Ιωάννα Χαρμπέα: Ας γίνουμε ο γιατρός του εαυτού μας

Η καταστροφή και η ρύπανση του περιβάλλοντος αποτελεί ένα σοβαρό, οξύ, υγειονομικό, κοινωνικό και διεθνές πρόβλημα.

Η καταστροφή και η ρύπανση του περιβάλλοντος αποτελεί ένα σοβαρό, οξύ, υγειονομικό, κοινωνικό και διεθνές πρόβλημα.

Η σημασία του φυσικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου και γενικά για την διατήρηση του οικοσυστήματος ήταν γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη.

Ο Ιπποκράτης με την πρωτοποριακή περιβαλλοντική του πραγματεία περί ανέμων, υδάτων και τόπων δίνει μεγάλη σημασία στο περιβάλλον. Θέμα αυτής της πραγματείας είναι οι αντικειμενικές περιβαλλοντικές συνθήκες και ποία σχέση έχουν με την υγεία και τις ασθένειες του ανθρώπου.

Το έργο αυτό του Ιπποκράτη χωρίζεται σε δύο μέρη:

α) Στο πρώτο μέρος χειρίζεται ο σοφότατος αυτός δάσκαλος της ιατρικής την επίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων πάνω στον άνθρωπο
β) Στο δεύτερο μέρος εξετάζει το φυσικό περιβάλλον και τους παράγοντες που διαμορφώνουν τα εσωτερικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά των λαών.

Οι απόψεις αυτές και οι στόχοι αυτού του έργου έχουν σχέση με την ανασκευή της ιατρικής αντίληψης και είναι οδηγός και βοήθημα του γιατρού της εποχής εκείνης ο οποίος ασκούσε ιατρική περιοδεύοντας σε διάφορες πόλεις. Επομένως θα έπρεπε αυτοί οι γιατροί να γνωρίζουν τους διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες των πόλεων που επισκέπτονται. Έτσι νομίζω ότι η σύνθετη και πολύπλευρη σκέψη του πατέρα της ιατρικής ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο που αποτελεί την βάση της ιατρικής επιστήμης σε σχέση με το περιβάλλον.
Το φυσικό περιβάλλον και σήμερα αποτελείται από διάφορες παραμέτρους που επηρεάζουν τις φυσικές λειτουργίες του ανθρώπου και οι οποίες έχουν πάγια παρενέργεια στις φυσικοχημικές λειτουργίες του ανθρώπου κάτι που το αναφέρει ο Ιπποκράτης εις στο περί ανέμων, υδάτων και τόπων έργο του.

Στις μέρες μας όμως ολόκληρη η κοινωνία νοσεί. Φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας το μαρτυρούν περίτρανα. Και γιατρός της κοινωνίας που νοσεί είμαστε όλοι εμείς. Η συσχέτιση κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος είναι άμεση και η αλληλεπίδραση τους έντονη. Η υφιστάμενη κρίση δεν είναι ανεξάρτητη από τις καταστροφές που έχουν δημιουργηθεί στο φυσικό περιβάλλον. Το θέμα είναι πώς θα συνδυάσει ο σύγχρονος άνθρωπος την εξέλιξη και την ανάπτυξη της κοινωνίας με όσο το δυνατόν λιγότερες επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον. Το κοινωνικό περιβάλλον εμπεριέχεται στο φυσικό. Πώς λοιπόν κατακρεουργώντας τη φύση ζητάμε την επιβίωσή μας;

Ένα είναι σίγουρο ότι η αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κρίση που βιώνουμε. Γιατί όμως; Αναρωτήθηκε κανείς; Κάτι ίσως δεν διαχειριστήκαμε σωστά! Η Ελλάδα το σταυροδρόμι των πολιτισμών κινδυνεύει από λάθος χειρισμούς. Το τρίπτυχο: Περιβάλλον , οικονομία, κοινωνία πρέπει να αξιοποιηθεί κατάλληλα. Ζούμε σε ένα θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον, με πληθώρα κοιτασμάτων και ορυκτών. Επίσης ο πολιτισμός μας έχει αξία και υπάρχει πληθώρα τόσο επιστημόνων όσο και αξιόλογων ανθρώπων. Τι είναι λοιπόν αυτό που χαλάει τη συνταγή; Η μη σωστή αξιοποίηση όλων αυτών προς όφελος μας.

Όσο λοιπόν μεμψιμοιρούμε και δεν καταλαβαίνουμε ότι ο σύγχρονος Ιπποκράτης είμαστε εμείς οι ίδιοι. Όσο κατασπαταλούμε τους φυσικούς πόρους, όσο υποτιμάμε τους ίδιους μας τους εαυτούς μη ζητάνε τη γιατρειά μας αλλού. Ας γίνουμε ο γιατρός του εαυτού μας. Έχουμε τα πινέλα, έχουμε και τα χρώματα. Ας ζωγραφίσουμε το μέλλον που μας αξίζει!

Χαρμπέα Ιωάννα
κοινωνιολόγος/εγκληματολόγος
Εργαζόμενη σε Βοήθεια στο σπίτι