Αγαπητοί μου συνδημότες, Αγαπητές μου συνδημότισσες,
Πριν μερικές μέρες ανακοινώθηκε από τον επικεφαλής μου, επίσημα, η υποψηφιότητα μου στις αυτοδιοιηκητικές εκλογές του Μαΐου. Δεν έχω ξαναγράψει ανακοίνωση υποψηφιότητας, ούτε έχω διαβάσει καμία. Δεν ξέρω αν συνηθίζεται συγκεκριμένο μέγεθος και ύφος σε μια τέτοια ανακοίνωση, ούτε ξέρω πως «πρέπει να φαίνομαι». Έτσι αποφάσισα να είμαι ο εαυτός μου, προσδοκώντας να μη σας κουράσω με την ανακοίνωση μου.
Η ενασχόληση μου με τα κοινά ξεκινά το 2014, με την προσπάθεια της κας Ματζανά, προϊσταμένη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Τρικάλων, να απαγορεύσει αναιτιολόγητα πλήθος δράσεων εντός του χώρου των Μετεώρων. Σύλλογοι, φορείς και πολίτες ενώσαμε τότε τις φωνές μας και το μπλοκάραμε. Το 2017 η απειλή ήταν πολύ μεγαλύτερη και άκουγε στο όνομα Προεδρικό Διάταγμα. Ο σημερινός μας δήμαρχος θεώρησε φρόνιμο να κρατήσει στο συρτάρι, αποκρύπτοντας από το σύνολο των πολιτών, πιθανολογώ και από τους συμβούλους του, ίσως το σημαντικότερο έγγραφο των τελευταίων τριάντα χρόνων για την περιοχή μας. Η μάχη ήταν άνιση, η θέση μου δεδομένη.
Από την αρχή βροντοφώναξα, μαζί με άλλους πολλούς, τα Μετέωρα ανήκουν σε όλους. Όλοι έχουμε δικαιώματα στις δράσεις μας εντός του μνημείου, μα μην ξεχνιέστε, όλοι έχουμε και υποχρεώσεις. Πρέπει να τα προσέχουμε σαν κάτι που πήραμε δανεικό από το Θεό αλλά που έχουμε την υποχρέωση να μοιραζόμαστε με όλους τους συνανθρώπους μας πάνω στη Γη. Έχουμε την υποχρέωση να προστατεύσουμε τις Ιερές Μονές και τα μοναδικά κειμήλια τους, τα υπεραιωνόβια μονοπάτια, τις αθλητικές και εναλλακτικές δραστηριότητες, την πλούσια χλωρίδα και πανίδα, τη δημόσια γη που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Γιατί όλα αυτά μαζί, είναι το Μνημείο των Μετεώρων και ανήκει σε όλους, ακριβώς όπως ορίζει η Unesco. Γιατί εμείς, ντόπιοι και μοναχοί, είμαστε οι φυσικοί φύλακες των Μετεώρων.
Το Προεδρικό Διάταγμα έχει ήδη πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων αφού αποδείχτηκε όχι απλά εντελώς ανυπόστατο αλλά και επικίνδυνο για το ίδιο το Μνημείο που υποτίθεται ότι προστατεύει. Επιπρόσθετα, έπειτα από τις αυτοψίες και τα πορίσματα του Υπουργείου Πολιτισμού, θέλω πλέον να πιστεύω ότι έχουν μπει τα θεμέλια για την ολοκληρωμένη διαφύλαξη και ορθολογική διαχείριση του Μνημείου. Όλοι οι πολίτες που από την πρώτη στιγμή εναντιωθήκαμε σε αυτό, δικαιωνόμαστε. Ήταν μία νίκη ιδιαίτερα δύσκολη, ήταν μια νίκη που όμως ποτέ δεν διατυμπάνισε κανείς. Γιατί έτσι θα οξύνονταν ο ήδη έντονος κοινωνικός διχασμός του τόπου μας, φαινόμενο που υποψιάζομαι ότι, ως ένα βαθμό, είναι τεχνητό και κατευθυνόμενο. Το Π.Δ. αποτελεί παρελθόν, όμως οι κίνδυνοι για το μέλλον του Μνημείου ελλοχεύουν. Υποχρέωση μας είναι να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι όλοι μαζί, λαός και κλήρος και να συζητήσουμε, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε ποτέ.
Γνώρισα τον κ. Αλέκο πριν ένα περίπου χρόνο. Ήθελε να με συναντήσει. Ήμουν διστακτικός στην αρχή, όμως αποφάσισα να του μιλήσω. Τίποτε δε μου έταξε, τίποτε δεν του ζήτησα. Το μόνο που ήθελα από αυτόν ήταν να κρίνει δίκαια και να είναι ανοικτόμυαλος. Ο Θοδωρής με άκουσε. Άκουσε τις ανησυχίες μου. Όλους τους υποψηφίους μας αφουγκράζεται. Όλους μας βλέπει ως παιδιά του. Όλους μας έχει κερδίσει με την υπομονή, την ευγένεια, την δημοκρατικότητα, την εγκράτεια και το αληθινό του χαμόγελο. Που ενώ μπορεί να ξεκαθαρίσει καταστάσεις και να βάλει πολύ εύκολα στη θέση τους, πολιτικούς εχθρούς, υποτιθέμενους φίλους και όψιμους συμμάχους, στρατηγικά επιλέγει να μην το κάνει. Και ας βάλλεται ο ίδιος.
Ο επικεφαλής μου είχε εχθές την ονομαστική του εορτή. Του εύχομαι χρόνια πολλά και με τη νίκη. Του αφιερώνω ένα γνωμικό, που με αγγίζει ιδιαίτερα: Ηγέτης γίνεσαι όταν το εσωτερικό σου ρολόι συγχρονίζεται με το ρολόι της Ιστορίας. Να το θυμάσαι αυτό Θοδωρή και να το έχεις φυλαχτό. Σε ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες, και με επέλεξες να συμπορευθώ μαζί σου.
Οι παραπάνω αρετές, απαραίτητες για έναν δήμαρχο, δυστυχώς είναι απούσες από τον κ. Σινάνη στον οποίο και αφιερώνω το ρητό του γάλλου δοκιμιογράφου Μισέλ ντε Μοντάν: όσο ψηλά κι αν κάθεται κανείς, δεν παύει να κάθεται στον πισινό του. Και αν είμαι σκληρός απέναντι σας, δήμαρχε, δεν είναι από προσωπικό μένος. Το κάνω γιατί ο λαός σας τίμησε με την ψήφο του, όμως εσείς δεν τιμήσατε το λαό. Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν. Με τις πράξεις σας, με τον τρόπο που διαχειριστήκατε δεκάδες θέματα, με την αντιδημοκρατική και αυταρχική στάση σας προς τους πολίτες, θεωρώ πως είστε επικίνδυνος για τον τόπο. Και ως Ελεύθερος Πολίτης έχω χρέος να σταθώ απέναντι σας και να σας αντιμετωπίσω. Και ας πέσω. Τολμάν ανάγκη, καν τύχω καν μη τύχω, είπε ο Ευριπίδης (να τολμήσω οφείλω, πετύχω δεν πετύχω).
Κάνοντας λίγο ουσιώδη αντιπολίτευση ακόμη, να μου επιτρέψει και ο κ. Παπαμιχαήλ ένα καλοπροαίρετο σχόλιο: Θαρρώ πως, στους σημερινούς καιρούς, τους πολύ δύσκολους, που η κρίση δεν έχει κλονίσει μόνο τις τσέπες μας, αλλά ακόμη χειρότερα, την κοινωνική μας συνοχή και δομή μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, μάλλον δεν αποτελεί και την φρονιμότερη εικόνα η διεξαγωγή λουκούλλειων γευμάτων και η ρίψη φαντασμαγορικών βεγγαλικών για την ανακοίνωση των υποψηφίων σας. Θαρρώ πως, ως λαός, πληρώσαμε πολύ ακριβά την προβολή των λούσων και των φράγκων.
Συμπολίτες μου, μία μονάχα απαίτηση, έχω από εσάς. Αφήστε στην άκρη, κομματικά τζάκια και πελατειακές σχέσεις. Πιστεύω ακράδαντα, ότι κάθε υποψήφιος συνδυασμός έχει ικανούς και ηθικούς ανθρώπους. Ανθρώπους με όρεξη για προσφορά. Πριν τις εκλογές, διαβάστε τα βιογραφικά όλων. Μάθετε τις ιστορίες τους, ζυγίστε το ήθος τους. Παραμερίστε τα πρόσωπα που κουβαλάνε αμαρτωλές συνήθειες του παρελθόντος και αυτούς που η μικροπολιτική είναι ο κινητήριος μοχλός τους. Προτιμήστε αυτούς που φέρνουν φρέσκιες ιδέες, προτιμήστε τους καθαρούς. Μόνο έτσι, η επόμενη δημοτική αρχή θα είναι ικανή να προσφέρει σε εσάς τους ίδιους. Ψηφίστε με πολιτική σωφροσύνη. Πάντως, ψηφίστε. Η αποχή δεν είναι η λύση. Κανείς δήμαρχος δεν θα είναι ο ιδανικός, κανείς σύμβουλος άριστος. Πάντα όμως, κάποιος θα είναι καλύτερος από τους άλλους. Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Είναι υποχρέωση σας να τον εντοπίσετε.
Στην κοινωνία που ζούμε, στην αρκετά διεφθαρμένη, ίσως από αύριο, να ακούσετε ή να διαβάσετε για εμένα αλλά και για άλλους πολλούς, διάφορα πράγματα. Κάποιοι θα πουν ότι πολεμάμε τα μοναστήρια. Δεν είναι έτσι και κρίμα να το λένε, γιατί τραυματίζουν την εικόνα του Μετεωρίτικου μοναχισμού. Το άδικο πολεμάμε και το παράνομο. Μπορεί να ακούσετε ή να διαβάσετε για αναρχικούς και συριζαίους, για κακόπιστους και άθεους, για βάνδαλους τυφλοπόντικες και για ρομαντικούς Δον Κιχώτες. Να τα ακούσετε προσεκτικά. Και έπειτα να αναρωτηθείτε: Ποιος τα λέει; Γιατί τα λέει; Αποφάσισα να σφίξω το στομάχι και να δεχτώ όλους τους παραπάνω χαρακτηρισμούς και ακόμη περισσότερους. Αποφάσισα να παλέψω για να προσφέρω το καλύτερο που μπορώ στον τόπο μου και την οικογένεια μου. Για να μπορώ να αντικρίζω κατάματα τον γιο μου αύριο και να του πω, ότι τουλάχιστον προσπάθησα.
Να μου επιτρέπετε, δεν μπορώ να πω ψέματα για να κερδίσω ψήφους. Δεν μπορώ να χρηματίσω για να κερδίσω ψήφους. Δεν μπορώ να προσκυνήσω για να κερδίσω ψήφους. Γιατί έτσι πληγώνω τη Δημοκρατία μας και την Ορθοδοξία μας. Τίποτε δεν μπορώ να τάξω, γιατί τίποτε δεν μου ανήκει. Προτιμώ να χάσω ψήφους και όχι τις αξίες που μου δίδαξαν οι γονείς μου. Δεν αποτελεί φιλοδοξία μου να εκλεγώ. Αποτελεί φιλοδοξία μου να αφήσουμε πίσω μας χαρακτηριστικά όπως κακεντρέχεια, μιζέρια, κουτοπονηριά και φθόνο. Έχουμε μείνει πίσω, υπερβολικά πίσω. Και αναρωτιέμαι γιατί, τίποτα δεν μας λείπει, όλα τα έχουμε, απλά τα διαχειριζόμαστε εντελώς λανθασμένα. Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα προσπαθήσω για το καλύτερο, με αυστηρό κριτήριο το συνολικό καλό του τόπου μας και όλων των πολιτών.
Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, την οικογένεια μου και τους φίλους μου, που με στήριξαν και με ώθησαν σε αυτό μου τον αγώνα.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους τους υποψήφιους, όλων των παρατάξεων στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές, οι οποίες αν και δεν έχω εμπειρία από αυτά, κάτι μου λέει ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Θα τολμήσω να προσθέσω και θυελλώδης.
Υ.Γ. : Ένα τελευταίο γνωμικό και να το θυμόμαστε όλοι μας. Είναι του τεράστιου αρχαίου Έλληνα φιλόσοφου, Αριστοτέλη. Ποιος είναι πολίτης; Πολίτης είναι αυτός που είναι ικανός να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί.
ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδιασμό
«ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΔΗΜΟΣ»
Δακρυσα βρε μπαγασα μιχαλιο!καλη επιτυχια.