Με εκδήλωση τίμησε την μάχη της Μερίτσας η ΚΟΒ Καλαμπάκας του ΚΚΕ, και το Παράρτημα Τρικάλων της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ
Στην εκδήλωση μίλησε ο Γραμματέας της της ΚΟΒ Καλαμπάκας Βαγγέλης Δημουλάς και αναφέρθηκε στο ιστορικό της μάχης, λέγοντας:
H πείνα και οι στερήσεις δοκίμαζαν τις αντοχές του ελληνικού λαού, έτσι και στην ύπαιθρο η εντολή του ΕΛΑΣ προς τους κατοίκους της περιοχής που αντιμετώπιζαν το πλιάτσικο και την τρομοκρατία των Ιταλών ήταν ξεκάθαρη: “Ούτε αυγό στον κατακτητή”!
Οι ΕΛΑΣίτικες αντιστασιακές ομάδες της περιοχής υπό τον Νέστορα Τζαβέλα (Βόκα) έφεδρο αξιωματικό του στρατού από τις Σπαθάδες, τον Θανάση Ολύμπιο (Μπούγλα) από τη Βασιλική και τον Νίκο Χασιώτη (Ζαραλή) από το Αγιόφυλλο, αξιοποιώντας πληροφορίες για τις κινήσεις των Ιταλών, με οργανωμένο σχέδιο μάχης σε θέση κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Οξύνειας (Μερίτσας), την 12 Φλεβάρη του 1943, πέτυχαν ιστορική νίκη με πενιχρό οπλισμό απέναντι ολοκλήρου τάγματος Ιταλών που επέστρεφαν «θριαμβευτές» από πλιατσικολόγημα των γύρω χωριών.
Στη μάχη αυτή οι Ιταλοί έπαθαν συντριπτική ήττα καθώς σκοτώθηκαν 161 και αιχμαλωτίστηκαν 150, που απελευθερώθηκαν αργότερα, ενώ οι απώλειες του ΕΛΑΣ ήταν επτά αντάρτες τα ονόματά τους είναι γραμμένα στο μνημείο που έχει στηθεί.
Όμως η νίκη δεν είχε μόνον ηθικό αποτέλεσμα καθώς ήταν από τις πρώτες ένοπλες μάχες του σκλαβωμένου ελληνικού λαού κατά του κατακτητή. Κι αυτό γιατί στον οπλισμό που κυρίευσαν οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ τόσο σε τουφέκια και σφαίρες (270 ατομικά όπλα και 6 φορτία σφαίρες) όσο και σε οπλοπολυβόλα και ολμίσκους περιλαμβάνονταν ιματισμός και φαρμακευτικό υλικό.
Στη συνέχεια μίλησε ο Γραμματέας του Παραρτήματος Λάζαρος Τσουμένης που ήταν και ο κύριος ομιλητής.
Από τούτα τα ματωμένα χώματα της Μερίτσας όπου τον Φλεβάρη του 1943 οι ψυχωμένοι αντάρτες του ΕΛΑΣ δίνοντας την πρώτη κατά μέτωπο ένοπλη μάχη απέναντι σε συγκροτημένη στρατιωτική δύναμη κατοχής κατάφεραν να αποδεκατίσουν ολόκληρο ιταλικό τάγμα και να λυτρώσουν τους κατοίκους της περιοχής από την τρομοκρατία και τη λεηλασία του μόχθου τους.
Από τούτα τα χώματα τιμάμε τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΛΑΣ που με την πείρα του όπως και του Δημοκρατικού Στρατού, σφυρηλατήθηκε μια ολόκληρη γενιά κομμουνιστών αγωνιστών, που πρωτοστάτησε σε μια δεκαετία ένοπλης πάλης, γνώρισε πολλές και σκληρές διώξεις, νίκες και πίκρες, μα έμαθε να μην παραδίνεται στον αντίπαλο, όσο ισχυρός κι αν είναι. Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι αγωνιστές που βρέθηκαν σε φυλακές και εξορίες, στην πολιτική προσφυγιά.
Και πάλι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση όπου η πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία πυροδοτεί επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς της Ευρώπης, για όλο τον κόσμο, μετά τη ρωσική εισβολή, καθώς ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός εισέρχεται σε νέα φάση. Ο κίνδυνος μιας πιο γενικευμένης πολεμικής αντιπαράθεσης είναι σήμερα πιο ορατός από κάθε ανάλογη κατάσταση. Τα πολεμικά διαγγέλματα των πολιτικών ηγεσιών της ΕΕ και των χωρών του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, οι απειλές για πυρηνικά πλήγματα δεν πρέπει να θεωρηθούν μόνο ως φραστικές ακρότητες.
Η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και την ουσιαστική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και άλλων αστικών κομμάτων, κλιμακώνει την εμπλοκή της σε αυτούς τους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Ολες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν ήδη στηρίξει όλες τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις και τα σχέδια που αφορούν τη διεύρυνση αυτού του δολοφονικού οργανισμού και την περικύκλωση της Ρωσίας. Είχαν ήδη δρομολογήσει δίπλα στη Σούδα την εγκατάσταση νέων αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα, όπως αυτή της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας και του Στεφανοβίκειου, που ήδη αξιοποιούνται ως κόμβος μεταφοράς και προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων προς την Ανατολική Ευρώπη.
Η αληθινή αλληλεγγύη στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας, των άλλων γειτονικών λαών είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η πάλη ενάντια στην εμπλοκή της κάθε χώρας σε αυτόν. Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο. Είναι ο αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπου είναι στρατευμένη η αστική τάξη της χώρας μας και οι κυβερνήσεις της. Είναι η γνήσια ανθρώπινη λαϊκή αλληλεγγύη, που μπορεί να εκφράζεται με κάθε τρόπο. Είναι η εναντίωση και η απομόνωση της δράσης των εθνικιστικών φασιστικών ομάδων που σπέρνουν το μίσος.
Η λαϊκή πάλη άμεσα να έχει στόχο να υποχρεώσει την όποια κυβέρνηση σε μέτρα υπεράσπισης του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια. Να καταργηθούν οι υπέρογκοι φόροι στα καύσιμα και σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, να αυξηθούν οι μισθοί με συλλογικές συμβάσεις εργασίας, προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, μέτρα προστασίας για συνταξιούχους και ανέργους, άμεσα μέτρα για τις συνέπειες από τις κυρώσεις στη Ρωσία ειδικά για αγρότες και αυτοαπασχολούμενους. Να αναδείξουμε τη δυνατότητα αξιοποίησης του συνόλου των των εγχώριων ενεργειακών πηγών (λιγνίτη, υδρογονανθράκων, γεωθερμίας, ΑΠΕ).
Απέναντι στους αγωνιστές που πολέμησαν και θυσιάστηκαν κάτω από τη σημαία του ΕΛΑΣ που οδηγήθηκαν στις μάχες με τον Σαράφη, τον Άρη και τους ατρόμητους καπεταναίους γράφοντας φωτεινές νίκες του λαού, είναι πατριωτικό και διεθνιστικό μας καθήκον να μην αφήσουμε να χρησιμοποιούνται ελληνικά εδάφη, υποδομές και μέσα, ως στρατιωτικά – πολεμικά προγεφυρώματα οποιουδήποτε. Μακριά από κάθε εμπλοκή της χώρας σε ξένες επεμβάσεις κανένας στρατιώτης ή αξιωματικός έξω από τα σύνορά μας.
Στο τέλος έγινε κατάθεση στεφάνων και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.