Διάβα – Ένα μαγευτικό χωριό στη γειτονιά των Μετεώρων

Αναδημοσίευση – Το άρθρο αγγίζει την αίσθηση, την απόλαυση. Προκαλεί τη σκέψη. Διεγείρει το συναίσθημα… Μέσα στα πράσινα σου δέντρα, έζησα την «ηδονική» κοινωνία με τη φύση. Διαβαίνοντας τα δρομάκια, μέθυσα από τη μαγεία των λουλουδιών σου.

Αναδημοσίευση – Το άρθρο αγγίζει την αίσθηση, την απόλαυση. Προκαλεί τη σκέψη. Διεγείρει το συναίσθημα… Μέσα στα πράσινα σου δέντρα, έζησα την «ηδονική» κοινωνία με τη φύση. Διαβαίνοντας τα δρομάκια, μέθυσα από τη μαγεία των λουλουδιών σου. Στο δρόμο που οδηγεί προς το βουνό ψηλά, έζησα, ζω, ονειρεύομαι, παθιάζομαι…

Διάβα. Δεν χρειάζεται να συστήσω το χωριό αυτό… «Όλοι οι ρήτορες σιγούν όταν μιλάει το κάλλος», λέει ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Εκεί όπου το κάλλος της φύσης μαγεύει τη σκέψη σου, προκαλεί τον εσωτερικό σου κόσμο να ανασάνει, εκεί όπου το τοπίο «δένει» αρμονικά με το τίναγμα τον φύλλων όταν τα χαϊδεύει ο αέρας, εκεί που ο χρόνος «παντρεύει» συγχρονικά και διαχρονικά τις αναμνήσεις του χθες με τους πόθους του σήμερα και τα όνειρα του αύριο, εκεί όπου βασιλεύει η ηρεμία… εκεί ο επισκέπτης βρίσκει τον εαυτό του, την ασκητικότητα του, την προοπτική του. Συνευωχία γλυκών και προκλητικών παραστάσεων σε ένα μέρος πλασμένο για πνευματική και ψυχική ανύψωση.

Το πέρασμα της γέφυρας σηματοδοτεί ένα πέρασμα από την καθημερινότητα στη διαφορετική θεώρηση μιας άλλης όψης, μιας άλλης ζωής. Στην αρχή του χωριού συναντά κανείς την αλευροβιομηχανία των αδελφών Βλαχογιάννη που εδώ και χρόνια συνεχίζουν να προσφέρουν πολλά στον τόπο. Αφ’ ενός μεν στο εργοστάσιο τους εργάζονται άτομα από τη γύρω περιοχή και το χωριό, αφ’ ετέρου δε οι ίδιοι συνδράμουν σημαντικά στα εκκλησιαστικά δρώμενα του χωριού εδώ και χρόνια. Λίγο παραπέρα σε μία στροφή προς την ταβέρνα «Νερόμυλος» ο επισκέπτης υψώνει το βλέμμα του μπροστά σε ένα λόφο στην κορυφή του οποίου δεσπόζει το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Το εκπληκτικό είναι ο άριστος συνδυασμός πεδινού και ορεινού, κάτι που σπάει τη μονοτονία και καλεί τον επισκέπτη προς εξερεύνηση.

Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου. Έξω από το ναό σε ένα ήσυχο περιβάλλον, ορθώνεται ένας γέρος πλάτανος που στις ρίζες του κρύβει μυστικά αιώνων. Λίγο πιο πάνω και αφήνοντας το χωριό στον επισκέπτη την αίσθηση του ανεκπλήρωτου όσο διαβαίνει το χωριό, κάνουν εμφανή την παρουσία τους οι επιβλητικοί πλάτανοι. Σήμα κατατεθέν για τη Διάβα, τα πλατάνια «αγκαλιάζουν» τον επισκέπτη και τον καλούν να απολαύσει το φαγητό, την καλή παρέα και το δροσερό νερό μέσα σε ένα εξαίσιο φυσικό περιβάλλον.

Και εκεί όπου το περιβάλλον του χωριού και τα γάργαρα νερά ικανοποιούν στο έπακρο τον επισκέπτη, η φιλοξενία των κατοίκων του χωριού που το κλίμα τους κάνει ολοένα και περισσότερο καλοσυνάτους και δεκτικούς προς τον οποιονδήποτε, έρχεται να προσθέσει τη δική της πινελιά στο σκηνικό που συνθέτει το χωριό.

Ψηφιδωτό φύσης, απολαύσεων, γεύσεων και αναμνήσεων, συνθέτουν την ιδιοσυγκρασία ενός χωριού που έχει τη δική του ταυτότητα στην περιοχή. Ενός χωριού που δημιουργεί την αίσθηση στον επισκέπτη πως όσο κι αν περάσει ο χρόνος, δεν αλλοιώνεται η φυσική του ομορφιά. Εκεί που όλα αλλάζουν, οι αναμνήσεις του χθες αδύναμες στην εκστατική ροή του χρόνου και ανήμπορες να ακολουθήσουν τη δυναμική του μεταμόρφωση, χάνονται στη σκιά των βιωμάτων και εμπειριών που αποκομίζεις από την επίσκεψη σου στο χωριό των χωριών… Αφέθηκα στο χάδι της φύσης σου, ταξίδεψα με τον αέρα σου, παρασύρθηκα από τις ευωδιές των αρωμάτων σου, έζησα, αγάπησα κάθε έκφανση της ζωής σου, αγαπώ, ζω και πετώ πιο ψηλά τώρα… Διάβα.

Γράφει ο

Ηρακλής Αθ. Φίλιος

Πτυχιούχος Παν/μίου Βαλκανικών Σπουδών Φλώρινας

Φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

(E-mail: filios@trikalabiz.gr)