Μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η έντονη φημολογία που διακινείται τις τελευταίες ημέρες για το θέμα του κόστους της άρδευσης στην περιοχή της Θεσσαλίας. Και αυτό γιατί κάποιοι προσπαθούν να αναδειχθούν ως αγροτοπατέρες εκ του ασφαλούς, μοιράζοντας φτηνό αντικυβερνητισμό και ανησυχία στους αγρότες.
Ας διευκρινίσουμε λοιπόν εξ αρχής κάποια θέματα για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις :
• Η υποχρέωση θέσπισης τιμολογιακής πολιτικής για το νερό υπάρχει από το 2000 (οδηγία 2000/60, ΕΕ, ανάκτηση κόστους) και η χώρα μας υποχρεώθηκε τελικά να την εφαρμόσει στο πλαίσιο των μνημονίων.
• Αυτή η κυβέρνηση διεκδίκησε και πέτυχε να υπάρχει πρόβλεψη στην τιμολογιακή πολιτική για κοινωνικό και περιβαλλοντικό τιμολόγιο για όλες τις χρήσεις νερού.
• Αυτή η απόφαση της κυβέρνησης (ΚΥΑ 1751/17) απελευθέρωσε περίπου 2,5 δις ευρώ επενδύσεων στο ΕΣΠΑ και στο ΠΑΑ, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν καταφέρει να «κλειδώσουν» (ύδρευση, άρδευση, αποχέτευση, βιολογικοί, κλπ.)
• Το θεσμικό πλαίσιο, η σχετική ΚΥΑ του 2017 για την κοστολόγηση και τιμολόγηση και η απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης βάζουν γενικούς κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης και τις παραμέτρους κόστους (περιβάλλοντος και πόρου).
Η τιμολόγηση ανά κατηγορία χρήσης και ειδικά για την άρδευση επαφίεται στους παρόχους ύδατος, δηλαδή στους ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ, που εποπτεύονται από την Περιφέρεια (άρθρο 11.1 της ΚΥΑ).
• Στο ίδιο άρθρο 11.1 διευκρινίζεται ότι «ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπο ώστε τα συνολικά έσοδα των παρόχων (ΓΟΕΒ-ΤΟΕΒ) να συμβάλλουν στη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους, χωρίς να ανατρέπονται οι συνθήκες βιωσιμότητας των αγροτικών χρήσεων».
• Επίσης στο άρθρο 10.7 της ΚΥΑ ορίζεται ότι στις αποφάσεις προσδιορισμού τιμολογίων (κανονιστικές πράξεις) «είναι δυνατόν να εξαιρούνται από τα περιβαλλοντικά τέλη χρήστες οι οποίοι με την εφαρμογή πρακτικών ορθολογικής διαχείρισης υδάτων συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων».
Προκύπτουν λοιπόν και στον πιο αδαή τα ερωτήματα :
Γιατί δεν προχωρούν στον καθορισμό τιμολογίων άρδευσης οι ΓΟΕΒ και οι ΤΟΕΒ με βάση το άρθρο 11.1, που δεν απαιτεί την πλήρη ανάκτηση κόστους στην περίπτωση της αγροτικής χρήσης του νερού, αλλά επιβάλει την μην ανατροπή των συνθηκών βιωσιμότητας των αγροτικών χρήσεων;
Τι μέτρα πήρε η Περιφέρεια, οι ΟΤΑ και οι φορείς άρδευσης, ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ, για την εφαρμογή ορθολογικών πρακτικών στην άρδευση, ώστε να επωφεληθούν οι αγρότες της Θεσσαλίας της ευνοϊκής ρύθμισης του άρθρου 10.7 της ΚΥΑ, δηλαδή περαιτέρω εκπτώσεων; Αυτό δεν προέβλεπε και το Σχέδιο διαχείρισης υδάτων (ΣΔΛΑΠ) της Θεσσαλίας από το 2015, αλλά και η 1η αναθεώρηση αυτού το 2017;
Ας μιλήσουμε λοιπόν ειλικρινά, χωρίς προεκλογικά συνθήματα, σεβόμενοι τους αγρότες της Θεσσαλίας και υπερασπιζόμενοι, όπως πάντα, τα σημερινά όπως και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.
Προτρέπουμε όλους τους φορείς της Περιφέρειάς μας να εργασθούμε από κοινού για να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι υδάτινοι πόροι της Θεσσαλίας, αξιοποιώντας όλα τα νομοθετικά εργαλεία και υλοποιώντας τα μέτρα που προτείνονται στο Σχέδιο Λεκανών Απορροής Ποταμών της Θεσσαλίας.
Ας διαμορφώσουν οι φορείς άρδευσης τιμολόγια που εξυπηρετούν τη βιωσιμότητα και των αγροτικών νοικοκυριών αλλά και των υδατικών πόρων του τόπου μας.
Είμαστε στο πλευρό των αγροτών της Θεσσαλίας όπως και όλου του Θεσσαλικού λαού για τη διασφάλιση του νερού ως κοινωνικού αγαθού απαραίτητο για τη διαβίωση του ανθρώπου αλλά και για την παραγωγή μας και υπερασπιζόμαστε τη βιώσιμη και περιβαλλοντικά ορθή και δίκαιη διαχείριση του νερού.
ΥΓ. Και για να μην γίνονται αφελείς και άσκοπες συσχετίσεις, ενημερώνουμε ότι η απόφαση του Συντονιστή για το κόστος πόρου και το περιβαλλοντικό κόστος εκδόθηκε την 7η Φεβρουαρίου, πολύ νωρίτερα από τη συνάντηση των μπλόκων των αγροτών με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και φυσικά πολύ πριν από τη διακοπή των κινητοποιήσεων, και όχι μετά την αποχώρηση των αγροτών από τα μπλόκα όπως κάποιοι τεχνηέντως διέρρευσαν στα τοπικά ΜΜΕ.
Από το Γραφείο Τύπου
Τρίκαλα, 22.02.2019