Φένια Φίλιου – Τα σχολεία άνοιξαν
Τα σχολεία άνοιξαν και όπως κάθε χρόνο οι περισσότερες οικογένειες βρίσκονται σε αναστάτωση! Κάθε Σεπτέμβρη οι ίδιες εικόνες, οι ίδιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται! Το ίδιο άγχος και η ίδια αγωνία διακατέχει τα παιδιά αλλά και τους γονείς.
Τα σχολεία άνοιξαν και όπως κάθε χρόνο οι περισσότερες οικογένειες βρίσκονται σε αναστάτωση! Κάθε Σεπτέμβρη οι ίδιες εικόνες, οι ίδιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται! Το ίδιο άγχος και η ίδια αγωνία διακατέχει τα παιδιά αλλά και τους γονείς.
Τα σχολεία άνοιξαν και όπως κάθε χρόνο οι περισσότερες οικογένειες βρίσκονται σε αναστάτωση! Κάθε Σεπτέμβρη οι ίδιες εικόνες, οι ίδιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται! Το ίδιο άγχος και η ίδια αγωνία διακατέχει τα παιδιά αλλά και τους γονείς. Αυτό βέβαια παρατηρείται πιο έντονα στα παιδιά που φοιτούν σε μικρές τάξεις. Η αγωνία των γονιών εάν θα μπορέσουν τα μικρά παιδιά να προσαρμοστούν στο νέο σχολικό περιβάλλον και εάν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν, μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο έντονη…
Το όνειρο των περισσότερων γονιών είναι να δουν το παιδί τους να προοδεύει και να κάνει άλματα, καθημερινά. Αυτό όμως που πρέπει να τονιστεί με ιδιαίτερη σημασία είναι ότι θα πρέπει να επικρατεί στο οικογενειακό περιβάλλον ένα κλίμα ηρεμίας και συνεργασίας μεταξύ γονέα και παιδιού.
Έχει παρατηρηθεί ότι πολλές φορές οι γονείς από το άγχος τους και τον εκνευρισμό τους, πιέζουν με λανθασμένο τρόπο τα παιδιά, με αποτέλεσμα αυτά να αντιδρούν και να συνδέουν τη μάθηση με αρνητικές και δυσάρεστες συνέπειες. Για αυτό το λόγο πολλά παιδιά αρνούνται να πάνε σχολείο.
Θα πρέπει λοιπόν οι γονείς να προετοιμάζουν σωστά το παιδί για το «σχολείο».
Ειδικότερα, θα πρέπει να σε συνεργασία με τον εκάστοτε εκπαιδευτικό να προσέξουν τη νοοτροπία, όπου είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσουν μία διαφορετική αντίληψη, μία σχέση αγάπης στο παιδί για το σχολείο, αφού προηγουμένως εξετάσουν τις τυχόν αρνητικές πεποιθήσεις και εμπειρίες από τη δική τους σχολική ζωή. Για παράδειγμα η παλιά παροιμία «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του», έχει τραυματίσει πολλές γενιές, η οποία περάστηκε ως ένα αρνητικό μήνυμα για ένα σχολείο που αντιπροσωπεύει αποκλειστικά την πειθαρχία και την τιμωρία για τους μικρούς και άτακτους κατεργάρηδες των σχολικών διακοπών. Επιπλέον, θα πρέπει να δείχνουν κατανόηση και σεβασμό στο άγχος των παιδιών τους. Να το ενισχύουν θετικά και συναισθηματικά μέσα από το διάλογο και τη συζήτηση μαζί του, που καμιά φορά οι συζητήσεις αυτές είναι αποκαλυπτικές για τον τρόπο που σκέφτονται και για το πώς αισθάνονται τα παιδιά για το σχολείο. Μία άλλη φοβία που αντιμετωπίζουνε τα παιδιά και που κατά κύριο λόγο πηγάζει από τους γονείς, είναι οι βαθμοί. Αναμφίβολα αποτελούν κριτήριο για τη σχολική επίδοση, αλλά θα πρέπει οι γονείς να μη βάζουν το παιδί τους στη διαδικασία σύγκρισης με άλλους συμμαθητές, αλλά θα πρέπει να κατανοούν τη διαφορετικότητα του κάθε παιδιού και να επιβραβεύουν συχνά τις προσπάθειές τους.
Επισημαίνεται ότι, το κάθε παιδί έχει και κάποιο ταλέντο ίσως και κρυφό, το οποίο όμως οι γονείς θα πρέπει να ενισχύουν. Ένα ακόμα σημείο που πρέπει να προσέξουν οι γονείς ιδιαιτέρως, είναι τα κίνητρα που δημιουργούν στα παιδιά τους για τη μάθηση, τα οποία δεν θα πρέπει να περιορίζονται μόνο στην κάλυψη αναγκών όπως, τα χρήματα ή κοινωνική αποκατάσταση. Θα πρέπει να αναπτύξουν στα παιδιά τους αξίες όπως αυτονομία, συνέπεια, ευθύνη, ελευθερία, ώστε να μπορέσει μελλοντικά να καλύψει τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες όπως, νερό, φαγητό και ατομική ασφάλεια. Όχι στα κίνητρα που αποσκοπούν στην απόκτηση υλικών αγαθών!
Όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να τα λάβουν υπόψη τους οι γονείς που ενδιαφέρονται για την πρόοδο των παιδιών τους. Να μην τους περνάνε λοιπόν, το προσωπικό τους άγχος, διότι τα παιδιά το αντιλαμβάνονται και για αυτό αντιδρούν. Να κάνουν συχνά συζητήσεις μαζί τους και κυρίως εάν προσέξουν έντονα κάποιο αρνητικό στοιχείο, να μη το προσπεράσουν απλά, αλλά να έρθουν άμεσα σε επαφή με τον εκπαιδευτικό ή κάποιο ψυχολόγο ή ειδικό , ο οποίος θα τους κατευθύνει σωστά.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να τονιστεί, είναι ότι τα παιδιά πρέπει να πάνε στο σχολείο με όρεξη και να το αγαπάνε, πράγμα το οποίο οι γονείς μπορούν να το επιτύχουν και έτσι να δώσουν στον παιδί τους τις σωστές βάσεις και τις αξίες που θα είναι οι σύμμαχοί του για το μέλλον, ένα μέλλον με γνώσεις και ιδανικά!
Γράφει η Φένια Αθ. Φίλιου Πτυχιούχος Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής ( Π.Τ.Ε.Α. ) Παν/μίου Θεσσαλίας
Δασκάλα Ειδικής Αγωγής στην Α΄ Βάθμια Εκπαίδευση
E-mail: fenia21@hotmail.com