Κατερίνα Παπακώστα στην Ολομέλεια: «Όλοι ανεξαιρέτως, συμμετέχοντες και εμπλεκόμενοι στις αθλητικές διοργανώσεις, θα έχουν ευθύνη για τα περιστατικά βίας»
Ακόμα μία καίρια τοποθέτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, από την Βουλευτή ΝΔ, Κατερίνα Παπακώστα, η οποία στη συζήτηση επί του νομοσχεδίου του Υπ. Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, σχετικά με τη λήψη μέτρων αποτροπής και αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, έθεσε προ των ευθυνών τους όλους τους εμπλεκόμενους με τον αθλητισμό φορείς.
«Δημιουργούμε συνθήκες αποκλεισμού για κάθε παραβατική συμπεριφορά, πρόθεση ή ενέργεια είτε αυτή προέρχεται από οργανωμένα σωματεία, είτε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είτε ακόμη και από μεμονωμένα άτομα», ανέφερε, τονίζοντας πως ο μηχανισμός που υιοθετείται βασίζεται σε όρους διαφάνειας και αναλογικότητας στην επιβολή κυρώσεων.
Η κ. Παπακώστα χαρακτήρισε την οπαδική βία ως μία «ολοκληρωτικά στρεβλή και αποπροσανατολισμένη έκφραση υποστήριξης προς τα αθλητικά σωματεία», η οποία με τα χρόνια έλαβε την πλέον «τρομακτική της μορφή, αυτή του εγκληματικού φανατισμού που εξισώνει τα θύματά του με τρόπαια». Κάνοντας έκκληση για κοινοβουλευτική συσπείρωση απέναντι στην απειλή αυτή, μίλησε για την ανάγκη σύστασης μίας «αμυντικής σύμμαχίας» απέναντι στην οπαδική βία, τονίζοντας παράλληλα τη σημασία της συνέπειας στην κυβερνητική στρατηγική, αλλά και την ανάγκη αυστηροποίησης των μέτρων, ώστε να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
«Θέτουμε τις βάσεις που θα μας οδηγήσουν αργότερα στην υιοθέτηση πολιτικών πρόληψης και στην ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης και καλλιέργειας μιας υγιούς φιλαθλητικής φιλοσοφίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ενώ τόνισε πως «Οι φωνές της βίας πρέπει να πάψουν να ακούγονται μέσα από το σκοτάδι και να έρθει ο καθένας μας αντιμέτωπος με τις επιλογές του και τις πράξεις του».
Η Βουλευτής, τέλος, δεν παρέλειψε να εκφράσει την ικανοποίησή της για την ρύθμιση των οφειλών ρεύματος των αγροτών, ζήτημα το οποίο εισήχθη ως τροπολογία στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, αναφέροντας πως «στη Θεσσαλία, που μετράει ακόμα τις πληγές της, κάθε ανάλογη πρωτοβουλία, μπορεί να ανακουφίσει στ’αλήθεια τους συμπολίτες μας».
Βρείτε εδώ το σχετικό βίντεο της ομιλίας: https://youtu.be/bnwhnRzACGM
Δείτε παρακάτω ολόκληρο κείμενο της ομιλίας στην Ολομέλεια:
Κύριε Πρόεδρε,
Σήμερα είναι πράγματι ημέρα τιμής και μνήμης των ηρώων μας, του αντιναυάρχου Βλαχάκου, του υποπλοιάρχου Καραθανάση και του αρχικελευστή Γιαλοψού, καθώς υπερασπιζόμενοι την πατρίδα μας εν ώρα καθήκοντος με αυταπάρνηση έχασαν την ζωή τους, θυμίζοντας σε όλους εμάς ότι τίποτε από ό,τι απολαμβάνουμε σήμερα με τόση ευκολία, με ύψιστο αγαθό την ελευθερία, δεν κερδίζεται και δεν αποκτάται δίχως θυσία.
Θα ήθελα, επίσης, πριν ξεκινήσω την ομιλία μου να εκφράσω την ικανοποίησή μου τόσο προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Σκυλακάκη όσο και προς τον Υπουργό, κ. Βρούτση που συμπεριέλαβε την σχετική τροπολογία, σχετικά με την ρύθμιση των οφειλών των πληγέντων της Θεσσαλίας καθώς ως προερχόμενη από ένα νομό που ακόμη μετρά τις πληγές του από την κακοκαιρία Daniel, αυτή τη σφοδρή κακοκαιρία, τον νομό Τρικάλων, νοιώθουμε ότι τέτοιου είδους ρυθμίσεις και πρωτοβουλίες, ανακουφίζουν πραγματικά τους πληγέντες συμπολίτες μας.
Όσον αφορά στο νομοσχέδιο, παρακολουθώντας τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή όλες αυτές τις μέρες, αναρωτήθηκα αν πραγματικά έχει καταστεί σαφές σε όλους ποιο είναι το τέρας που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε. Τι είναι η οπαδική βία και γιατί μέχρι σήμερα δεν κατέστη εφικτό να ελεγχθεί, παρά διογκώθηκε πολλαπλασιάζοντας δυστυχώς τον αριθμό των θυμάτων της. Είναι αποτέλεσμα ελλιπών μέτρων ασφαλείας στις αθλητικές εγκαταστάσεις; Είναι προϊόν μιντιακής προπαγάνδας; Είναι συνέπεια κοινωνικοοικονομικών παραγόντων και έλλειψης παιδείας; Είναι μια διαστρεβλωμένη -θα μου επιτρέψετε την έκφραση- ακόμα και διεστραμμένη έκφραση της ένθερμης υποστήριξης των φιλάθλων που υποκινείται ή δεν ελέγχεται αποτελεσματικά από τα αθλητικά σωματεία; Ή μήπως το γινόμενο όλων των παραπάνω;
Πρόκειται κατά την ταπεινή μου άποψη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ολοκληρωτικά στρεβλή και αποπροσανατολισμένη έκφραση υποστήριξης προς τα αθλητικά σωματεία. Ή τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Ο λεγόμενος χουλιγκανισμός συμπορεύεται με τον αθλητισμό ήδη από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα και πρωτοεκφράστηκε ως αντιδραστική τάση εντός γηπέδου σχετιζόμενη με το αγωνιστικό αποτέλεσμα. Σύντομα όμως αποσυσχετίζεται από αυτό, απελευθερώνεται από τα στενά χωροταξικά όρια του γηπέδου, οργανώνεται συστηματικά και ισχυροποιείται με την παντιέρα μιας οργανωμένης αδικίας σε βάρος των σωματείων του αθλητισμού και του ίδιου του ανθρώπου.
Κάπως έτσι λοιπόν ερχόμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε την πιο τρομακτική του μορφή που δεν είναι άλλη από τον εγκληματικό φανατισμό που εξισώνει τα θύματά του με τρόπαια. Με το τέρας αυτό είναι η αλήθεια πως αναμετρήθηκαν πολλές ελληνικές Κυβερνήσεις μέχρι σήμερα με διαφορετικές στρατηγικές θεωρήσεις και τακτικές κάθε φορά. Τολμώ να πω όμως πως αυτή η έλλειψη συνέπειας και δέσμευσης απέναντι σε υιοθετούμενες πολιτικές και η διαρκής μεταπήδηση σε νέες κρινόμενες ως αποτελεσματικότερες δεν έδωσε τελικά την ευκαιρία σε καμία να δοκιμαστεί αρκετά και να επιφέρει αποτελέσματα. Και εξηγούμαι δανειζόμενη τα λόγια του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Φλωρίδη, ο οποίος τονίζει πως «η συνεπής και μακρόχρονη εφαρμογή του νόμου είναι αυτή που διαπλάθει συνείδηση».
Το «ατού» της υπό συζήτηση ρύθμισης είναι ακριβώς αυτό, το γεγονός δηλαδή ότι με την κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τα μέτρα, για την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, δεν αλλάζουμε στρατηγική εξαιτίας των νέων περιστατικών που καταγράφηκαν. Παραμένουμε πιστοί στην αρχική στρατηγική και την ενισχύουμε, αυστηροποιώντας τις ποινές, εμπλουτίζοντας τα εποπτικά μέσα, πολλαπλασιάζοντας τα επίπεδα των ελέγχων, διευρύνοντας τις συνεργασίες ώστε να συμπεριλάβουμε όλους τους σχετιζόμενους με τον αθλητισμό φορείς στην αμυντική συμμαχία που χτίζουμε ενάντια στην οπαδική βία. Και αυτό, όπως τόνισε επανειλημμένως και ο Αναπληρωτής Υπουργός, κ. Βρούτσης, αποτελεί μόνο την αρχή η οποία λειτουργεί ως προάγγελος ενός νέου αθλητικού νόμου ο οποίος θα ακολουθήσει για να εμπλουτίσει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο με ένα ευρύ φάσμα μέτρων και στρατηγικών πρόληψης και αντιμετώπισης των περιστατικών.
Παράλληλα, λοιπόν, με όλα τα παραπάνω δημιουργούμε συνθήκες αποκλεισμού για κάθε παραβατική συμπεριφορά, πρόθεση ή ενέργεια είτε αυτή προέρχεται από οργανωμένα σωματεία, είτε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είτε ακόμη και από μεμονωμένα άτομα. Και πώς θα το επιτύχουμε αυτό; Με διαφάνεια και με επιβολή αναλογικών κυρώσεων. Οι φωνές της βίας πρέπει να πάψουν να ακούγονται μέσα από το σκοτάδι και να έρθει ο καθένας μας αντιμέτωπος με τις επιλογές του και τις πράξεις του.
Μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής ταυτοποίησης υλοποιούμε το πρώτο σημαντικό βήμα ως προς την αναγνώριση των υποκινητών και πιθανών δραστών αλλά και τη διασφάλιση ενός προστατευμένου αθλητικού περιβάλλοντος για τους σύννομους φιλάθλους και συμπληρώνουμε με την κάλυψη των κενών του νόμου περί καμερών ο οποίος πλέον διαθέτει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για τον έλεγχο λειτουργίας των εποπτικών συστημάτων ασφαλείας, την καταγραφή του υλικού και την αποστολή του στις αρμόδιες εποπτικές αρχές. Η δε διεύρυνση των κυρώσεων, η αύξηση των προστίμων και η καθιέρωση για πρώτη φορά ως προϋπόθεση για την καταβολή χρηματοδοτήσεων προς τις αθλητικές ανώνυμες εταιρείες και τα τμήματα αμειβομένων αθλητών, την μη επιβολή κατ’ επανάληψη κυρώσεων για παραβατικές συμπεριφορές αποσκοπεί στη συσπείρωση όλων των αρμόδιων φορέων προς την κατεύθυνση της αποτροπής και της υιοθέτησης κουλτούρας πρόληψης.
Ήδη, λοιπόν, από το πρώιμο αυτό βήμα αλλαγής του αθλητικού σκηνικού παρατηρείται μια ολιστική προσέγγιση η οποία αποδίδει κλιμακωτά την ευθύνη σε όλους ανεξαιρέτως τους συμμετέχοντες και εμπλεκόμενους στις αθλητικές διοργανώσεις. Ανάμεσά τους βρίσκονται σαφώς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία εκτιμάται ότι ακόμα και παρουσιάζοντας ως προφητεία -αν μου επιτρέπετε την έκφραση- την εκδήλωση φαινομένων βίας στους αθλητικούς χώρους συμβάλλουν πολύ πιθανόν τελικά στη υποκίνηση υποσυνείδητα των επεισοδίων.
Λαμβάνοντας, μάλιστα, υπόψη τις επιστημονικές μελέτες που μιλούν για τη δύναμη του μιμητισμού, οφείλουμε όχι μόνο να αποτρέψουμε την υποκίνηση βίαιων συμπεριφορών, αλλά και να περιορίσουμε αποτελεσματικά ακόμα και την προβολή τους, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε νέα, ακόμα μεγαλύτερης έκτασης, περιστατικά στο μέλλον. Υιοθετούμε, μάλιστα, μια μορφή αστυνόμευσης με βάση την πληροφορία, αφού με την χρήση των εποπτικών μέσων και μέσω της σύστασης Εθνικής Επιτροπής Συντονισμού -στην οποία θα συμμετέχουν κυβερνητικοί εκπρόσωποι, αθλητικά σωματεία, η ΕΛ.ΑΣ., ο Πρόεδρος της ΔΕΑΒ και άλλοι- θα μπορούμε να αξιολογούμε τα περιστατικά και τις τάσεις, να συντάσσουμε προτάσεις για την περιοδική αναθεώρηση του εθνικού νομικού κανονιστικού και διοικητικού πλαισίου και να βελτιώνουμε την αποτελεσματικότητα του προσωπικού δημόσιας και ιδιωτικής ασφάλειας και προστασίας.
Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, θέτουμε τις βάσεις που θα μας οδηγήσουν αργότερα στην υιοθέτηση πολιτικών πρόληψης, οι οποίες θα βασίζονται στην αναγνώριση των δεδομένων του προβλήματος για την ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης και καλλιέργειας μιας υγιούς φιλαθλητικής φιλοσοφίας.
Κλείνοντας, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο εμβληματικό έργο της ψηφιακής χαρτογράφησης του αθλητικού χώρου που επιχειρείται μέσω του πληροφοριακού συστήματος e – Kouros, το οποίο διαλειτουργώντας με άλλα συστήματα του δημοσίου μεταφέρει με έξυπνο τρόπο και φιλικό, εννοείται, προς τον πολίτη τον αθλητισμό στη νέα ψηφιακή εποχή, αναβαθμίζοντας το επίπεδο υπηρεσιών και ενισχύοντας τη διαφάνεια, την πρόσβαση στην πληροφορία και το αίσθημα ασφάλειας των φιλάθλων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακόμα μία φορά σε αυτό εδώ το Κοινοβούλιο η Κυβέρνηση επιχειρεί σημαντικές τομές που έχουν ως στόχο να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα της χώρας. Η βία, όμως, είναι πολυπρόσωπη και, όπως απέδειξε, δεν περιορίζεται στα στενά όρια ενός γηπέδου, μιας γειτονιάς ή μιας ομάδας αθλητών και ανθρώπων. Είναι στο χέρι μας να μην αυτοπεριοριστούμε και εμείς στα όρια των ιδεολογικών μας αντιλήψεων και αν στ’ αλήθεια θέλουμε να την αποτρέψουμε, να αφήσουμε τα λόγια και με ομοφωνία να ταχθούμε με πράξεις απέναντί της πιο ισχυροί και πιο ενωμένοι από ποτέ.
Σας ευχαριστώ πολύ.