Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι να πάρει πίσω τον κόσμο του, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την θεά Αθηνά , πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
Γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η επίτευξη του στόχου του και όχι η αντιπαράθεση με τους αντιπάλους του.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς Αθηνάς, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την σοφία, την στρατηγική της σκέψης και του πολέμου. Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, τότε φανερώνεται πάνοπλος.
Ο Όμηρος μέσα από το έργο του βάζει τον αναγνώστη να σκεφτεί και να ερμηνεύσει την κάθε στιγμή.
Ακούγοντας μια πρόσφατη συνέντευξη του κ. Αλέκου, μου ήρθαν στο μυαλό τα παραπάνω λογία του Ομήρου (υπομονή, καρτερικότητα, αυτοσυγκράτηση, κατάλληλη στιγμή και τέλος μεταμόρφωση).
Κάποιες φράσεις που χρησιμοποίησε ο κ. Αλέκος είναι οι παρακάτω:
- Δεν ήρθε ακόμη η ώρα.
- Οι εκλογές χρειάζονται υπομονή και γέρο στομάχι.
- Πρέπει να δω τις κινήσεις των αντιπάλων μου.
- Όταν τελειώσω με το ψηφοδέλτιο θα δείτε έναν άλλο Αλέκο.
Πρέπει να παραδεχτούμε όλοι ότι το ταξίδι του Θοδωρή για τις εκλογές ήταν ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι, ένα ταξίδι για μεγάλο διάστημα μοναχικό, ένα ταξίδι με πολλές χαρές και λύπες.
Τώρα όμως έφτασε το τέλος, οι μνηστήρες έχουν κλειστεί στο δωμάτιο, η ώρα για να τεντώσει το τόξο πλησιάζει, είναι η ώρα που το χέρι πρέπει να είναι σταθερό, η κάθε επιλογή μετρημένη, δεν υπάρχει επιστροφή, ενός είναι ο αντίπαλος τώρα ο εαυτός μας.
Καλή επιτυχία!!!!