Ερώτηση για τα άτομα με μη αναστρέψιμες αναπηρίες

Ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστου Χαϊδου. Είναι γνωστό ότι για τα άτομα με αναπηρία έχουν θεσπιστεί ειδικές ρυθμίσεις και χορηγούνται επιδόματα από την πολιτεία, σαν μια ελάχιστη βοήθεια για να ανταποκριθούν καλύτερα στις αυξημένες ανάγκες τους και για τη διαμόρφωση συνθηκών προστασίας της αξιοπρέπειάς τους, μέσα από την εξασφάλιση ενός ελάχιστου εισοδήματος διαβίωσής τους.

Είναι γνωστό ότι για τα άτομα με αναπηρία έχουν θεσπιστεί ειδικές ρυθμίσεις και χορηγούνται επιδόματα από την πολιτεία, σαν μια ελάχιστη βοήθεια για να ανταποκριθούν καλύτερα στις αυξημένες ανάγκες τους και για τη διαμόρφωση συνθηκών προστασίας της αξιοπρέπειάς τους, μέσα από την εξασφάλιση ενός ελάχιστου εισοδήματος διαβίωσής τους.
Δυστυχώς όμως, παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμη μεγάλες δυσκολίες και παρουσιάζονται ανυπέρβλητα εμπόδια στην αντιμετώπιση των απαιτήσεων της καθημερινότητάς τους και στην πρόσβασή τους στις Δημόσιες Υπηρεσίες για την εξυπηρέτησή τους, που πολλές φορές φθάνουν στα όρια της απανθρωπιάς και κλονίζουν τις αντοχές τους απέναντι στις αυξημένες ανάγκες της ζωής τους.
Με την ευκαιρία της πανελλήνιας κινητοποίησης που γίνεται σήμερα στην Αθήνα από την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία για την επίλυση των οξυμμένων προβλημάτων, που παραμένουν άλυτα και διαιωνίζονται, ο Βουλευτής Τρικάλων του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Χάιδος κατέθεσε Ερώτηση μέσω της Βουλής προς τον αρμόδιο Υπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Δημήτριο Αβραμόπουλο σχετικά με το Γολγοθά της διαδικασίας των συχνών επανεξετάσεων των ατόμων με βαριές και μη αναστρέψιμες αναπηρίες τόσο για τους ίδιους όσο και για τις οικογένειές τους.
Με την παρέμβασή του ο Βουλευτής, αφού επισημαίνει ότι τέτοιου είδους διαδικασίες δεν θίγουν μόνο την αξιοπρέπεια των ατόμων με αναπηρία και τις οικογένειές τους, αλλά τραυματίζουν και την αξιοπιστία του κοινωνικού κράτους απέναντί τους, τονίζει πως δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία, εάν δεν προσπαθήσουμε να θέσουμε τέρμα σε όλες αυτές τις επίπονες, ακατανόητες και συχνές εξετάσεις και επανεξετάσεις τους, που συντηρούν και τρέφουν την απαξίωση και την υπονόμευση των δημόσιων πολιτικών για την αναπηρία.Τέλος καλεί την Κυβέρνηση να παρέμβει, έτσι ώστε να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του προνοιακού συστήματος της χώρας μας, που φέρνουν σε απόγνωση τα άτομα με μόνιμη και μη αναστρέψιμη αναπηρία, καθώς και τις οικογένειές τους, αφού τους υποχρεώνουν σε συχνές εξετάσεις από ειδικές Επιτροπές ακόμη και για εγκρίσεις αυτονόητων και αναγκαίων θεραπειών.

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ: Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Δημήτριο Αβραμόπουλο
ΘΕΜΑ: « Ο Γολγοθάς της διαδικασίας των συχνών επανεξετάσεων των ατόμων με μη
αναστρέψιμες αναπηρίες τόσο για τους ίδιους όσο και για τις οικογένειές τους.»

Ο βαθμός της πραγματικής προόδου μιας χώρας και το επίπεδο του πολιτισμού μιας κοινωνίας καθορίζονται και από τον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων που παρουσιάζουν αναπηρίες, δηλαδή από τη διευκόλυνση στην ισότιμη συμμετοχή τους στο κοινωνικό, επαγγελματικό και οικονομικό γίγνεσθαι.
Είναι γνωστό ότι για αυτά τα άτομα έχουν θεσπιστεί ειδικές ρυθμίσεις και χορηγούνται επιδόματα από την πολιτεία, σαν μια ελάχιστη βοήθεια για να ανταποκριθούν καλύτερα στις αυξημένες ανάγκες τους και για τη διαμόρφωση συνθηκών προστασίας της αξιοπρέπειάς τους, μέσα από την εξασφάλιση ενός ελάχιστου εισοδήματος διαβίωσής τους.
Δυστυχώς όμως, παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμη μεγάλες δυσκολίες και παρουσιάζονται ανυπέρβλητα εμπόδια στην αντιμετώπιση των απαιτήσεων της καθημερινότητάς τους και στην πρόσβασή τους στις Δημόσιες Υπηρεσίες για την εξυπηρέτησή τους, που πολλές φορές φθάνουν στα όρια της απανθρωπιάς και κλονίζουν τις αντοχές τους απέναντι στις αυξημένες ανάγκες της ζωής τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συχνή ταλαιπωρία που υποβάλλονται τα άτομα με βαριά, μόνιμη αναπηρία και οι γονείς παιδιών με σοβαρές και πολλαπλές μη αναστρέψιμες αναπηρίες (όπως νοητική υστέρηση, αυτισμό, τετραπληγία κλπ.) στους διαδρόμους των Α΄/Βάθμιων και Β΄/Βάθμιων Υγειονομικών Επιτροπών, προκειμένου να αποδείξουν το αυτονόητο, δηλ. ότι η αναπηρία τους είναι μη αναστρέψιμη και στο πλείστο των περιπτώσεων έχει διαγνωστεί εκ γενετής ή στην πρώιμη παιδική ηλικία. Και αυτές τις διαδικασίες υποχρεούνται να υποστούν πολλές φορές για τη συνέχιση της χορήγησης των προνοιακών επιδομάτων, για τη λήψη μιας απλής βεβαίωσης και για πολλά άλλα πιστοποιητικά και ελέγχους, που μετατρέπονται σε έναν ατελείωτο Γολγοθά, προκαλώντας την απογοήτευση και την οργή τους γι’ αυτή τη μεγάλη βάσανο που υφίστανται.
Επειδή τέτοιου είδους διαδικασίες δεν θίγουν μόνο την αξιοπρέπεια των ατόμων με αναπηρία και τις οικογένειές τους, αλλά τραυματίζουν και την αξιοπιστία του κοινωνικού κράτους απέναντί τους.
Επειδή δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία, εάν δεν προσπαθήσουμε να θέσουμε τέρμα σε όλες αυτές τις επίπονες και ακατανόητες συχνές εξετάσεις και επανεξετάσεις τους, που συντηρούν και τρέφουν την απαξίωση και την υπονόμευση των δημόσιων πολιτικών για την αναπηρία,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ :
Προτίθεται το Υπουργείο να παρέμβει, έτσι ώστε να περιορισθούν δραστικά αυτές οι δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες επανεξέτασης που υφίστανται τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες στους διαδρόμους των Υγειονομικών Επιτροπών;

Αν ναι, σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί, για να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του προνοιακού συστήματος της χώρας μας, που φέρνουν σε απόγνωση τα άτομα με μόνιμη και μη αναστρέψιμη αναπηρία, καθώς και τις οικογένειές τους, αφού τους υποχρεώνουν σε συχνές εξετάσεις από ειδικές Επιτροπές ακόμη και για εγκρίσεις αυτονόητων και αναγκαίων θεραπειών;

Ημερομηνία

2-11-2007