Ὁ πνευματικός μας εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν δρόμο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Εἶναι ὁ πνευματικός μας πατέρας, ὁ καθοδηγητής μας, ὁ φίλος μας. Εἶναι ἕνας ἄνθρωπος ποὺ μᾶς ἐμπιστεύεται. Μᾶς ἐμπιστεύεται νὰ τοῦ ἀποκαλύψουμε τὰ πιὸ βαθιὰ μυστικὰ τῆς καρδιᾶς μας· τὶς πιὸ κρυφὲς ἀδυναμίες μας· τὶς πιὸ σκοτεινές μας γωνιές.
Ὅταν πηγαίνουμε στὸν πνευματικό μας γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦμε, τοῦ ὁμολογοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, τὰ πάθη μας, τὶς ἀδυναμίες μας, τὰ “χάλια” μας…, τοῦ λέμε ὅ,τι μᾶς βαραίνει στὴν ψυχή μας.
Ὁ πνευματικὸς μᾶς ἀκούει μὲ προσοχὴ καὶ κατανόηση. Δὲν μᾶς κρίνει, δὲν μᾶς κατακρίνει, δὲν μᾶς ἀποδοκιμάζει. Μᾶς συμβουλεύει, μᾶς παρηγορεῖ, μᾶς στηρίζει, μᾶς δίνει δύναμη νὰ προχωρήσουμε.
Μετὰ τὴν ἐξομολόγηση, ὁ πνευματικός μας μᾶς βλέπει μὲ ἀγάπη καὶ συμπόνια. Μᾶς μιλάει μὲ γλυκύτητα καὶ πατρικὴ τρυφερότητα. Ὅταν μᾶς βλέπει, τὴν κάθε φορὰ ποὺ μᾶς συναντᾷ, ὅταν μᾶς μιλᾷ, ἔχει τόση ἀγάπη στὴ ματιά του, τόση καλοσύνη, μᾶς μιλάει τόσο γλυκά, τόσο πατρικά, σὰν νὰ μὴν ἔχει ἀκούσει αὐτὰ ποὺ τοῦ εἴπαμε…, σὰν νὰ τοῦ μιλήσαμε γιὰ τὸ πόσο ἅγιοι εἴμαστε, καὶ τότε τρελαινόμαστε…!
Αὐτὸ μᾶς κάνει νὰ ἀναρωτιόμαστε: “Τόσο πολὺ μᾶς ἀγαπάει; Μήπως δὲν ἄκουσε τί τοῦ εἴπαμε;”
Ἀλλὰ ὁ πνευματικός μας, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, “δανείζεται” τὴν ἀγάπη Του καὶ βλέπει τὴν ψυχή μας καθαρὴ ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες. Βλέπει τὴν καλή μας διάθεση νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ ἀλλάξουμε.
Μὲ τὴν δική μας τὴν μετάνοια, “ξεχνάει” κι αὐτός, ὅπως ἀκριβῶς “ξεχνάει” καὶ ὁ Θεός.
Ὁ πνευματικός μας εἶναι σὰν τὸ Θεό. Μᾶς ἀγαπᾷ ὄχι γιὰ τὸ τί εἴμαστε, ἀλλὰ γιὰ τὸ τί μποροῦμε νὰ γίνουμε.
Μᾶς ἀγαπᾷ μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι μιὰ ἀγάπη ἀνιδιοτελής, ἄνευ ὅρων καὶ αἰώνια.
Δὲν μᾶς κρατᾷ κακία γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Μᾶς συγχωρεῖ μὲ τὴν καρδιά Του.
Εἶναι πάντα ἐκεῖ γιὰ ἐμᾶς, γιὰ νὰ μᾶς ἀκούσῃ, νὰ μᾶς συμβουλέψῃ, νὰ μᾶς ἐνθαῤῥύνῃ.
Εἶναι σὰν ἕνας πατέρας γιὰ ἐμᾶς. Μᾶς ἀγαπᾷ ἀληθινά, χωρὶς ὅρους. Μᾶς βλέπει μὲ τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ καὶ βλέπει τὴν ἐλπίδα ποὺ ὑπάρχει μέσα μας.
Ὅταν ὁ πνευματικός μας μᾶς βλέπει, βλέπει ἕνα παιδὶ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχει κάνει λάθη, ἀλλὰ ἔχει καὶ τὴν ἐπιθυμία νὰ ἀλλάξῃ. Βλέπει ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἀξίζει νὰ ἀγαπηθῇ καὶ νὰ στηριχτῇ.
Ἡ ἀγάπη τοῦ πνευματικοῦ μας εἶναι ἕνα δῶρο ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι μιὰ ἀγάπη ποὺ μᾶς βοηθᾷ νὰ ἀναπτυχθοῦμε πνευματικά. Νὰ δυναμώσουμε στὴν πίστη μας καὶ νὰ προχωρήσουμε στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας.
Ἡ ἀγάπη τοῦ πνευματικοῦ μας εἶναι μιὰ ἀγάπη ποὺ μᾶς ἀλλάζει. Μᾶς κάνει νὰ γίνουμε καλύτεροι ἄνθρωποι. Μᾶς βοηθᾷ νὰ ἀναπτύξουμε τὶς ἀρετὲς καὶ νὰ ξεπεράσουμε τὶς ἀδυναμίες μας.
Μᾶς δείχνει τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μᾶς κάνει νὰ καταλάβουμε πόσο πολὺ μᾶς ἀγαπᾷ ὁ Θεός, ἀκόμα καὶ ὅταν ἐμεῖς Τὸν πληγώνουμε.
Ἂς εἴμαστε εὐγνώμονες γιὰ τὸν πνευματικό μας. Ἂς τὸν ἐμπιστευόμαστε καὶ ἂς τὸν ἀκολουθοῦμε στὰ βήματα τοῦ Χριστοῦ. Ἂς τοὺς δώσουμε τὴν εὐκαιρία νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἀναπτυχθοῦμε πνευματικὰ καὶ νὰ γίνουμε καλύτεροι ἄνθρωποι.
Μια προσευχ για τον πνευματικό μας
Κύριε, εὐχαριστοῦμε γιὰ τὸν πνευματικό μας. Εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν ἀγάπη Του, τὴν ἐμπιστοσύνη Του, τὴν καθοδήγησή Του καὶ τὴν στήριξή Του.
Κύριε, δῶσε Του δύναμη νὰ συνεχίσῃ νὰ μᾶς ἀγαπᾷ καὶ νὰ μᾶς βοηθᾷ νὰ πορευτοῦμε στὸν δρόμο τῆς πνευματικῆς τελείωσης. Δῶσε του νὰ μᾶς φαίνεται πάντα σὰν ἕνας ἄγγελος τῆς ἀγάπης Σου.
Σὲ παρακαλοῦμε, Κύριε, νὰ μᾶς δώσῃς τὴν σοφία νὰ ἀκολουθοῦμε τὶς συμβουλὲς τοῦ πνευματικοῦ μας καὶ τὴν δύναμη νὰ τηροῦμε τὶς ὑποσχέσεις μας.
Σὲ εὐχαριστοῦμε, Κύριε, γιὰ τὸν πνευματικό μας. Εἶναι ἕνας πολύτιμος θησαυρὸς γιὰ ἐμᾶς. Ἀμήν.