H αληθεια και τα μεγαλα ψεμματα για το ασφαλιστικο.. προβλημα.

Η κυβέρνηση για να προωθήσει τα αντιασφαλιστικά της σχέδια, χρησιμοποίησε μια παραπλανητική προπαγάνδα γεμάτη ψέματα, διαστρεβλώσεις.
Η κυβέρνηση για να προωθήσει τα αντιασφαλιστικά της σχέδια, χρησιμοποίησε μια παραπλανητική προπαγάνδα γεμάτη ψέματα, διαστρεβλώσεις. Επανάφερε την απειλή της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων, επανέλαβε την τετριμμένη κινδυνολογία της κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων για να εκβιάσει -ψυχολογικά και με μαγειρεμένες λογιστικές παρουσιάσεις στοιχείων, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της εργοδοσίας- τους εργαζομένους να συναινέσουν στο νέο μεγάλο πακέτο αντιασφαλιστικών μέτρων. Προσπαθούν ν’ αθωώσουν την κυβερνητική πολιτική και να διαγράψουν τις βαριές ευθύνες του κράτους για την αθλιότητα του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος. Αποσιωπούν το γεγονός ότι για δεκαετίες με νόμους και κυβερνητικές αποφάσεις (υποχρεωτική κατάθεση των αποθεματικών των ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος με ευτελή επιτόκια, δανεισμός των ταμείων από τις τράπεζες με πολύ υψηλά επιτόκια κ.λπ.) τα ασφαλιστικά ταμεία υπέστησαν μια πρωτοφανή ληστεία, που με σημερινούς υπολογισμούς ξεπερνά τα 15 τρισ. δρχ.! Προσπαθούν να βγάλουν τους εργαζομένους φταίχτες για τη μη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Επιστρατεύουν, γι’ αυτό το σκοπό, εξωφρενικά επιχειρήματα. Ισχυρίζονται ότι τα ταμεία δεν είναι βιώσιμα γιατί οι εργαζόμενοι… ζουν περισσότερα χρόνια και αυξάνουν οι συνταξιούχοι (θεωρία της γήρανσης) και γιατί… γεννούν λιγότερα παιδιά (θεωρία της υπογεννητικότητας ή δημογραφικό πρόβλημα). Σ’ αυτά τα επιχειρήματα αποτυπώνεται όλη η παρανοϊκότητα και το απάνθρωπο της κυβερνητικής προπαγανδιστικής λογικής, που θέλει να δικαιολογήσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Το σκοπό της κοινωνικής ασφάλισης, δηλαδή το να υπάρχει προστασία και βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, τον παρουσιάζουν να… αντιστρατεύεται στην ίδια την κοινωνική ασφάλιση! Τη δυνατότητα των εργαζομένων να ζουν περισσότερα χρόνια και να έχουν μια σύνταξη στα γηρατειά τους, που είναι μια ανθρώπινη πρόοδος, αντί για θετική εξέλιξη τη θεωρούν… πρόβλημα! Το δικαίωμα των εργαζομένων να έχουν μια πιο ανθρώπινη ζωή, με τη βοήθεια ενός ασφαλιστικού συστήματος που οι ίδιοι έστησαν με την εργασία τους και τους κοινωνικούς αγώνες τους, το ενοχοποιούν ως… εμπόδιο για την επιβίωση της κοινωνικής ασφάλισης. Και σπεύδουν να το ψαλιδίσουν βάζοντας τους εργαζομένους να δουλεύουν εως τα βαθιά γηρατειά (αύξηση ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων και ιατροφαρμακευτικών παροχών). Πάνε να τους στερήσουν, δηλαδή, την ασφάλιση, τότε που την έχουν περισσότερο ανάγκη! Αυτή η παράλογη προπαγανδιστική επιχειρηματολογία θέλει να σκεπάσει τη μία και ουσιώδη αλήθεια: Οτι ενώ ο πλούτος αυξάνει και η κυβέρνηση καυχιέται, κάθε τόσο, για την ανάπτυξη και τους «ρυθμούς ανόδου» του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), ενώ τα κέρδη του κεφαλαίου φουσκώνουν κάθε χρόνο αλματωδώς και από αυτόν τον πλούτο και τα κέρδη -που είναι δημιούργημα της εργασίας της εργατικής τάξης- υπάρχει περίσσεια για να βελτιωθεί το ασφαλιστικό σύστημα γίνεται το αντίστροφο: για χάρη της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, στραγγίζεται από τους εργοδότες και την κυβέρνηση και επιπλέον λεηλατούνται τα αποθεματικά του (μέσω Χρηματιστηρίου, τραπεζών, κ.λπ.).