Η Μαθήτρια του ΓΕ. Λ. Καλαμπάκας Χριστίνα Γιώτα συμμετείχε με ποιήματά της σε διοργανώσεις των Τρικάλων
Στο 3ο Λύκειο Τρικάλων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ» πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια μαθητικό συμπόσιο ποίησης με τη συμμετοχή μαθητών από όλα τα Λύκεια του Νομού.
Στο 3ο Λύκειο Τρικάλων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ» πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια μαθητικό συμπόσιο ποίησης με τη συμμετοχή μαθητών από όλα τα Λύκεια του Νομού.
Στο 3ο Λύκειο Τρικάλων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ» πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια μαθητικό συμπόσιο ποίησης με τη συμμετοχή μαθητών από όλα τα Λύκεια του Νομού.
Με αφορμή την Ημέρα Μνήμης του Οδυσσέα Ελύτη, δηλαδή τις 18 Μαρτίου, δίνεται η ευκαιρία στους μαθητές να ευαισθητοποιηθούν στην τέχνη της ποίησης και να απαγγείλουν ποιήματα που έχουν συνθέσει οι ίδιοι.
Στην εκδήλωσή αυτή παρίστανται, εκτός των μαθητών-ποιητών, οι καθηγητές των σχολείων που λαμβάνουν μέρος καθώς και εκπρόσωποι της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων και των τοπικών αρχών.
Την Καλαμπάκα εκπροσώπησε η Χριστίνα Γιώτα με το ποίημα της ‘‘Μπορώ και συνεχίζω…’’
Επίσης η μαθήτρια της πόλης μας Χριστίνα Γιώτα με το ποίημα “Κραυγή Αγωνίας” συμμετείχε στην εκδήλωση που έγινε στα Τρίκαλα για την Ημέρα της Ποίησης και την Ημέρα κατά του Ρατσισμού, στις 21 Μαρτίου.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν αντιπροσωπείες μαθητών των σχολείων του νομού μας που απάγγειλαν δικά τους ποιήματα, στέλνοντας το μήνυμά τους και αναδεικνύοντας αξίες όπως η αλληλεγγύη, η ειρήνη και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Συμμετείχαν τα σχολεία:
– Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: 1ο, 3ο, 31ο, 32ο, 33ο, Μεγάλου Κεφαλοβρύσου Δημοτικά Σχολεία
– Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: 1ο, 2ο, 5ο, 6ο, 7ο, 8ο, 9ο Γυμνάσια, Γυμνάσιο Φαρκαδόνας, Μουσικό Σχολείο, 2ο ΕΠΑΛ, 2ο ΣΔΕ Φυλακών Τρικάλων, ΓΕΛ 39, 4ο, 5ο, 6ο, 7ο, 8ο, Καλαμπάκας, Οιχαλίας, Φαρκαδόνας
Βιογραφία
Η Χριστίνα Γιώτα γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 13 Νοεμβρίου του 2000, είναι η δεύτερη τεσσάρων παιδιών του Αποστόλου και της Σουζάννας Γιώτα. Άρχισε την μαθητική της εκπαίδευση στο Δημοτικό Σκεπαρίου και έπειτα στο 4ο Δημοτικό Καλαμπάκας. Ένα σοβαρό οικογενειακό περιστατικό το 2012 ήταν η αρχή για τους πρώτους στίχους της. Την ίδια χρονιά ενεγράφη στο Πρότυπο 2Ο Γυμνάσιο Καλαμπάκας, από το οποίο αποφοίτησε το 2015. Από το Σεπτέμβριο του 2015, συνεχίζει την εκπαίδευση της στο Γενικό Λύκειο Καλαμπάκας και προπονείται σχεδόν καθημερινά στον στίβο του δημοτικού σταδίου Καλαμπάκας ως μέλλος του Συλλόγου Κλασσικού Αθλητισμού Μετεώρων (Σ.Κ.Α.Μ.).
Ακολουθούν τα ποιήματα της Χριστίνας Γιώτα
Μπορώ και συνεχίζω…
Μέσα στο μαύρο τώρα ζω!
Σε ένα δωμάτιο σκοτεινό
να ματώνω, να πονώ
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ.
Ήθελες να παίξεις
να ξεφύγεις απ’τη μίζερη ζωή σου,
όμως έπρεπε να διαλέξεις,
μα δεν ήμουν η επιλογή σου!
Δεν πειράζει, δεν κρατώ εγώ κακία
θα αποχωρήσω από τη σκηνή ως Κυρία.
Κι αν κλαίνε τα μάτια, κι αν σκίζεται η καρδιά μου,
εγώ έχω τα χάπια μου … είναι τα όνειρα μου!!!
Έχω το μέλλον, έχω τη ζωή μου,
θα αγαπήσω κάποιον που θα αξίζει την ψυχή μου!
Φαίνονται σκληρά τα λόγια αυτά που λέω?
Πριν πέσει η αυλαία να πω και κάτι τελευταίο.
Άνοιξε τα μάτια σου, ψάξε στην καρδιά σου,
κι αν βρεις λίγη χαρά, ακολούθα τα όνειρά σου.
Μην με κοιτάς άλλο μ’αυτό το βλέμμα
Όταν σου’πα σ’αγαπώ … απάντησες με ψέμα !
Ήρθε ο καιρός να νιώσω ελεύθερη και πάλι,
να ξεμπερδέψω τα αισθήματα που έγιναν κουβάρι.
Καιρός να ελευθερώσω τα δάκρυα που συγκρατεί η ψυχή μου,
μόνο έτσι θα καταφέρω να συνεχίσω τη ζωή μου!
Σου ανήκει ένα κομμάτι της καρδιάς μου,
Όμως δεν βρίσκεσαι πια μέσα στα όνειρά μου.
Δεν φταις εσύ που δεν με αγάπησες …
Αλλά φταις για τα ψέματα που δεν σταμάτησες!!!
Αυτό που έκανες ήταν άνανδρο, δεν ήτανε γενναίο,
Αλλά αυτό που ένιωσα για σένα ήτανε ωραίο!!!
Κραυγή αγωνίας…
Μέσα σε λάσπες περπατώ,
Τους πρόσφυγες στα μάτια κοιτώ,
Μάτια όμορφα μα δακρυσμένα,
Πρόσωπα χλωμά και πονεμένα…
Προσπαθώντας να αποφύγουν τη καταστροφή,
Εγκατέλειψαν τα πάντα για μια καλύτερη ζωή.
Παγιδευτήκαν στη δική μας χώρα…
Ποιος θα τους βοηθήσει τώρα?
Η Ελλάς έχει σχεδόν διαλυθεί…
Ποιος από όλους θα ευαισθητοποιηθεί?
Περίμεναν καιρό για να έρθει η σωτηρία…
Μην ξαφνιαστείτε αν φερθούν σαν θηρία!!!
Έρχονται κι άλλοι, έγιναν πολλοί…
Πόσους ακόμα θα χωρέσει τούτη η γη?
Η θάλασσα να τους αντέξει προσπαθεί…
Δεν τα καταφέρνει… τους ξεβράζει στην ακτή!!!
Καθημερινά χάνονται αθώες ψυχές…
Δεν μπορείς να ακούσεις τις κραυγές ?!
Χριστίνα Γιώτα
Γενικό Λύκειο Καλαμπάκας
