Ο χαρακτήρας του Έλληνα
Αν και έχουν γραφτεί πολλά για την ψυχοπαθολογία του Έλληνα δεν συνάντησα ποτέ κάποιον που να μου δώσει μια ακριβή διάγνωση γι’ αυτήν. Σας προτείνω λοιπόν τη δική μου.
Αν και έχουν γραφτεί πολλά για την ψυχοπαθολογία του Έλληνα δεν συνάντησα ποτέ κάποιον που να μου δώσει μια ακριβή διάγνωση γι’ αυτήν. Σας προτείνω λοιπόν τη δική μου.
Αν και έχουν γραφτεί πολλά για την ψυχοπαθολογία του Έλληνα δεν συνάντησα ποτέ κάποιον που να μου δώσει μια ακριβή διάγνωση γι’ αυτήν. Σας προτείνω λοιπόν τη δική μου.
Τον αναγνωρίζετε;
1. Έχει εξαιρετικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του – Είναι απόλυτος, δεν δέχεται τη διαφωνία και προσπαθεί πάντα να επιβάλει την άποψή του με κάθε τρόπο.
2. Φαντασιώνεται τον εαυτό του ισχυρό και επιτυχημένο – Αν ήταν πρωθυπουργός, Αν είχε εξουσία, Αν η τύχη του χαμογελούσε.
3. Θεωρεί ότι είναι τόσο ξεχωριστός που αξίζει να βρίσκεται μόνο ανάμεσα σε “Επώνυμους” – Συχνάζει στο μπαράκι που πηγαίνει ο τάδε, ονειρεύεται διακοπές εκεί που βρίσκεται ο δείνα και θα κάνει οποιαδήποτε θυσία αρκεί να βρεθεί κοντά στους πλούσιους, τους διάσημους και τους ισχυρούς.
4. Επιθυμεί να τον θαυμάζουν, να τον φροντίζουν και να τον κολακεύουν διαρκώς – Θέλει να είναι πάντα πρώτος, διεκδικεί συνεχώς από το κράτος και την κοινωνία (αλλά ξεχνάει να δίνει) και πιστεύει όποιον του πουλάει όμορφα λόγια ακόμη κι αν είναι κούφια (κυρίαρχος λαός με αλάνθαστο πολιτικό αισθητήριο όπως έλεγε και ο μέγας ψυχολόγος Ανδρέας Παπανδρέου).
5. Απαιτεί ιδιαίτερη μεταχείριση, προτεραιότητα και απόλυτη υποταγή στις επιθυμίες του – Η δική του περίπτωση είναι πάντοτε “διαφορετική” από των άλλων, παρακάμπτει τις ουρές στα φανάρια και μπαίνει πρώτος αδιαφορώντας για όσους περιμένουν υπομονετικά, ενώ γκρινιάζει συνέχεια και για το παραμικρό.
6. Εκμεταλλεύεται χωρίς δισταγμό τους συνανθρώπους του όποτε του δοθεί η ευκαιρία – Οι “άλλοι” είναι τα κορόιδα και εκείνος ο “έξυπνος”.
7. Αδιαφορεί για τα αισθήματα και τις ανάγκες όσων βρίσκονται γύρω του – “Και τι με νοιάζει εμένα; Να κόψεις το λαιμό σου.”
8. Φθονεί διαρκώς τους άλλους και πιστεύει ότι κι εκείνοι αισθάνονται ακριβώς το ίδιο – Θεός: “Τέκνο μου θέλεις κι εσύ ένα γαϊδούρι όπως του γείτονά σου;” Έλληνας: “Όχι Θεέ μου, δεν χρειάζεται. Κάνε απλώς να ψοφήσει το δικό του.”
9. Είναι εγωιστής, μεγαλομανής, με κρίσεις θυμού όποτε αμφισβητείται το αλάθητο ή η πρωτοκαθεδρία του – “Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε”;
Αν και είναι άδικο να γενικολογούμε βάζοντας όλους τους Έλληνες “στο ίδιο τσουβάλι”, είμαι βέβαιος ότι στα προηγούμενα αναγνωρίσατε πολλά από τα χαρακτηριστικά του λαού μας.
Με λύπη μου λοιπόν σας πληροφορώ ότι η παραπάνω λίστα δεν γράφτηκε για να περιγράψει τους Έλληνες. Πρόκειται για μια σειρά από κριτήρια που εξέδωσε το 2000 η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση για να περιγράψει όσους πάσχουν από NPD (Narcissistic Personality Disorder = Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας).
Σύμφωνα με την Ένωση, ως ναρκισσιστική προσωπικότητα χαρακτηρίζεται όποιος άνθρωπος περιγράφεται από πέντε ή περισσότερα από τα παραπάνω κριτήρια. Εμείς όμως θεωρώ ότι καλύπτουμε με άνεση και τα εννέα.
Δεν είμαι βέβαια ο πρώτος που γράφω για την εθνική μας ψυχασθένεια και για την ανάγκη μαζικής θεραπείας. Ωστόσο, ο ακριβής κλινικός χαρακτήρας της περίπτωσής μας δεν είχε γίνει μέχρι σήμερα αντιληπτός και γι’ αυτό σπεύδω να καλύψω το κενό, συμπληρώνοντας τις γνώσεις μας.
Αμφιβάλω όμως αν αυτό θα μας βοηθήσει σε τίποτε επειδή οι ναρκισσιστικές προσωπικότητες αποτελούν δυστυχώς τις δυσκολότερες μορφές ψυχασθενών. Αρνούνται κάθε μορφή θεραπείας, καθώς η παραδοχή ότι την έχουν ανάγκη θα γκρέμιζε το τείχος του εγωισμού που έχουν υψώσει για να κρύψουν τα συμπλέγματα κατωτερότητας, τους φόβους και τις ανασφάλειές τους.
Σωτηρία λοιπόν δεν υπάρχει.
Μόνο ελπίδα για κατανόηση, αγάπη, προστασία και αντίσταση απ’ όσους δεν έχουν “κολλήσει” ακόμη το “μικρόβιο”.