Οι φυσικές καταστροφές συνεπεία και την κλιματικής αλλαγής, είναι πλέον πολύ συχνές και στη χώρα μας και αλλού.
Οι αλόγιστες παρεμβάσεις του ανθρώπου στο περιβάλλον, ο “βιασμός” της φύσης, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, συμβάλλουν αποφασιστικά στην συχνότερη εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων. Το κόστος αυτών των φαινομένων είναι τεράστιο στις σύγχρονες κοινωνίες, τόσο σε ανθρώπινες απώλειες, όσο και από τις καταστροφές του ζωικού – φυτικού κεφαλαίου και των υποδομών.
Η φύση, εκδικείται….. Όταν μπαζώνονται ρέματα, όταν πολεοδομείται ακατάλληλη προς τούτο έκταση, όταν νομιμοποιούνται για κοινωνικούς, οικονομικούς και κομματικούς λόγους συλλήβδην τα αυθαίρετα κτίσματα, τότε όλοι μαζί πληρώνουμε το λογαριασμό…. Ο οποίος λογαριασμός, όλο και μεγαλώνει….
Γιατί, όπως πολύ εύστοχα μου είπε κι ένας φίλος μου απ τον Παλαιόπυργο “ο μετανάστης κι ο ποταμός, πάντα επιστρέφουν στον τόπο τους.”… .
Πρόσφατα, είχαμε τις τεράστιες καταστροφές από τις πλημμύρες στο γειτονικό Νομό Καρδίτσας. Αν υπήρξαν παραλείψεις και αστοχίες υπηρεσιών και παραγόντων, προφανώς και θα το αποκαλύψει η Δικαστική έρευνα που διατάχθηκε από την Εισαγγελική Αρχή.
Η κρατική μέριμνα για την αποκατάσταση των ζημιών και την ανακούφιση των πληγέντων, εκδηλώθηκε άμεσα. Όλος ο πολιτικός κόσμος, επισκέφθηκε την περιοχή και βοήθησε στην ταχύτερη εκδήλωση της Κρατικής αρωγής.. Εννοείται ότι απαιτείται μακρόπνοος σχεδιασμός, ίσως και η κατάρτιση ενός Εδικου Αναπτυξιακού Προγράμματος, για την επιβίωση της γειτονικής περιοχής.
Παράλληλα φορείς και απλοί πολίτες απ όλη τη χώρα, εκδήλωσαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, αποστέλλοντας βοήθεια στου πληγέντες.
Αυτοί που έλαμψαν με την απουσία τους, ήταν οι εκπρόσωποι των πολλών ΜΗ Κυβερνητικών Οργανώσεων,( Μ. Κ. Ο.). που δραστηριοποιούνται ήδη στην χώρα μας.. Αλήθεια, ΓΙΑΤΊ;
Μήπως ΔΕΝ χρειάζονταν οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι της Καρδίτσας, την αλληλεγγύη τους;
Μήπως ΔΕΝ ήταν ευπρόσδεκτοι;
Δεν νομίζω…. Κάτι άλλο συμβαίνει… Ή ΔΕΝ ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τους “ιθαγενείς” , ή ΔΕΝ είχε “ψητό” γι αυτούς…
ΤΡΊΚΑΛΑ 28 Σεπτεμβρίου, 2020.
Ηλίας Γ. Βλαχογιάννης