ΚΚΕ Τρικάλων – “Αποχαιρετισμός” στο σύντροφο Μάκη Κισκίνη
Αυτές τις δύσκολες στιγμές , εκ μέρους του Κόμματός σου , του ηρωικού ΚΚΕ μου έλαχε η τιμή και το καθήκον και να σου απευθύνω το τελευταίο αντίο.
Αυτές τις δύσκολες στιγμές , εκ μέρους του Κόμματός σου , του ηρωικού ΚΚΕ μου έλαχε η τιμή και το καθήκον και να σου απευθύνω το τελευταίο αντίο.
Αυτές τις δύσκολες στιγμές , εκ μέρους του Κόμματός σου , του ηρωικού ΚΚΕ μου έλαχε η τιμή και το καθήκον και να σου απευθύνω το τελευταίο αντίο.
Η είδηση, σύντροφε Μάκη, ότι «έχασες» τη σκληρή μάχη , που έδινες για τη ζωή τον τελευταίο χρόνο , και ότι «φεύγεις» από κοντά μας , μας γέμισε με μεγάλη θλίψη. Η γενναιότητα , όμως , που έδωσες αυτή την άνιση μάχη αποτελεί παράδειγμα , μας δίνει δύναμη να σταθούμε όρθιοι ,εδώ δίπλα σου, και να τραβήξουμε μπροστά , όπως μπροστά τραβούσες και συ πάντα στη ζωή σου.
Σύντροφε Μάκη, οι Τρικαλινοί Κομμουνιστές είμαστε περήφανοι για σένα , τόσο γι’ αυτή την τελευταία σου μάχη , όσο και για τις μικρές και μεγάλες μάχες που έδωσες στη ζωή σου.
Είμαστε περήφανοι για την προσφορά σου στο Κόμμα, στο λαϊκό κίνημα, στον αγώνα για το δίκιο του λαού, στην πάλη για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Σύντροφε Μάκη , γεννήθηκες πριν 63 χρόνια εδώ στα Τρίκαλα, στη γειτονιά των Σαραγίων. Αυτή η γη όπου πορεύτηκες και σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου θα σε δεχτεί σήμερα στην αγκαλιά της.
Παιδί οικογένειας επιπλοποιού, καταγόμενης από τη Σαμαρίνα , μπήκες κι εσύ από μικρός στα μυστικά της τέχνης του ξύλου και συνάμα στη βιοπάλη. Από μικρός ένιωσες την κοινωνική, την ταξική αδικία κι εντάχτηκες στον αγώνα για την κατάργησή της. Από αυτά , τα νεανικά σου χρόνια, δεν έπαψες στιγμή να δίνεις αγόγγυστα δυνάμεις για την οργάνωση της πάλης του λαού μας.
Ήσουν από τους πρώτους στα Τρίκαλα, που αμέσως μετά τη μεταπολίτευση οργανώθηκαν στις γραμμές της ηρωικής Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας και του τιμημένου Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Υπηρέτησες πιστά το Κόμμα από πολλές υπεύθυνες θέσεις.
Σημαντική ήταν η συμβολή σου στο αγωνιστικό μαζικό κίνημα των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών, αρχικά με τη Δημοκρατική Κίνηση ΕΒΕ(ΔΗΚΕΒΕ) & στη συνέχεια με την Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση των ΕΒΕ(ΠΑΣΕΒΕ). Αναδείχθηκες σε όλα τα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου των επιπλοποιών (Πρόεδρος στο Σωματείο Επιπλοποιών Ν. Τρικάλων & στη διοίκηση της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας), καθώς και επί σειρά ετών στο ΔΣ της Ομοσπονδίας ΕΒΕ Τρικάλων. Είχες πρωτοστατήσει στην εκστρατεία για την αγορά του ακινήτου που στεγάζεται σήμερα η Ομοσπονδία ΕΒΕ, ώστε τα σωματεία των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών στα Τρίκαλα να έχουν τη δική τους στέγη.
Σ’ όλα τα χρόνια της αγωνιστικής του διαδρομής δεν έλειψε στιγμή από τις μάχες που έδινε το Κόμμα. Πάντα υποψήφιος με τους δημοτικούς συνδυασμούς του ΚΚΕ, παρόν στους μικρούς και μεγάλους αγώνες, αλλά και στη αφανή δουλειά για την οργάνωσή τους. Πρωτοστατούσες μαζί με όλη σου την οικογένεια. Το σπίτι και το εργαστήριό σου ήταν η «βάση» για τις συναντήσεις , τις συσκέψεις , τις συζητήσεις των συντρόφων. Ήταν ορμητήρια για την εξόρμηση του Κόμματος στη γειτονιά.
Δε θα ξεχάσουμε, σύντροφε Μάκη, την προσφορά σου στα δύσκολα χρόνια της αντεπαναστατικής ανατροπής του σοσιαλισμού και της προσπάθειας διάλυσης και μετάλλαξης του ΚΚΕ από τον οπορτουνισμό. Υπεράσπισες αταλάντευτα τη μαρξιστική – λενινιστική ιδεολογία και τον επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος, στάθηκες ενάντια στις προσπάθειες διάλυσής του , δούλεψες για να ορθωθεί πάλι δυνατό μέσα στο λαό.
Έμεινε πιστός και αγωνιζόσουν για τα ανώτερα ιδανικά που υπηρετεί το ΚΚΕ, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό, την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τίμησες μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του αυτά τα ιδανικά με την ιδιότητα του μέλους του ΚΚΕ.
Σύντροφε Μάκη , η ύστατη ώρα ήρθε σε μέρες που το Κόμμα μας έχει ανάγκη την ανιδιοτελή προσφορά σου. Κοιμήσου, όμως, ήσυχος. Το Κόμμα σου, το ΚΚΕ, θα στέκει πάντα ακλόνητο. Είναι χιλιάδες αυτοί που συνεχίζουν το έργο σου. Η σπορά που έριξες και ‘ συ φουντώνει και καρπίζει. Οι ιδέες μας είναι παντοδύμανες και ανίκητες.
Κοιμήσου σύντροφε, πλάι σε κείνους που πάλεψαν την αδικία, επώνυμους , ανώνυμους, σιωπηλούς. Πλάι σε κείνους που γεννήθηκαν και πέθαναν σηκώνοντας τη σημαία του αγώνα πιο ψηλά.
Φεύγεις, τόσο νωρίς, μα αφήνεις παρακαταθήκη το παράδειγμα της αγωνιστικής διαδρομής σου στο δύσκολο αγώνα μας . Γι’ αυτό θα σε σκεφτόμαστε και θα σε θυμόμαστε στους καθημερινούς αγώνες μας.
Η αγωνιστική σου αξιοπρέπεια και προσφορά, η αναγνώριση της δράσης σου, η αγάπη και η εκτίμηση όλων μας για σένα, ας είναι μικρή παρηγοριά για τη σύντροφό σου Αριστέα , τις κόρες σου Αγγελική και Χριστίνα, το γιο σου Χρήστο, τη μάνα σου Αλεξάνδρα , τ’ αδέλφια σου, όλους τους συγγενείς και φίλους σου.
Καλό ταξίδι, σύντροφε Μάκη.