Κώστας Μιχαλάκης – Μα, απεργία στις εξετάσεις; Ναι, απεργία στις εξετάσεις!

Δε θέλω να αναφερθώ στις επιλογές της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας, όσον αφορά το ωράριο.

Δε θέλω να αναφερθώ στις επιλογές της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας, όσον αφορά το ωράριο.

Όποιος έχει στοιχειωδώς γνώση από την εκπαίδευση γνωρίζει ότι θα ακολουθήσουν υποχρεωτικές μετακινήσεις και απολύσεις, συμπτύξεις τμημάτων, συγχωνεύσεις σχολείων και άλλες ρυθμίσεις, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαίδευση, αλλά μόνο με τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας. Δεν εμφανίστηκαν καν τα γνωστά παπαγαλάκια της κυβέρνησης για να υποστηρίξουν τις νέες ρυθμίσεις.

Μπορούμε να αντιδράσουμε; Η απάντηση είναι ότι μπορούμε!
Βασική προϋπόθεση όμως είναι να συμμετάσχουμε στη γενική συνέλευση της ΕΛΜΕ, στην οποία θα συζητηθούν και οι επόμενες κινήσεις που θα κάνουμε.
Η πρόταση την οποία προσανατολίζομαι να υποστηρίξω είναι να γίνει απεργιακή κινητοποίηση στις εξετάσεις.
Κι εδώ έρχονται μια σειρά από ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν, γιατί μια τέτοια κινητοποίηση δεν είναι μια απλή και εύκολη πρόταση.
Πρώτον, θεωρώ δεδομένο ότι η ΟΛΜΕ θα καλύψει μέρος της οικονομικής αιμορραγίας των συναδέλφων, μέσα από κεντρικό απεργιακό ταμείο, ενώ θα πρέπει να δημιουργηθεί και τοπικό απεργιακό ταμείο, το οποίο, εκτός από συγκέντρωση χρημάτων, θα έχει και χαρακτήρα προπαγάνδισης του αγώνα μας.
Δεύτερον, πρέπει να συζητήσουμε τι συνέπειες θα έχει μια πιθανή απεργία στις εξετάσεις. Κι εδώ υπάρχουν δυο διαφορετικές φωνές, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε ξεχωριστά.
Η πρώτη φωνή είναι η φωνή του υπουργείου και μερικών δημοσιογράφων, οι οποίοι θα παίρνουν το γνωστό θλιμμένο ύφος και θα λένε ότι δεν πρέπει να την πληρώσουν τα καημένα τα παιδάκια. Σε αυτούς, έχω μόνο να απαντήσω ότι είναι ψεύτες και υποκριτές. Δεκάρα τσακιστή δε δίνουν για τα καημένα τα παιδάκια που τους κλείνουν τα σχολεία και εξαναγκάζονται να ταξιδεύουν πολλά χιλιόμετρα κάθε μέρα, τους λείπουν καθηγητές και υλικοτεχνική υποδομή, τους βάζουν εξοντωτικά προγράμματα σπουδών, που τους περιμένει ένα μέλλον γεμάτο ανεργία και φτώχεια. Όχι, με αυτούς δεν έχουμε τίποτα να πούμε.
Οι άλλες φωνές έρχονται από γονείς και μαθητές και είναι όντως ειλικρινείς, καθώς ενδιαφέρονται για το μέλλον τους. Αυτές τις φωνές δεν τις θέλουμε απέναντι, αλλά δίπλα μας, γι’ αυτό και θα πρέπει να υπάρξει διεξοδική συζήτηση στο ζήτημα αυτό.
Τι χάνουμε λοιπόν αν δε γίνουν οι εξετάσεις; Ποιο πρόβλημα δημιουργείται; Νομίζω ότι ουσιαστικά δε δημιουργείται κανένα πρόβλημα, καθώς τα παιδιά θα πάρουν απολυτήριο ή θα προαχθούν με τον βαθμό των τριμήνων ή τετραμήνων αντίστοιχα.
Το ίδιο άλλωστε δε συμβαίνει όταν δεν έχει προσληφθεί κάποιος καθηγητής ή απουσιάζει κάποιος μαθητής; Δε γίνεται συμψηφισμός των βαθμών;
Αυτό υποστηρίζω ότι μπορεί να γίνει και στην περίπτωση που αποφασιστεί απεργία στις εξετάσεις. Βέβαια, η πρόταση μου αυτή χρειάζεται περισσότερη συζήτηση, εκτός όμως από το τεχνικό κομμάτι, υπάρχει και το πολιτικό ζήτημα: Το σχολείο μας έχει καταντήσει ένα εξεταστικό κέντρο με παράλληλη χρονική μείωση ή απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τι λοιπόν θα συμβεί στην εκπαίδευση, αν λείψουν οι εξετάσεις και τα παιδιά πάρουν τον βαθμούς από τις επιδόσεις που είχαν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς;
Δεν είναι καιρός να ανοίξει η συζήτηση;

Κώστας Μιχαλάκης, μέλος της Αγωνιστικής Κίνησης Εκπαιδευτικών Τρικάλων.