O θρυλικός «Νέστορας» ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο, έφυγε από τη ζωή στις 12 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 93 ετών. Όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος της ΑΕΚ θρηνεί για τον χαμό του. Πριν από 63 χρόνια ο στιχουργός Βαγγέλης Περπινιάδης έγραψε «Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δε θα βγει». Και δεν είχε άδικο.
Ο Κώστας Νεστορίδης υπήρξε ένας δεινός βιρτουόζος της μπάλας. Όχι μόνο διέθετε ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό μυαλό, αλλά μπορούσε να σουτάρει και με τα δύο πόδια. Μικρός είχε ξεκινήσει να σουτάρει με το δεξί, αλλά ύστερα από πολλή εξάσκηση, απέκτησε ένα εξίσου «φαρμακερό» αριστερό πόδι. Χαρακτηριστικά ήταν, επίσης, τα σπασίματα που έκανε στη μέση του και οι τρίπλες του.
Δύσκολα Παιδικά Χρόνια
Η οικογένειά του, κυνηγημένη από τους Τούρκους, κατέληξε στη Μακεδονία. Ο Νεστορίδης γεννήθηκε στη Δράμα στις 15 Μαρτίου 1930 σε δύσκολες εποχές για την Ελλάδα, με πολλή φτώχεια και πείνα. Μετά από λίγα χρόνια κατέβηκαν όλοι μαζί στην Αθήνα για να βρουν δουλειά. Μπορεί η ζωή να του φέρθηκε σκληρά, αλλά εκείνος δεν το έβαλε ποτέ κάτω.
Δεν το είχε με τα γράμματα, αφού αποβλήθηκε στην Α’ δημοτικού, γιατί κλώτσησε τη γυναίκα του δασκάλου και από τότε δεν ξαναπήγε ποτέ σχολείο! Για να βοηθήσει την οικογένειά του, πουλούσε λαθραία τσιγάρα στην Καλλιθέα, έπιασε δουλειά σε εργοστάσιο στο Φάληρο, ενώ έκανε και για κάποιο καιρό τον βοσκό στην Πρέβεζα.
Από Μικρός Είχε Ταλέντο στην Μπάλα
Ωστόσο από μικρός έδειξε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε να παίζει μπάλα σε ομάδα σε ηλικία μόλις 12 ετών στην Ένωση Αγίου Νικολάου Καλλιθέας. Εκεί τον ξεχώρισαν κάποιοι Άγγλοι, οι οποίοι του πρότειναν να πάει μαζί τους στην Αγγλία, αλλά δυστυχώς η οικογένειά του δεν τον άφησε. Όταν κατά τη διάρκεια της Κατοχής πήγε για δουλειά στην Πρέβεζα με τη μητέρα του, έπαιζε στη Νέα Σινώπη Πρέβεζας. Και πάλι τον διέκριναν για το ταλέντο του, Ιταλοί αυτή τη φορά, δυστυχώς, όμως, με την ίδια κατάληξη.
Η Πορεία της Καριέρας του
Όταν ξαναγύρισε στην Αθήνα, έκανε προπονήσεις σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ, αλλά δεν είχε βγάλει επίσημο δελτίο, απλώς αναζητούσε δουλειά. Τελικά κατέληξε στον Πανιώνιο, όπου έπαιξε μέχρι το 1955.
Η μεγάλη του, όμως, αδυναμία ήταν η ΑΕΚ. Έτσι, ένα απόγευμα του 1955 κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου, βρίσκεται μπροστά στο κατάστημα υποδημάτων του Δημήτρη Σεβαστάκη, που ανήκε στη διοίκηση της ΑΕΚ. Μπαίνει μέσα και κάνει τις απαραίτητες συστάσεις, δηλώνοντας ότι θέλει να πάει στην ομάδα. Ωστόσο ο Πανιώνιος δεν είναι διατεθειμένος να τον δώσει. Εκείνος αποχωρεί από την ομάδα και αναγκάζεται για ενάμιση χρόνο να παίζει στην ΑΕΚ μόνο σε φιλικά παιχνίδια.
Απίστευτα Στατιστικά
Όλοι οι συναθλητές του, εκείνη την εποχή, θαύμαζαν και ζήλευαν τα στατιστικά του. Στην καριέρα του έπαιξε σε 363 αγώνες και σκόραρε 265 γκολ με Πανιώνιο, ΑΕΚ και Εθνική Ελλάδας. Αξίζει να σημειωθεί ότι για 4 χρόνια – από το 1959 έως το 1963 – ήταν συνέχεια ο πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής. Ακόμα, είχε αναδειχθεί δύο φορές πρώτος σκόρερ στο Κύπελλο Ελλάδας.
Τη σεζόν 1959-60 έφτασε στα 33 γκολ σε 30 αγώνες! Το 1959 πέτυχε και το πρώτο χατ τρικ, που είχε γίνει ποτέ στην Α’ Εθνική, απέναντι στον Παναιγιάλειο.
Το 1963 κατέκτησε με την ΑΕΚ το μοναδικό του πρωτάθλημα, ενώ κατάφερε να σκοράρει 5 γκολ σε ένα ματς με τον Ηρακλή. Με την ΑΕΚ είχε, επίσης, στο ενεργητικό του 4 γκολ σε ένα παιχνίδι και δώδεκα χατ τρικ.
Μετανάστης στην Αυστραλία
Η χάρη του Νεστορίδη έφτασε μέχρι την Αυστραλία. Αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την ΑΕΚ μετά από τη διένεξή του με τον Μαρόπουλο και γι’ αυτό δέχτηκε την πρόταση της Ελλάς Μελβούρνης να αγωνιστεί ως παίκτης και μετέπειτα ως προπονητής στην ομάδα.
Η Προπονητική του Πορεία
Τα δύσκολα χρόνια της Χούντας, ο Κώστας Νεστορίδης αποφάσισε να εγκαταλείψει τα γήπεδα ως ποδοσφαιριστής. Δεν άντεξε, όμως, να μείνει μακριά από την ενεργό δράση και γύρισε το 1983 στο αθλητικό του σπίτι την ΑΕΚ ως προπονητής, οδηγώντας την ομάδα της Ένωσης στον τελικό του Κυπέλλου. Κάποια εποχή ήταν, ακόμα, προπονητής στην Καλλιθέα και τον Πανηλειακό.
Για τον Νεστορίδη η ΑΕΚ ήταν θρησκεία, όπως έλεγε και ο ίδιος. Την λάτρεψε όσο καμία άλλη ομάδα και τα έδωσε όλα για εκείνη. Γι’ αυτό και οι φίλαθλοι της ΑΕΚ, τον είχαν ως είδωλο. Μπορεί να μην γέμισε τη θυρίδα του με χρήματα, αλλά η καρδιά του ήταν γεμάτη από την αγάπη του κόσμου.