Συνθήματα, καπνογόνα και παλμός ήταν τα στοιχεία της συγκέντρωσης πλήθους φιλάθλων της ΑΕΛ αργά το απόγευμα της Τρίτης, στην πλατεία Ταχυδρομείου.
Αφορμή της συγκέντρωσης – το κάλεσμα της οποίας έγινε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – είναι τα σημερινά 58α γενέθλια της ΑΕΛ.
Μπορεί να χρειάστηκαν ατέλειωτες συζητήσεις, όμως το τέλος ήταν καλό. Στις 17 Μαΐου του 1964, οι σύλλογοι της Λάρισας θα πάρουν την μεγάλη απόφαση να δώσουν τα χέρια και να ενώσουν τις δυνάμεις τους, με στόχο να δημιουργήσουν μία ομάδα που θα πρωταγωνιστήσει. Λαρισαϊκός, Ηρακλής, Τοξότης και Άρης θα δώσουν τα χέρια στο Δημοτικό Ωδείο όπου και έγινε η κρίσιμη τελευταία συνέλευση. Εκεί αποφασίζεται και το βυσσινί χρώμα, αντί για το ασπόμαυρο που αποτελούσε την αρχική επιλογή.
Με βασική αρχή την αξιοκρατία από την πρώτη στιγμή, θα συσταθεί 15μελές οικουμενικό Συμβούλιο, ενώ τις επιλογές παικτών θα τις επικυρώσει ο Αλεξάντερ Πέτροβιτς, ο προπονητής που επιλέχθηκε, ξένος και όχι από Ελλάδα, για να διασφαλιστεί πως θα υπάρξει αντικειμενική κρίση!
Μεταξύ των παικτών, ονόματα όπως αυτά του Ζάμπα, του Καρέλια, του Κυριάκου, του Λέλλη, του Παπάζογλου, του Κάσσα, του Σαλταπίδα, του Δελφού, του Κατσιάνη που γράψουν την δική τους ιστορία στον σύλλογο. Και τρεις εβδομάδες αργότερα, στο Αλκαζάρ, για πρώτη φορά η ΑΕΛ θα κατέβει στο γήπεδο, σε ένα φιλικό με τον Πανιώνιο, που θα σηματοδοτήσει την έναρξη της λαμπρής εποχής.
