Όλα είναι θέμα συνείδησης…

Όλα είναι θέμα συνείδησης! Γράφω αυτό το άρθρο με αφορμή τις αντιδράσεις των παιδιών γυμνασίων και λυκείων για το θέμα του Αλέξη Γρηγορόπουλου που στιγμάτισε την ιστορία της συχνά ανεξήγητης αστυνομικής βίας.

Όλα είναι θέμα συνείδησης! Γράφω αυτό το άρθρο με αφορμή τις αντιδράσεις των παιδιών γυμνασίων και λυκείων για το θέμα του Αλέξη Γρηγορόπουλου που στιγμάτισε την ιστορία της συχνά ανεξήγητης αστυνομικής βίας. Πολύ άνθρωποι της Πόλης μας χάρηκαν που τα παιδιά τους βγήκαν στους δρόμους για να φωνάξουν και να ξεσπάσουν , γιατί κάτι τους έπνιγε μέσα τους! Δεν αναρωτήθηκαν όμως το γιατί. Θα μου πείτε είναι εύκολο να το βρεις αλλά δεν είδα και πολλούς να προσπαθούνε. Δεν είναι καθόλου τυχαία η κατακριτέα στάση μου απέναντι στους νέους που διαδήλωσαν. Θα σας αναφέρω ενδεικτικά το γεγονός της απουσίας μαθητών του Γενικού Λυκείου από την πορεία. Γιατί δεν λάβανε μέρος? Πολύ απλά γιατί σκοπεύουνε να το κάνουνε μόλις ανοίξει το λύκειο και πάλι (ήταν κλειστό λόγω γρίπης).

Έτσι εύκολα διαπιστώνει κανείς πως όλοι οι μαθητές ξέρουν τι πρέπει να κάνουνε για να χάσουνε μάθημα εις βάρος κάποιων άλλων μαθητών που θέλουν και αγαπούν το σχολείο. Δεν θα κατηγορήσω κανέναν για τίποτα.

Θα φωνάξω όμως και εγώ. Όχι για τον Αλέξη. Όχι. Για την μοίρα του τόπου που είναι προκαθορισμένη και καταδικασμένη. Για την έλλειψη παιδείας και συνείδησης. Κατά της προπαγάνδας. Κατά της αφυδάτωσης της σκέψης. Κατά της δημιουργίας συνεχόμενων «εργοστασιακών» ανθρώπων. Για την δημοκρατία που αποτελείτε από ελεύθερες σκέψεις και ολοκληρωμένες συνειδήσεις. Για την διαφορετική ζωή από αυτή που ζούμε σήμερα. Για την αλλαγή που πρέπει να έρθει και να ξεριζώσει τα αγριόχορτα και να φανούν τα λαμπερά άνθη μιας αυτοπροσδιοριζόμενης και ανεξαρτητοποιημένης κοινωνίας λουλουδιών με συνείδηση.

Για αυτά αξίζει να φωνάζουμε και δεν το κάνουμε!