Εντυπώσεις από την ανάβαση της Ο.Λ. Καλαμπάκας στον Κίσσαβο 1978 μ.

Άλλη μια πεζοπορία πραγματοποιήθηκε από την Ορειβατική Λέσχη Καλαμπάκας στις 30 Οκτωβρίου, με μία ομάδα η οποία αυτή τη φορά αποτελούνταν από δέκα τέσσερα άτομα.

Άλλη μια πεζοπορία πραγματοποιήθηκε από την Ορειβατική Λέσχη Καλαμπάκας στις 30 Οκτωβρίου, με μία ομάδα η οποία αυτή τη φορά αποτελούνταν από δέκα τέσσερα άτομα. 

Προορισμός, η Κορυφή του Κισσάβου ή αλλιώς Όσσα.

Ξεκινώντας από την πόλη μας το πρωί της Κυριακής περίπου στις 7 η ώρα, σε δύο περίπου ώρες φτάσαμε στο Ορειβατικό καταφύγιο του Κισσάβου, στη θέση <<Κάναλος>>, το οποίο βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα πιο πάνω από το χωριό Σπηλιά.

Από εκεί ξεκινήσαμε την ανάβαση για την κορυφή του βουνού Πρ. Ηλίας, η οποία έχει υψόμετρο 1978 μ. Η υψομετρική διαφορά μεταξύ καταφυγίου και κορυφής είναι 380 μ. Η πορεία μας νοτιοανατολική για την κορυφή και πάνω σε παλιό λιφτ έως ένα σημείο και μετά σε μονοπάτι. Ο καιρός ήταν με το μέρος μας αφού έλειπε η ομίχλη, αν και είναι πολύ συχνό φαινόμενο στην περιοχή.

Η ανάβαση είχε διάρκεια 1 ώρα και 30 λεπτά, ενώ η κατάβαση 1 ώρα. Η διαδρομή ήταν εύκολη εάν εξαιρέσουμε σε κάποια σημεία την απότομη ανηφόρα.

Ωστόσο όμως η διαδρομή μπορεί να γίνει και με μηχανές!!!
Φτάνοντας στην κορυφή ο άνεμος ήταν πολύ δυνατός, αλλά δεν μας εμπόδισε να απολαύσουμε τη μοναδική μαγευτική θέα. Από τη μία ο κάμπος με τα διάφορα χρώματα, από την άλλη τα βουνά με τα χρώματα του Φθινοπώρου.

Από την άλλη απλώνονταν το Αιγαίο με το γαλάζιο χρώμα του και κοιτώντας ακόμη πιο ψηλά, ξεπρόβαλαν μέσα από τα σύννεφα οι κορυφές του Ολύμπου. Η ορατότητα ήταν τέτοια που μας επέτρεπε να δούμε όχι μόνο τα κοντινά παραθαλάσσια χωριά όπως Νέοι Πόροι και Πλαταμώνα, αλλά Λιτόχωρο και Κατερίνη.

Επίσης αξιοσημείωτο είναι το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία που είναι χτισμένο ακριβώς στην κορυφή του Κισσάβου και στην πραγματικότητα η κορυφή του βουνού, είναι η σκεπή της εκκλησίας. Η έκπληξη όμως είναι πως είναι υπόγεια χτισμένο και η είσοδός του είναι χαμηλή.

Ύστερα απ όλα αυτά άρχισε η κατάβαση προς το καταφύγιο, όπου ύστερα από μια μικρή στάση για ξεκούραση και καφέ, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, έχοντας γνωρίσει ακόμη ένα όμορφο μέρος της Ελλάδας μας.

Για την ΟΛΚ έγραψε η Βάσω Κ.