Φωτορεπορτάζ από την ανάβαση της Ορειβατικής Λέσχης Καλαμπάκας στην κορυφή Πιτσιλούς

Ο καιρός της προγραμματισμένης ανάβασης προς την κορυφή Πιτσιλούς, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 1913μ. στο ορεινό τμήμα της Τρύγγιας, ήταν συννεφιασμένος και μουντός, ανάλογος του φθινοπώρου που διανύουμε.

Διάφορα

Από admin Δημοσίευση Νοέ 22, 2012 -17:15

Το γκρι του ουρανού, ωστόσο, δεν πτόησε την ομάδα των δεκαοκτώ ατόμων να κατευθυνθεί προς την κορυφή. Ανάμεσά τους, αρκετοί νέοι φίλοι της Ο.Λ.Κ. που θέλησαν να απολαύσουν μια πεζοπορία στην πανέμορφη φύση του Νοεμβρίου.

Στο σημείο της εκκίνησης «Κιάτα Μπράστα» (στα βλάχικα σημαίνει όρθια πέτρα) 1450μ. κυριαρχούσε ομίχλη, η οποία προσέδιδε στο τοπίο μια εικόνα ονειρική, χάρη στα έλατα και τις οξιές, καθώς και τα υπέροχα χρώματα του φθινοπώρου, από το ανοιχτό κίτρινο μέχρι το χρώμα της σκουριάς.

Ο δασικός δρόμος που οδηγεί προς το μονοπάτι για την κορυφή, ήταν λασπώδης εξαιτίας των αυτοκινήτων των κυνηγών (συναντήσαμε αρκετούς) ή κάποιων άλλων που εργάζονται στην περιοχή.

Στρίβοντας και προσπερνώντας τις κεραίες δεξιά του μονοπατιού προς την κορυφή, το πράσινο χορτάρι καθάρισε αρκετές από τις λάσπες των παπουτσιών μας. Τα έλατα στέκονταν μπροστά μας καταπράσινα, ενώ αρκετά από τα μικρότερα αυτών , είχαν στολιστεί από τα κίτρινα φύλλα των διπλανών δέντρων και έμοιαζαν με τα ωραιότερα χριστουγεννιάτικα στολίδια!!!

Φθάνοντας στο τελευταίο μεγάλο έλατο που είναι ξερό από την μέση και πάνω, γνωστό στους παλαιότερους ως «έλατος της Λάουρα» , προσπαθήσαμε να εκτιμήσουμε την κατάσταση του καιρού, καθώς η ομίχλη πύκνωνε και η πορεία προς την κορυφή έδειχνε επικίνδυνη. Αποφασίσαμε για την ασφάλειά μας να επιστρέψουμε. Έτσι, καθίσαμε για κολατσιό σ’ ένα απάνεμο ξέφωτο, κάτω από μεγάλα έλατα που μας προστάτευαν από το ψιλόβροχο, σαν φυσικές ομπρέλες.

Επιστρέψαμε από τον ίδιο λασπόδρομο, ο οποίος δυσκόλεψε μερικούς που φορούσαν ακατάλληλα για ορειβασία παπούτσια. Η συνέχεια δόθηκε με ένα ζεστό τσάι, καφέ ή τσιπουράκι στον όμορφο Αμάραντο.

Ο.Λ.Κ.