Γιώργος Παπανικολάου – Πρόταση δημιουργίας Καταναλωτικής Ένωσης στην Καλαμπάκα

Είναι σαφές οτι ζούμε τη δυσμενέστερη,οικονομικά, συγκυρία απ την εποχή της Γερμανικής κατοχής (κατά την άποψή μου).

Είναι σαφές ότι ζούμε τη δυσμενέστερη,οικονομικά, συγκυρία απ την εποχή της Γερμανικής κατοχής (κατά την άποψή μου).

Είναι επίσης γνωστό σε αρκετούς και γίνεται μέρα με τη μέρα ευρέως γνωστό η αισχροκέρδεια που είχαν επιβάλει τα μεγάλα καρτέλ.

Προϊόντα ίδιας ετικέτας, ίδιας συσκευασίας και ίσης ποσότητας περιεχομένου να πωλούνται ακόμα και 30-40% ακριβότερα στη χώρα μας όχι μόνο απ τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ αλλά και απ τις αναπτυγμένες χώρες και με πολύ μεγαλύτερο εισόδημα χωρών του βορά.

Ενδοομιλικές πωλήσεις και ανυπαρξία ελέγχου τιμών απ’ την πλευρά του Ελληνικού κράτους που ναι μεν υπήρχε επιτροπή ελέγχου τιμών και ανταγωνισμού αλλά είχε αλλού το μυαλό της μας οδήγησαν σε τραγική κατάσταση.

Ζώντας τα τελευταία χρόνια μια ΔΑΝΕΙΚΗ ευημερία λίγοι έδιναν σημασία.

Τώρα όμως;

Πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και ν αλλάξουμε σελίδα καθώς και τρόπο σκέψης αλλά και κατανάλωσης στο μέτρο του δυνατού.

Η πρότασή μου είναι απλή συνάμα όμως και πολύ συμφέρουσα.

Να δημιουργήσουμε μια ένωση καταναλωτών στην περιοχή μας.

Σκοπός αυτής είναι η αναζήτηση καλύτερων τιμών προϊόντων απ’ ευθείας απ’ τον παραγωγό δίχως την παρέμβαση μεσαζόντων που εκτοξεύουν την τιμή.

Μερικά παραδείγματα.

Το ρύζι που χρησιμοποιούν οι δύο μεγαλύτερες εταιρίες στη χώρα μας πωλείται με τιμή γύρω στο 1 ευρώ.

Οι παραγωγοί αυτού του ρυζιού έχουν προχωρήσει στη δημιουργία συσκευαστηρίου και το πωλούν οι ίδιοι με 0,56!!!

Παραγωγοί πατάτας από το Νευροκόπι πωλούν τα 10 κιλά με 3,5 ευρώ όταν στα σούπερ μάρκετ κοστίζουν από 6 και πάνω.

Μπορώ να αναφέρω πλείστα παραδείγματα από είδη πρώτης ανάγκης που σχεδόν αφορούν το 80% από το καλάθι της νοικοκυράς.

Με λίγα λόγια μπορούμε να πετύχουμε μεγάλη έκπτωση σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης αρκεί να ενωθούμε και να κάνουμε τις αγορές μας ΜΑΖΙΚΑ και ΟΧΙ απλά ως ΜΟΝΑΔΑ.

Θα μου πείτε θέλει οργάνωση και εύρεση πηγών.

Στο πρώτο θα χρειαστεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος απ’ τους συμπολίτες μας.

Το δεύτερο είναι αποκλειστικά δική μου αρμοδιότητα και οι πηγές (ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ) ήδη υπάρχουν.

Το θέμα είναι να γίνει η αρχή.

Σε διάφορες περιοχές της χώρας μας έχουν αρχίσει να δημιουργούνται σούπερ μάρκετ καταναλωτών.

Γιατί όχι και σ’ εμάς;

Το πιο επιτυχημένο παράδειγμα η ένωση 1000 ατόμων που συμμετέχοντας ο καθένας με 100 ευρώ δημιούργησαν έναν χώρο όπου με το κεφάλαιο που είχαν καταβάλει και σε αγορές προϊόντων άμεσης ανάγκης ήδη απ τον πρώτο μήνα είχαν κέρδος στις αγορές τους άνω του αρχικού τους κεφαλαίου.

Συνεχίζοντας αυτή την προσπάθεια και βλέποντας την αγοραστική δύναμη αυτής της ομάδας πολλοί περισσότεροι άρχισαν να συμμετέχουν σ’ αυτήν.

Επίσης αρκετοί τοπικοί παραγωγοί ζήτησαν να εκθέτουν τα προϊόντα τους σ’ αυτό το χώρο.

Με λίγα λόγια το ένα έφερνε το άλλο.

Από μείωση κόστους αγοράς προϊόντων παραγωγών και ιδιωτικής ετικέτας αρχικά το όλο σχήμα μετεξελίχθηκε σ έναν πολύ ισχυρό τοπικό παράγοντα δημιουργώντας θέσεις εργασίας και δίνοντας ώθηση στην τοπική οικονομία.

Έχοντας τώρα μεγάλη αγοραστική δύναμη αγοράς και εν συνεχεία πώλησης δέχεται καθημερινά πολύ μεγάλες προσφορές και των γνωστών επώνυμων προϊόντων όπως επίσης έχει και τη δύναμη και το κάνει στην παράλληλη εισαγωγή με ακόμα μεγαλύτερη μείωση τιμών.

Μέσα σ ένα χρόνο και ένα κατάστημα υπάρχουν ήδη 7.

Δεν είναι αυτή η επιδίωξή μου αλλά αν προκύψει όλοι όφελος θα έχουμε.

Ίσως κιόλας να έχω κουράσει μερικούς αλλά ειλικρινά σ’ αυτές τις λίγες γραμμές ΔΕΝ μπορώ να αποτυπώσω αυτά που θέλω.

Πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ότι το εν λόγω εγχείρημα μπορεί να πετύχει στην περιοχή μας όχι μόνο για τα είδη πρώτης ανάγκης αλλά για σχεδόν το σύνολο των αγορών μας.

Ανοιχτά μυαλά και απόφαση την ΙΔΕΑ να την κάνουμε ΠΡΑΞΗ χρειάζονται.