Εκτενή αναφορά έκανε η εφημερίδα Το ΒΗΜΑ για την παραίτηση του πρώην υπουργού Γεωργίας, Σωτήρη Χατζηγάκη, το 1992 προκειμένου να προστατευτούν τα δάση και να διατηρηθεί η δασοπροστασία κρατική και να μην δοθεί σε ιδιώτες (11/8/2021, «Όταν Υπουργός υπέβαλε παραίτηση για να προστατεύσει τα δάση»).
Επίσης, αναφορά στην παραίτηση Χατζηγάκη έκανε και η Αθηναϊκή εφημερίδα ΕΣΤΙΑ με τίτλο «Οι ρηξικέλευθες προτάσεις Χατζηγάκη για την δασοπυρόσβεση» (15/8/2021).
Συγκεκριμένα, Το ΒΗΜΑ έγραψε τα εξής:
«Όλο αυτό το δράμα με τις καταστροφικές πυρκαγιές που ενώ έχουν περάσει τόσες ημέρες δεν έχουν σβήσει (ή δεν μπορούν να τις σβήσουν) ξύπνησαν μνήμες. Θυμήθηκα φερ΄ειπέιν μια παραίτηση υπουργού, της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του υπουργού Γεωργίας Σωτήρη Χατζηγάκη ίσως του μοναδικού υπουργού που παραιτήθηκε επικαλούμενος λόγους ηθικής τάξεως. Ήταν μια παραίτηση που έγινε με στόχο να διατηρηθεί η δασοπροστασία κρατική και όχι να δοθεί σε ιδιώτες. Μια ηχηρή παραίτηση για τον περιορισμό των πυρκαγιών σε δασικές εκτάσεις. Ένας υπουργός παραιτήθηκε, πρώτη φορά συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, επειδή δεν θέλησε ούτε να ιδιωτικοποιηθεί η δασοπυρόσβεση, ούτε βεβαίως να ιδιωτικοποιηθούν τα δάση. Τότε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κυβερνούσε με ισχνή πλειοψηφία, με μόνον 151 βουλευτές και η παραίτηση ενός υπουργού, (που ποτέ δεν έδωσε αφορμή για παραφωνίες στο κόμμα) που βρισκόταν στην ραχοκοκαλιά της παράταξης, σήμανε έναν ιδιόμορφο πολιτικό συναγερμό. Η τότε κυβέρνηση κρεμόταν από μια κλωστή, από έναν και μόνον βουλευτή. Αλλά ο κ. Χατζηγάκης δεν παραιτήθηκε από βουλευτής. Παραιτήθηκε από υπουργός και οι πρώτοι δυνατοί κραδασμοί άρχισαν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, οι υπουργοί επιχείρησαν να μεταπείσουν τον κ. Χατζηγάκη, πλην όμως αυτός ήταν ανένδοτος στην απόφαση και στα πιστεύω του: «Ήθελα με τη συμπεριφορά μου να βροντοφωνάξω ότι υπάρχουν έντιμοι πολιτικοί, ανεξάρτητα ποιός έχει δίκαιο και ποιός άδικο, ότι μπορούν να υψώνουν τη φωνή τους, να διαχωρίσουν τη θέση τους και να παραιτηθούν αν κάπου διαφωνούν ή εάν η πολιτική που ασκείται δεν συμφωνεί με τη συνείδησή τους», δήλωσε τότε προς «Το Βήμα», ο πρώην υπουργός Γεωργίας
Όλα άρχισαν ότι η κυβέρνησή θέλησε να αγοράσει πυροσβεστικά αεροπλάνα και να παραχωρήσει την δασοπυρόσβεση σε μια καναδική εταιρία. Έδειξε μάλιστα στους υπουργούς και ένα σχετικό φιλμάκι. Κόστος θεόρατο κάπου 100 δισ. δραχμές. Ο κ. Χατζηγάκης ως υπουργός Γεωργίας δεν μπορούσε να δεχθεί κάτι τέτοιο. Ούτε που το φανταζόταν ότι θα γινόταν αγορά αεροπλάνων τα οποία στην ουσία θα ακύρωναν το επιχειρησιακό σχέδιο του υπουργείου για την κατάσβεση των πυρκαγιών που βασιζόταν πρωτίστως (και εξηγούσε το γιατί) σε επίγεια μέσα. Γιατί τα αεροπλάνα με μποφόρ δεν μπορούσαν να πετάξουν και η όλη δουλειά θα γινόταν από τις επίγειες δυνάμεις. Προφητικός, πιθανόν να πείτε ο κ. Χατζηγάκης. Επέμενε ότι τα δάση είναι ένα εθνικό αγαθό και η προστασία τους αποτελεί μια συνταγματική υποχρέωση και ευθύνη του κράτους. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να εκχωρηθεί ευθύνη αυτή στο σύνολό της στον ιδιωτικό φορέα και μάλιστα αλλοδαπό και ούτε είναι δυνατόν ο φορέας αυτός να εκμεταλλευθεί την υπάρχουσα εθνική υποδομή και τα κρατικά μηχανήματα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τότε η ευθύνη της κατάσβεσης θα βρίσκεται στα χέρια του αλλοδαπού φορέα. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι όταν ως υπουργός Γεωργίας ο κ. Χατζηγάκης αντιτάχθηκε στην ιδιωτικοποίηση της δασοπροστασίας, εκείνο το καλοκαίρι σημειώθηκαν στην χώρα πάνω από 2000 πυρκαγιές: «Δεν θέλω να παραστήσω τον ντεντέκτιβ ή τον αστυνομικό», είχε πει τότε, «αλλά από το μυαλό μου περνούν διάφορες σκέψεις ότι πίσω από τις πυρκαγιές αυτές υπάρχουν ύποπτα συμφέροντα και δεν εννοώ τους καταπατητές. Φοβάμαι πως η χώρα μας πάει να γίνει πεδίο σύγκρουσης ξένων συμφερόντων», έλεγε ο κ. Χατζηγάκης οποίος είχε σχεδιάσει ένα εθνικό σχέδιο κατάσβεσης πυρκαγιών με τη βοήθεια ειδικών, επιστημόνων, καθηγητών πανεπιστημίου που ήταν αμέσως υλοποιήσιμο».