Εκδρομή του Συλλόγου Ηπειρωτών Ν. Τρικάλων στην Κορυτσά

Σε μια περιοχή με πλούσια ιστορία, που σου ξυπνάει μνήμες και συγκεντρώνει όλο το φάσμα των συναισθημάτων. Η σκέψη όλων μας, ήταν να φτάσουμε στον πρώτο μας προορισμό, στην πόλη της Κορυτσάς, όπου ο πόθος ήταν συσσωρευμένος.

Μια επιθυμία που για κάποιους γίνονταν πραγματικότητα. Ένα φθινοπωρινό δροσερό αεράκι κάνει την αναπνοή μας καθαρή. Ο ήλιος άρχισε σιγά-σιγά να απλώνει τις ακτίνες του, ανάμεσα στα μισοκιτρινισμένα φύλλα και να πλέκονται στα φυλλώματα των δέντρων. Η διάθεσή μας ξυπνάει. Ένα αίσθημα χαράς και νοσταλγίας, πλημμυρίζει την ψυχή μας. Το βλέμμα όλων μας αφέθηκε να χαθεί μέσα στο όμορφο φθινοπωρινό τοπίο.

Διασχίζοντας την Εγνατία οδό, φτάσαμε αισίως στα σύνορα της Κρυσταλοπηγής. Μετά τον τελωνειακό έλεγχο εισήλθαμε στα Αλβανικά εδάφη. Η αφήγηση που γινόταν μέσα στο λεωφορείο, οδήγησε τη μνήμη μας, σε ιστορικές διαδρομές. Πάνω στις πλαγιές της Β. Ηπείρου, υπήρχαν πολεμίστρες που προκαλούσαν δέος.

Στα απάτητα αυτά βουνά, οι ήρωες του ’40 θυσιάστηκαν για την πίστη, την ορθοδοξία, την ελευθερία.

Η Κορυτσά, μια πανέμορφη πόλη, που οι περισσότεροι κάτοικοί της είναι Έλληνες, είναι χτισμένη σε μια όμορφη πεδιάδα, όπου υπάρχουν ποτάμια, χείμαρροι και άφθονες πηγές. Πλαισιώνεται από ψηλά βουνά. Περιηγηθήκαμε στην πόλη, θαυμάσαμε τα αξιοθέατα και τα ελληνικά σχολεία. Προσευχηθήκαμε στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως του 19ου αιώνα, όπως με πολύ γλαφυρό τρόπο μας αφηγήθηκε η κ. Χριστίνα Χύτα. Διάφοροι ντόπιοι ευεργέτες, όπως ο Ιωάννης Πάγκας, δώρισαν πολλά χρήματα, για την προώθηση της ελληνικής παιδείας και του πολιτισμού, όπως το Πάγκειο Γυμνάσιο. Τα μάτια μας αγκάλιασαν όλον αυτόν τον χώρο.

Από το μακρινό παρελθόν, αντήχησε μια ιστορική φωνή. Μια σκιά με αργά βήματα, του άγνωστου στρατιώτη, αιωρείται γύρω μας. Είναι αυτός που πίστεψε στην ελευθερία του τόπου και ήρθε αντιμέτωπος με το θάνατο, με αξιοπρέπεια και περηφάνια. Στη γη που πατούσαμε, ήταν θαμμένα κάπου οστά ηρώων Ελλήνων.

Αφήνοντας λοιπόν την Κορυτσά, δημιουργήθηκε μέσα μας η φλόγα του πατριωτισμού, που θα καίει τη συνείδησή μας, θα ανασταίνει το χρέος και πάντα, ως υπερήφανοι Έλληνες, θα ατενίζουμε το μέλλον, με αισιοδοξία. Κατευθυνθήκαμε προς την πόλη του Πόγραδετς. Μια πόλη χτισμένη στις όχθες της λίμνης Οχρίδας. Η πόλη συνδέει τα Τίρανα, το Ελμπασάν και την Κορυτσά. Μια πόλη που ξέρει καλά να κερδίζει τον ταξιδιώτη, που αναζητά την γοητεία ενός τόπου. Στην πόλη, έγινε σφοδρή μάχη, μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών, στις 27 Νοεμβρίου 1940. Μια λίμνη, με απέραντη δαντελωτή ακτή, που κοντά στα γαλήνια νερά της, είναι κτισμένα γραφικά χωριά. Ανάμεσα σε ειδυλλιακό τοπίο, δίπλα στη λίμνη με διαδοχικές ταβέρνες, καθίσαμε για το μεσημεριανό μας γεύμα. Ακολούθησε χορός με Ηπειρώτικα τραγούδια.

Κατά την επιστροφή μας, όλη η διαδρομή συνοδεύτηκε από κέφι, ζωντάνια, χαμόγελο, μουσική. Σε κάθε μας πέρασμα, η φύση φρόντιζε να μας ανταμείβει, με τα φθινοπωρινά της χρώματα. Μια άλλη επιτυχημένη εκδρομή, η οποία μας αποζημίωσε με τον καλύτερο τρόπο, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να γνωρίσουμε δυο όμορφες περιοχές της Β. Ηπείρου, αλλά πολύ περισσότερο, να αφήσουμε τη σιωπή μας να περάσει για λίγο από τη σκέψη μας, σαν κινηματογραφική ταινία, στο παρελθόν, που μένει ολόρθο στο πέρασμα των αιώνων και λάμπει στο στερέωμα της ιστορίας μας.

Ευχαριστώ όλους τους εκδρομείς που μας χάρισαν μια ιδιαίτερα όμορφη εκδρομή. Ευχαριστώ τον κ. Σαργιώτη Αθανάσιο, δάσκαλο και ψάλτη για τους ωραίους ύμνους και τα απολυτίκια που μας χάρισε ψάλλοντας. Ευχαριστώ το γραφείο Meteora Tours, για την άψογη συνεργασία.