Εργατικό Κέντρο Καλαμπάκας – Για την απεργία της 26ης Σεπτεμβρίου

Επί δυόμιση (2,5) χρόνια κόβονται και ξανακόβονται μονομερώς μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, ενώ το «τέρας» του χρέους και των ελλειμμάτων συνεχίζει «ανίκητο» να απαιτεί συνεχώς νέες θυσίες και νέες περικοπές.

Επί δυόμιση (2,5) χρόνια κόβονται και ξανακόβονται μονομερώς μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, ενώ το «τέρας» του χρέους και των ελλειμμάτων συνεχίζει «ανίκητο» να απαιτεί συνεχώς νέες θυσίες και νέες περικοπές.

Κυβέρνηση και Τροϊκανοί, παρά το γεγονός ότι έχει διαπιστωθεί πλέον ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ότι η συνταγή των μνημονίων είναι ΛΑΘΟΣ και ότι έχει αποτύχει ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ, επιμένουν στην ίδια αδιέξοδη, αναποτελεσματική, υφεσιακή, αντεργατική και αντικοινωνική πολιτική. Σε κάθε νέο έλεγχο προσθέτουν κι ένα νέο κατάλογο περικοπών των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων, προωθούν απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, λες και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι οι ΕΝΟΧΟΙ και οι υπεύθυνοι της κρίσης.

Απαιτούν να αυξηθούν εξοντωτικά τα όρια ηλικίας στα 67 χρόνια και τα ελάχιστα χρόνια εργασίας από τα 4.500 στα 6.000 ένσημα, γιατί αδυνατούν ή δεν θέλουν να πατάξουν την εισφοροδιαφυγή, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Σχεδιάζουν νέες βάρβαρες περικοπές αλλά και απολύσεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, της κοινωνικής ασφάλισης καταρρέουν μέσα από την περικοπή δαπανών τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις υπηρεσιών και οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις και τον περιορισμό του αριθμού των εργαζομένων.

Παρότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός καυτηρίαζε και κατήγγειλε στο παρελθόν τη συνταγή και το φάρμακο των δανειστών και τόνιζε την ανάγκη επενδύσεων και ενίσχυσης των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων με ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής, σήμερα συζητάει τα τελείως ΑΝΤΙΘΕΤΑ.

Οι μαθητευόμενοι μάγοι της Τρόικα είτε δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και πού οδηγούν το λαό και τη χώρα ή υπηρετούν ύποπτα και ακραία μεγαλοεργοδοτικά συμφέροντα.

Οι νέες απαιτήσεις τους, σε συνέχεια των προηγούμενων αποτυχημένων, θα ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ότι έχει απομείνει από εργασιακά, οικονομικά, συνταξιοδοτικά και κοινωνικά δικαιώματα στη χώρα μας, χωρίς καμιά προοπτική και ΕΛΠΙΔΑ.

Η ύφεση και η ανεργία αυξάνονται θεαματικά, οι μισθοί, τα ημερομίσθια, οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές μειώνονται δραματικά, τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν, η αγορά έχει οδηγηθεί σχεδόν σε στάση πληρωμών, οι εισπράξεις και τα δημόσια έσοδα παραμένουν πενιχρά, ενώ η ανάπτυξη και η απασχόληση έχουν καταβαραθρωθεί και αυτοί το ΒΙΟΛΙ τους.

Επιμένουν, ενώ το επίπεδο των μισθών και των συντάξεων έχει υποχωρήσει κατά μια δεκαετία, η κερδοφορία (με τις θυσίες των εργαζόμενων) παραμένει στα υψηλά επίπεδα του 2009 και η ανεργία σε αυτά του 1960.

Πρόκειται για την πιο σκληρή, άδικη και ταξική πολιτική που εφαρμόστηκε ποτέ σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την πιο βάρβαρη, αντεργατική και βίαια ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

Η ελληνική κοινωνία στενάζει από τις περικοπές, τις φοροεπιδρομές και την ακρίβεια και αυτοί ζητούν και απαιτούν νέα βάρβαρα και εξοντωτικά μέτρα και περικοπές που το κύριο βάρος τους το επωμίζονται ξανά οι μισθωτοί, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι. Οι φοροφυγάδες, οι φοροκλέπτες, οι

εισφοροφυγάδες, οι εξυπνάκηδες οικονομικά και κοινωνικά ισχυροί ως καλλιτέχνες της φοροαποφυγής συνεχίζουν ανενόχλητοι να βγάζουν τη γλώσσα στην κοινωνία και στα «κορόιδα», αλλά βέβαια τα κέρδη τους στο εξωτερικό.

Τα προνόμια των τραπεζιτών, των βιομήχανων, των εφοπλιστών παραμένουν ισχυρά, ενώ τα κυκλώματα και τα καρτέλ στα καύσιμα, στα βασικά προϊόντα, στα φάρμακα και στα ιατρικά υλικά κ.λ.π. συνεχίζουν το πάρτι της κερδοσκοπίας, ξεζουμίζοντας την ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Με αυτές τις άδικες και προκλητικές πολιτικές οδηγούν τους πολίτες στην χρεοκοπία και την Ευρώπη στη διάλυση. Αυτά που μας «προσφέρουν» δεν είναι βοήθεια, αλλά ΘΗΛΕΙΑ ΠΝΙΓΜΟΥ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, χωρίς προοπτική και μέλλον.

Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως αυτές οι ΑΚΡΑΙΕΣ και ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ νεοφιλελεύθερες απαιτήσεις τροφοδοτούν και ενισχύουν ΑΚΡΑΙΕΣ κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές.

Η Κυβέρνηση, οι Τροϊκανοί και οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να καταλάβουν ότι πίσω από τους αριθμούς και τους δείκτες υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ΨΥΧΕΣ με δικαιώματα και απαιτήσεις. Και εφόσον αυτοί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το αντιληφθούν οφείλει η Κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν να το αντιληφθούν και να το ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ.

Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία απαιτούν και απαντούν:

έως εδώ, δεν πάει άλλο! όλοι μαζί

να προστατεύσουμε τα κοινωνικά δικαιώματα,

τους εργατικούς και δημοκρατικούς θεσμούς.

Τα συνδικάτα έδωσαν και δίνουν σκληρές μάχες και μεγάλους αγώνες για να αποκρούσουν και να ακυρώσουν αυτές τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες!

Δίνουν μάχες να σωθεί η χώρα, μα πάνω και πρώτα από όλα, να σωθούν οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Απαιτείται λοιπόν σε αυτή τη δύσκολη και άνιση μάχη η μέγιστη δυνατή ΕΝΟΤΗΤΑ στον αγώνα και στην πάλη. Δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια ξεχωριστών δράσεων και διασπαστικών συμπεριφορών.

Να μην περάσουν τα νέα μέτρα.

Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τη νεοφιλελεύθερη πολιτική κυβέρνησης και τροϊκανών.

Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε!