Ο Συντοπίτης μας Νίκος Πλακιάς μιλά πως έγινε μαραθωνοδρόμος
Ο συντοπίτης μας Νίκος Πλακιάς μιλά στο runningmagazine.gr για το πως έγινε μαραθωνοδρόμος και την εμπειρία του από την συμμετοχή στον 33° Μαραθώνιο Αθηνών.
Ο συντοπίτης μας Νίκος Πλακιάς μιλά στο runningmagazine.gr για το πως έγινε μαραθωνοδρόμος και την εμπειρία του από την συμμετοχή στον 33° Μαραθώνιο Αθηνών.
Ο συντοπίτης μας Νίκος Πλακιάς μιλά στο runningmagazine.gr για το πως έγινε μαραθωνοδρόμος και την εμπειρία του από την συμμετοχή στον 33° Μαραθώνιο Αθηνών.
Ο Νίκος Πλακιάς αναφέρει:
Όλα ξεκίνησαν το 2005, όταν έχοντας αρκετά περιττά κιλά τότε (περίπου 120!!), αποφάσισα να αρχίσω τρέξιμο, με απώτερο σκοπό να απαλλαγώ από το βάσανο της παχυσαρκίας. Βλέποντας τη ζυγαριά, που είχε πάρει με γοργούς ρυθμούς την κατηφόρα, έπαιρνα περισσότερη δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσω. Μέχρι το 2013 το τρέξιμο ήταν για μένα μόνο ένας τρόπος απώλειας βάρους. Είχε γίνει μια συνήθεια. Από εκείνη τη χρονιά (όποτε και συμμετείχα για πρώτη φορά σε αγώνα 10χλμ) και έπειτα το τρέξιμο είχε άλλη θέση στη ζωή μου.
Έχοντας αρκετές συμμετοχές σε αγώνες 5 και 10χλμ και μια φορά σε ημιμαραθωνιο πήρα την μεγάλη απόφαση. Δήλωσα συμμετοχή στον 33° Μαραθώνιο Αθηνών. Από την έναρξη της προετοιμασίας μέχρι την στιγμή της εκκίνησης ένα πράγμα είχα στο μυαλό μου, “42.195”, την απόσταση που έπρεπε να διανύσω μέχρι τον τερματισμό. Έχοντας κάνει σχεδόν 400 χλμ προετοιμασίας ήρθε εκείνο το πρωινό της 8ης Νοεμβρίου όπου λάβαμε θέσεις (χιλιάδες δρομείς) στην αφετηρία αυτού του μεγάλου και Ιστορικού αγώνα.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα καθώς υπήρχαν στιγμές ευχάριστες, στιγμές πόνου, στιγμές συγκίνησης αλλά πάνω απ όλα κυριαρχούσε η σκέψη του τερματισμού, η εικόνα της εισόδου στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Αυτή η στιγμή που θα καταφέρεις κάτι που για σένα ήταν άπιαστο όνειρο.
Και αυτή η στιγμή ήρθε, και ήρθε σε μια πολύ σημαντική για μένα ημέρα. Την ημέρα των γενεθλίων μου. Και ήταν όλοι τους εκεί. Όλα τα δικά μου πρόσωπα, περιμένοντας με μετά τη γραμμή του τερματισμού με μια τούρτα που έγραφε “Life is Better When you are running”. Έτσι λοιπόν, αυτό το είδος άθλησης που ονομάζεται τρέξιμο και ξεκίνησε για μένα ως επιτακτική ανάγκη και στη συνέχεια έγινε συνήθεια αυτή τη στιγμή αποτελεί την μεγαλύτερη μου αγάπη και αποτελεί τρόπο ζωής.
Υ.Γ. Ο Μαραθώνιος δεν αποτελεί για κανέναν άπιαστο όνειρο. Ο καθένας μπορεί να το κάνει. Όμως λέει η μεγαλύτερη Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος Μαρία Πολύζου : “NOTHING IS IMPOSSIBLE”
ΝΙΚΟΣ ΠΛΑΚΙΑΣ
ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΣ