Λάμπρος Σταυρογιάννης – Σχεδιαστής του λογισμικού Mertacor

Με μεγάλη χαρά διάβασαμε στην εφημερίδα “Το Βήμα” ότι πίσω από το προηγμένο λογισμικό συναλλαγών που δημιούργησε η ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κρύβεται ο Καλαμπακιώτης Λάμπρος Σατυρογιάννης.

Ας δούμε όμως που χρησιμεύει το συγκεκριμένο λογισμικό και ποιοί οι άνθρωποι της ομάδας που το τελειωποίησαν στην οποία συμμετέχει και ο συμπολίτης μας Λάμπρος Σταυρογιάνης και είναι ο αρχικός σχεδιαστής του “Martacor” όπως το έχουν ονομάσει.

Το δημοσίευμα έχει ως εξής:

Μια τετραμελής ελληνική ερευνητική ομάδα, ένας «πράκτορας λογισμικού» και μία πρωτιά για τη χώρα μας! Αυτά ήταν τα «χρυσά» συστατικά του διεθνούς διαγωνισμού πρακτόρων για ηλεκτρονικές συναλλαγές, ΤΑC2010, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, από τον οποίο βγήκε κερδισμένη η ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και φυσικά η Ελλάδα.

Η ομάδα Μertacor του Εργαστηρίου Επεξεργασίας Πληροφορίας και Υπολογισμών του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ δημιούργησε ένα προηγμένο «ευφυές» πρόγραμμα, το οποίο διαθέτει εξελιγμένες δυνατότητες λήψης αποφάσεων και επικοινωνίας, ενώ μπορεί να εκτελέσει αυτόματα και αυτόνομα ηλεκτρονικές συναλλαγές και να συμμετάσχει σε ηλεκτρονικές δημοπρασίες στο Διαδίκτυο. Η ομάδα του ΑΠΘ ξεπέρασε σε επιδόσεις 30 ομάδες ξένων πανεπιστημίων και πήρε το «χρυσό» στην καινοτομία.

Το λογισμικό πρόγραμμα της ομάδας Μertacor (αναγραμματισμός εκ του λατινικού mercator, που σημαίνει έμπορος) είναι ειδικά σχεδιασμένο ώστε να συναλλάσσεται στο χρηματιστήριο και γενικότερα στο Διαδίκτυο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αποδεικνύει ότι η Ελλάδα έχει δυνατότητες (και) στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης.

«Πρόκειται για ένα πρόγραμμα λογισμικού,το οποίο διαμεσολαβεί μεταξύ πωλητή και αγοραστή, και αποτελείστην ουσίαέναν πράκτορα.Η εμπορική του εφαρμογή εντοπίζεται οπουδήποτε υπάρχουν ηλεκτρονικές συναλλαγές:στο εμπόριο, σε δημοπρασίες ή χρηματιστήρια (αξιών, ενέργειας), σε ηλεκτρονικές προμήθειες,αλλά και σε δραστηριότητες όπου συμμετέχουν πολλοί και τα δεδομένα είναι πολλά. Τότε το πρόγραμμα μπορεί πιο εύκολα και πιο αποτελεσματικά από τον άνθρωπο να χειριστεί τέτοιες καταστάσεις» εξηγεί ο επικεφαλής της ομάδας και καθηγητής του ΑΠΘ κ. Π. Μήτκας.

Το εν λόγω λογισμικό έχει τη δυνατότητα να πάρει αποφάσεις και να ενεργήσει εκ μέρους του ιδιοκτήτη του με βάση τις ίδιες τις προτιμήσεις του. «Θα μπορούσε να συλλέξει πληροφορίες με ένα φιλτράρισμα στο Διαδίκτυο και να σου δώσει όλα αυτά που θα επέλεγες και μόνος σου» τονίζει ο καθηγητής.

Το συγκεκριμένο εργαστήριο ασχολείται εδώ και αρκετά χρόνια με την τεχνητή νοημοσύνη, δημιουργώντας «πράκτορες» λογισμικού για διάφορες εφαρμογές, τους οποίους και βελτιώνει στον χρόνο. «Οι πράκτορες,επειδή αναλύουν μεγάλους όγκους δεδομένων, παρακολουθούν πιο γρήγορα τις διακυμάνσεις της αγοράς. Στο χρηματιστήριο, όπου συμμετέχουν διάφοροι πάροχοι και οι τιμές μεταβάλλονται διαρκώς,η βοήθεια που μπορεί να σου προσφέρει είναι πολύ σημαντική. Μπορεί αρχικά να μην εμπιστεύεσαι τόσο πολύ τον πράκτορα,σιγά-σιγά όμως θα τον εμπιστευτείςδιότι μπορεί και μαθαίνει γρήγορα» τονίζει ο κ. Μήτκας.

Οι επιτυχίες
Oελληνικός «πράκτορας» έλαβε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «ΤΑC Μarket Design». Πρόκειται για το πιο δύσκολο και απαιτητικό κομμάτι του διαγωνισμού, καθώς εξετάζεται η επάρκεια του λογισμικού όσον αφορά την ικανότητά του να προχωρεί στις πλέον συμφέρουσες συναλλαγές. Επίσης, η ελληνική ομάδα ήρθε τρίτη σε έναν σύγχρονο και αναδυόμενο κλάδο, αυτόν της ιντερνετικής διαφήμισης (ΤΑC ad Αuction).

Το λογισμικό του ΑΠΘ σχεδιάστηκε έτσι ώστε να κατανέμει τον χώρο της ιστοσελίδας με τον βέλτιστο σχεδιασμό. Ακόμη, η ομάδα του ΑΠΘ ήρθε έκτη στην κατηγορία «ΤΑC Supply Chain Μanagement», που αφορά τη χρήση του λογισμικού στην αλυσίδα εφοδιασμού μιας επιχείρησης.

Η νοοτροπία
Αν η ελληνική αγορά θέλει να βγει από το τέλμα και να εισέλθει στον δρόμο της καινοτομίας, υπάρχει αναξιοποίητο πεδίον δόξης λαμπρόν στη χώρα μας, αλλά και αρκετές παρεξηγήσεις. «Εχουμε μια τελείως διαφορετική κουλτούρα στο πανεπιστήμιο που απαξιώνει την επιχείρηση και τη βιομηχανία στα μάτια των φοιτητών, οι οποίοι όταν τελειώνουνστη συντριπτική τους πλειονότητα απαντούν ότι θέλουν να διοριστούν σε κάποια εταιρεία. Κανένας δεν θέλει να ξεκινήσει τη δική του προσπάθεια. Αντίθετα, στην Αμερική το 90% θέλει τη δική του εταιρεία» εξηγεί ο καθηγητής. Οπως τονίζει, υπάρχουν επιστημονικές περιοχές, όπως το λογισμικό, όπου δεν απαιτείται μεγάλη αρχική επένδυση, διότι η μεν δουλειά γίνεται στον υπολογιστή, η δε διαφήμιση στο Διαδίκτυο. «Δεν νομίζω ότι πρέπει να τα περιμένουμε όλα από το κράτος. Κάπου πρέπει να ξαναβρούμε αυτό το επιχειρηματικό πνεύμα που είχαν κάποτε οι Ελληνες» τονίζει ο κ. Μήτκας.

«Φοβάμαι ότι χάνουμε το τρένο της πληροφορικής και μαζί του και αρκετούς εγκεφάλους που φεύγουν στο εξωτερικό. Κάποιοι από αυτούς ενδέχεται, βέβαια, να γυρίσουν, όμως απόφοιτοί μας βρίσκονται διάσπαρτοι σε πανεπιστήμια της Ευρώπης, ιδιαίτερα στα διδακτορικά. Δυστυχώςαυτό το φαινόμενο θα το δούμε τα επόμενα χρόνια, όπου ένα μεγάλο κύμα θα φύγει» υπογραμμίζει ο κ. Μήτκας.