Ευχαριστήριο προς δικαίους εκπαιδευτικούς του 5ου Δ. Σχ. Καλαμπάκας

Με αφορμή τη λήξη του σχολικού έτους, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια τους δασκάλους του 5ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπάκας

Με αφορμή τη λήξη του σχολικού έτους, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια τους δασκάλους του 5ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπάκας κύριο Δημήτριο Καλύβα και κυρία Αγορίτσα Κωστή, καθώς και τα μέλη του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων.

Η ανάγκη μου αυτή έγινε μεγαλύτερη μετά από ένα συμβάν που σημειώθηκε πριν λίγες μέρες στο σχολείο και το παιδί μου, μαζί με κάποιους συμμαθητές του, έτυχε να είναι παρόντες. Οι προαναφερθέντες δάσκαλοι ήταν δίκαιοι, αντικειμενικοί και προσπάθησαν να τερματίσουν το συμβάν με διαφάνεια και με σωστές κινήσεις, όμως κάποιοι στάθηκαν εμπόδιο και έκρυψαν το συμβάν κάτω από το χαλί, για να μην εκτεθούν οι ίδιοι και κάποιοι γονείς, που κρύβονται πίσω από τίτλους σπουδών και από κοινωνικές θέσεις. Θύματα όμως είναι τα παιδιά οικογενειών με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης και κυρίως μ ο ν ο γ ο ν ε ϊ κ ώ ν οικογενειών καθώς θεωρούνται κατώτερα και είναι εύκολα θύματα για τους σπουδαγμένους και καθωσπρέπει οικογενειάρχες οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τη θέση που κατέχουν καλύπτουν άσχημες συμπεριφορές των δικών τους παιδιών.

Σκοπός της αναφοράς μου αυτής στο συγκεκριμένο συμβάν δεν είναι ούτε να δικαιωθώ ούτε να θίξω κάποιους. Ο μόνος σκοπός μου είναι να αφυπνίσω τους γονείς.

Οφείλουμε ως γονείς να αντιδρούμε απέναντι σε δασκάλους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι δημόσιες σχέσεις και η ανέλιξή τους στις βαθμίδες της εκπαίδευσης και της κοινωνίας. Έργο των δασκάλων είναι η επιμόρφωση των παιδιών μας και η διαπαιδαγώγησή τους.

Πώς όμως γίνεται αυτό;
Καλύπτοντας τα « δικά τους παιδιά » και κατηγορώντας τα πιο αδύναμα;
Παίζοντας με την ψυχολογία τους;
Δείχνοντας ανοχή σε περιστατικά βίας και επιθέσεων μαθητών σε συμμαθητές τους; Δείχνοντας ανοχή σε παραβατικές συμπεριφορές;
Φυσικά και ΟΧΙ!

Εμείς, λοιπόν οι γονείς έχουμε τη δύναμη να αντιδράσουμε σε όλους αυτούς και σε όσα παράλογα συμβαίνουν εις βάρος των « αδύναμων » παιδιών μας.

Είμαστε λοιπόν κι εμείς μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αρκετά έχουμε μείνει αμέτοχοι και αρκετά ανεχθήκαμε. Οφείλουμε με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι τα παιδιά μας δεν πρέπει να είναι “έρμαια” των δασκάλων τους, Οφείλουμε να ενδιαφερθούμε περισσότερο για το σχολικό περιβάλλον, ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι η ευαίσθητη και εύθραυστη ψυχή των παιδιών μας δεν θα γίνει «παιχνίδι» ορισμένων.

Οφείλουμε να κινητοποιούμαστε και να ενεργούμε ομαδικά ως γονείς. Πρέπει να αναδείξουμε και να διευκολύνουμε το έργο δασκάλων όπως του κυρίου Καλύβα και της κυρίας Κωστή. Σίγουρα υπάρχουν αξιόλογοι δάσκαλοι, ας τους αναδείξουμε.
ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΑ!
Υπάρχει τρόπος και αυτός είναι η κινητοποίηση.

Ελπίζω, λοιπόν σε ένα καλύτερο σχολείο απαλλαγμένο από ανθρώπους του συμφέροντος και αυτό θα γίνει αν όλοι μιλήσουμε, αναφέρουμε όσα ξέρουμε και δεν φοβηθούμε κανένα, άλλωστε όλοι θέλουμε το καλό των παιδιών μας. Κανένας δεν θέλει να βλέπει κάποιο παιδί να είναι μόνο του στο σχολικό περιβάλλον με σκυμμένο κεφάλι.

Κανείς δεν θέλει να βλέπει μαθητές να φεύγουν με κλάματα από το σχολείο, γιατί κάποιοι πιο «ισχυροί» συμμαθητές τους τους αποκλείουν. Κανείς δεν θέλει να βλέπει μαθητές θύματα! Όμως γιατί κανείς δε μιλά; Γιατί οι εκπαιδευτικοί καλύπτουν τέτοια συμβάντα; Ας αναρωτηθούμε και ας δώσουμε τη λύση.

Με εκτίμηση
Σταυρούλα Τζήμα

{jcomments off}