροπαραγωγής στο εισαγόμενο φυσικό αέριο, που, πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, κατέστησαν τη χώρα αδύναμη και χωρίς όπλα απέναντι σε μια κρίση που κλιμακώνεται ραγδαία.
Φταίει και η εγκληματική διαχείριση της πανδημική κρίσης και η ιδεοληπτική εμμονή της να μην στηρίξει γενναία το ΕΣΥ, τη στιγμή, μάλιστα που αποκαλύπτεται ότι σύμφωνα με έγγραφο του ΕΟΔΥ, από την αρχή της πανδημίας έως και σήμερα, από τις 26.635 απώλειες συμπολιτών μας, οι 16.519 πέθαναν εκτός ΜΕΘ ή ακόμα και σπίτι τους!
Φταίει, ακόμη, που η κυβερνητική παρέμβαση εξαντλείται σε αοριστολογίες, διαπιστώσεις και ευφάνταστες υπουργικές δηλώσεις. Τη μια, επενδύουν στον εφησυχασμό και εξαγγέλουν κάθε τρεις και λίγο τη λήξη της Πανδημίας. Την άλλη, υποτιμούν το κύμα ακρίβειας και στοχεύουν στην παροδικότητα του φαινομένου. Έπειτα, μπροστά στις εξελίξεις και την πρωτοφανή πληθωριστική χιονοστιβάδα, παραδέχονται, μεν, το πρόβλημα αλλά πεισματικά αρνούνται να λάβουν ουσιαστικά μέτρα, ακόμη και στα πλαίσια που η ίδια η Κομισιόν προτείνει.
Η ωραιοποίηση της κατάστασης και η διαφήμιση του επιτελικού κράτους, αποδείχθηκαν “φούσκες” και χάσαμε πολύτιμο χρόνο.
Συγχρόνως, δε, ανέδειξαν την τεράστια απόσταση που χωρίζει την Κυβέρνηση από την πραγματική ζωή. Διότι, στην πράξη η ΝΔ έχει συγκεκριμένες πολιτικές προτεραιότητες και αποφεύγει να αναμετρηθεί με την κοινωνική πραγματικότητα.
Και αυτό, ακριβώς, είναι το πρόβλημα του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης του. Ότι έχει αποκαλυφθεί, με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, η ανευθυνότητα και η ανικανότητα τους.
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει να περιμένει τίποτα πια. Και σε περιόδους ισχυρών διακυβευμάτων, μόνο οι εκλογές προσφέρουν διέξοδο.