Η Κούζα Χρύσα γράφει: «Πριν το τελευταίο… ευχαριστώ» – Μιλά για τα καπάκια που συγκεντρώθηκαν και την συμμετοχή πολλών
“Μα…αν βάλουμε όλοι από 5 ευρώ θα πάρουμε πιο γρήγορα το καροτσάκι;”
“Μα…αν βάλουμε όλοι από 5 ευρώ θα πάρουμε πιο γρήγορα το καροτσάκι;”
“Μα…αν βάλουμε όλοι από 5 ευρώ θα πάρουμε πιο γρήγορα το καροτσάκι;” Αυτό το άκουσμα ηχεί από την πρώτη στιγμή στα αυτιά μου. Δεν θα μαθαίναμε, δεν θα γευόμασταν, δεν θα νοιώθαμε συναισθήματα χαράς ικανοποίησης, αγάπης, επιτυχίας.. αν το κάναμε αυτό.
Δεν θα γνωρίζαμε τόσο καταπληκτικούς ανθρώπους, όπως του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπάκας, που σε συντονισμένη προσπάθεια με το Σύλλογο Διδασκόντων του Σχολείου πίστεψαν και στήριξαν την προσπάθειά μας. Δεν θα γνωρίζαμε τον καταπληκτικό Κωνσταντίνο Παπακώστα, μαθητή της Γ τάξης του 2ου Δημ. Σχολείου Καλαμπάκας που μάζεψε με την ¨ομάδα¨ του 25.870 καπάκια.
Δεν θα βλέπαμε την συνεργασία των μαθητών του 5ου Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων με τους Δασκάλους τους και την Καθηγήτρια μουσικής Γιολάντα Ζάχου.
Δεν θα γνωρίζαμε ποτέ την κ.Στέλλα Παπαβαγγέλη δασκάλα του 35ου Δημοτικού Σχολείου που με τους μαθητές του σχολείου το Σύλλογο Διδασκόντων αυτού και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, βοήθησαν στην ευγενή προσπάθεια αγοράς του αναπηρικού αμαξιδίου.
Μπορεί τα πλαστικά μπουκάλια να πετάχτηκαν στα σκουπίδια, δεν πετάχτηκε όμως και η ανθρωπιά των ανθρώπων των Μεγάλων Καλυβίων,που με πρωτεργάτη τον πρόεδρο του Συλλόγου Αλληλεγγύης κ Χαχάμη, μας χάρισαν μια αποθήκη όνειρα.
«Η πράξη είναι θέση». Το σύνθημα του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού Παραρτήματος Τρικάλων (ΣΕΟ) που στήριξε την προσπάθειά μας. Όταν δεν φυσάει ούριος άνεμος, τότε.. τραβάμε κουπί,βροντοφώναξαν οι μαθητές του 30ου Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων, με την καθοδήγηση του Συλλόγου Διδασκόντων και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου, με την δραστήρια πρόεδρό του κ.Ρένα Τσιόγκα.
Το ουράνιο τόξο βγαίνει πάντα μετά την μπόρα,για τους μαθητές του 33ου Δημοτικού Σχολείου και τον καθηγητή τους κ.Παντελή Αθανασίου. Πέρασαν στα παιδιά τα μηνύματα της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής προσφοράς,οι δάσκαλοι του 6ου Δημοτικού Σχολείου που με τον συντονισμό της κ.Φωτεινής Τζατζάκη συγκέντρωσαν αλλά και σχεδίασαν με τα πλαστικά καπάκια,μετατρέποντας το άχρηστο σε δημιουργικό.
Δείχνουμε ανθρωπιά και ευαισθησία όλο το χρόνο,γιατί είμαστε άνθρωποι όλο το χρόνο,από την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 20ου Δημοτικού Σχολείου Λεπτοκαρυάς, κ.Βάσω Τρικάλη,τα παιδιά και το Σύλλογο Διδασκόντων του Σχολείου. Πείσμα και αποφασιστικότητα από τους μαθητές της Α τάξης του 4ου Δημ.Σχολείου και την κα. Ελένη Πανάγου.
Λίγο πριν το τελευταίο κουδούνι οι μαθητές του 1ου ΓΕΛ και του 1ου Γυμνασίου Μπάρας δια στόματος της κ.Γεωργία Φιλίππου φώναξαν, πως το να πέσεις δεν είναι τρομερό.Το να μην θέλεις όμως να σηκωθείς είναι ολέθριο.
Η ισχύς εν τη ενώσει από τους μαθητές και τους δασκάλους του Σχολείου Μεγαλοχωρίου. <Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν,αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε> από τις κυρίες Σοφία Κορομπλίτσα και Αναστασία Λιάνου.
Επένδυση στο όνειρο και την ελπίδα από την κα Αναστασία Πατσή ,Αλέκα Καρβούνη και τον κ.Βασίλη Γαντζούλα.
Νοσοκομείο, Σωφρονιστικό Κατάστημα Γρεβενών ,Υπάλληλοι Κοινωνικού Παντοπωλείου, Υπάλληλοι Πρόνοιας, Υπάλληλοι γραφείου Αντιπεριφεριάρχη, ΑΡΩΓΗ με την εξαιρετικά δυναμική πρόεδρο Ελένη Καιμά, My Gym, FITNESS,ΤΡΙΚΚΗ Κέντρο χορού, Cups Nine.
Όλοι μαζί κάναμε το όνειρο πραγματικότητα.
Σκοπός δεν είναι να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους, αλλά να μοιραστούμε την ευτυχία και την επιτυχία μαζί τους,πιστεύει ο κ.Λάμπρος Σπανός , τον οποίο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Χαμογελάτε σε κάθε ευκαιρία όχι γιατί η ζωή σας είναι εύκολη ή τέλεια ή όπως ακριβώς θα θέλατε να είναι, αλλά επειδή επιλέξατε να είστε ευτυχισμένοι και ευγνώμονες για όλα τα καλά πράγματα που έχετε, και όλα τα προβλήματα που ξέρετε πως δεν έχετε.
Λένε πως αν βάλεις στόχο το φεγγάρι,ακόμα κι αν αποτύχεις θα βρεθείς ανάμεσα στα αστέρια.
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΚΟΥΖΑ ΧΡΥΣΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ 31ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ