Εν όψει των εκλογών για νέο Δ/Σ θα ήθελα να καταθέσω ορισμένες σκέψεις μου για την γενικότερη λειτουργία του <<συνδικαλιστή εργαζόμενου και δη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση…>>
Τα συνδικάτα, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν κάνει κακή διαφήμιση του εαυτού τους. Μαξιμαλιστικά και παράλογα αιτήματα, δράσεις που συχνά απομακρύνουν αντί να ελκύουν, έλλειψη παραγωγής πραγματικού λόγου και τελετουργική επανάληψη στερεότυπων εκφράσεων που ούτε οι ίδιοι οι εκφέροντες , τις πιστεύουν..
Η λογική της συνδιοίκησης (άλλο και αυτό) όπου εμμέσως ήταν εφικτό ελλείψει ικανών δημοτικών αρχών, ενώ θεωρητικά αποσκοπούσε στην προστασία των εργαζομένων , κατέληγε ορισμένες φορές στην ασύδοτη δράση συγκεκριμένων συντεχνιών σε βάρος του κοινωνικού συνόλου..
Ο συνδικαλισμός ως θεσμός της ανοιχτής κοινωνίας, υπάρχει γιατί πρέπει να λειτουργεί ως καταφύγιο των εργαζομένων και ως ανάχωμα απέναντι στις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας. Αντί για αυτό, έχουμε συνήθως ένα περίκλειστο σύστημα μίας συνδικαλιστικής νομενκλατούρας, η οποίας για το μόνο που νοιάζεται είναι η διαιώνιση των πιθανών σκανδαλωδών προνομίων της…
Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους της απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος στα μάτια των εργαζομένων για αυτό και η μεγάλη αποχή από κάθε είδους δράσης που προκηρύσσουν τα σωματεία. ..
Όποιος επιλέγει να είναι υποψήφιος , οφείλει να ενδιαφέρεται τόσο για την εύρυθμη λειτουργία του σωματείου του , όσο και για τούς εργαζόμενους συναδέλφους του ,προτείνοντας και παρουσιάζοντας λύσεις, όσο και ιδέες οι οποίες θα προάγουν και εν τέλει θα εξυπηρετούν το συνολικό συμφέρον της τοπικής κοινωνίας όσο και τούς δημότες μας….
Επομένως για να κλείσω :
Συνδικαλιστής = Υπηρέτης των συναδέλφων και των δημοτών μας
ΤΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ