Οι Δημοτικές Εκλογές από την ματιά ενός πολίτη

Η Ελληνική γλώσσα είναι μία από τις πιο πλούσιες γλώσσες του κόσμου.

Η Ελληνική γλώσσα είναι μία από τις πιο πλούσιες γλώσσες του κόσμου.
Και αυτό, γιατί μπορεί να εκφράσει έννοιες που άλλες γλώσσες δεν μπορούν, με τον καλύτερο και βαθύτερο τρόπο.
Τι ωραία έκφραση ας πούμε το << περιποιώ τιμή σε κάποιον>>.
Ειδικά αν είσαι πολιτικός η δήμαρχος ,που η επαφή σου με τους πολίτες είναι και πιο άμεση, πόσο σπουδαίο είναι ,αυτοί οι πολίτες να σε τιμήσουν με δεύτερη και τρίτη φορά με την ψήφο τους.
Επίσης και ο ελληνικός πολιτισμός ,ο αρχαίος, είναι από τους σπουδαιότερους στον κόσμο.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ήταν να μαθαίνουν οι πολίτες ,φορείς αυτού του πολιτισμού, την αξία της υστεροφημίας.

Να έχεις επιτελέσει πράξεις ,όταν κάνεις ένα έργο η αναλαμβάνεις ένα καθήκον,
που αυτές θα σε κρατήσουν ζωντανό στην μνήμη των ανθρώπων.

Σπουδαίο πράγμα, να περνάς μετά από χρόνια και να λένε ,όταν σε βλέπουν , λόγια
που τιμούν και σένα και την οικογένεια σου.

Αυτό το βίωσα πρόσφατα ,όταν πέρασε από γνωστό μαγαζί που καθόμουν κάποιος πρώην δήμαρχος , κάποιος κύριος Καχριμανίδης νομίζω και άκουσα γι αυτόν λόγια τιμητικά (όχι πρώτη φορά είναι αλήθεια).
Πράγμα που δεν συμβαίνει με όλους τους πρώην.
Και πιστέψτε το ,με τα χρόνια οι αξίες αναγνωρίζονται ανεξάρτητα από τον κομματικό χώρο που προέρχονται.

Αλλά η μεγαλύτερη τιμή είναι να σε επανεκλέξουν οι συμπολίτες σου, αναγνωρίζοντας προφανώς το έργο που έκανες αλλά και την προσωπικότητα σου.

Αλλά τι παραπάνω έχει ένας δήμαρχος όταν επανεκλέγεται;;
Ας πάρουμε τον Γκλέτσο η τον Παχατουρίδη στο Περιστέρι.
Είναι η κομματική γραμμή που τους εξέλεξε τόσες φορές;;;
Είναι οι γνωριμίες , η αναγνωρισιμότητα ,οι κουμπαριές, τα χρήματα που σπατάλησαν για να εκλεγούν;;; .
Όλα μπορεί να παίζουν ρόλο.

Αλλά αρκούν τα παραπάνω, μόνο για να εκλεγεί κάποιος την πρώτη φορά .
Από κει και πέρα μετράει το έργο, η συμπεριφορά , ο χαρακτήρας και οι ικανότητες του δημάρχου.
Όποιός διαφωνεί, ας επισκεφτεί την Υπάτη η το Περιστέρι να ρωτήσει τους κατοίκους.
Με Λουδοβίκεια αλαζονεία και με κουτοπόνηρες τακτικές δεν πας πολύ μακριά.
Ένας δήμαρχος για να εκλεγεί, έχει τους ψηφοφόρους του.

Επιτυχία όμως είναι ,εκτός από το να τους κρατήσει, να πείσει και όσους δεν τον ψήφισαν ότι αξίζει να τον ψηφίσουν την επόμενη φορά.
Αυτό έκαναν ο Γκλέτσος , ο Παχατουρίδης , ο Μπακογιάννης, ο Τατούλης , και άλλοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες.
Και όσο περνούν τα χρόνια όλο και πιο λίγο ενδιαφέρει τους πολίτες ο πολιτικός κομματικός χώρος από τον οποίο προέρχονται.
Με το να ξεκινάς ένα έργο λίγο πριν τις εκλογές και να το αφήνεις στην μέση δημιουργώντας άλλα προβλήματα, δεν μένεις στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Με το να χωρίζεις τους πολίτες σε ψηφοφόρους σου και μη, η να δημιουργείς κλίκες των δικών μας παιδιών ,τακτική που ίσως περνούσε παλιά ,δεν θα σε ξανακάνει δήμαρχο.
Σίγουρα όχι άξιο δήμαρχο.

ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ. Σπουδαίο πράγμα.
Αλλά σε αντίθεση με την όποια δημόσια θέση, αυτή την αποκτούν μόνο οι πιο ικανοί.
Ας ελπίσουμε, ότι οι καινούριοι δήμαρχοι, ανά την επικράτεια ,θα μοιάσουν σε έναν σωρό ανθρώπους που επανεξελέγησαν ,μερικοί μάλιστα με την πρώτη φορά ,κυρίως αυτοί δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, και θα τους έχουν ως παράδειγμα.

Με εκτίμηση
ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ