Διαδρομές στη βορειοδυτική Πελοπόννησο … των μαθητών της Α΄ Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά»

Γέφυρα Ρίου – Αντίρριου… Πάτρα … Μέγα Σπήλαιο … Καλάβρυτα …. Αρχαία Ολυμπία…. Όλοι μας ανυπομονούσαμε να πάμε τέσσερις ολόκληρες μέρες στη βορειοδυτική Πελοπόννησο

Γέφυρα Ρίου – Αντίρριου… Πάτρα … Μέγα Σπήλαιο … Καλάβρυτα …. Αρχαία Ολυμπία…. Όλοι μας ανυπομονούσαμε να πάμε τέσσερις ολόκληρες μέρες στη βορειοδυτική Πελοπόννησο και να αντικρίσουμε όλα αυτά για τα οποία συλλέξαμε πληροφορίες και γνωρίσαμε μέσα από τα βιβλία ή τις σελίδες του διαδικτύου. Οι εβδομάδες, οι μέρες αλλά και οι ώρες περνούσαν βασανιστικά μέχρι να φτάσει η ώρα της αναχώρησης. Επιτέλους έφτασε το πρωινό της Πέμπτης 2 Απριλίου. Οι συνοδοί καθηγητές μας κ. Γιώργος Αλεξανδρής, κ.Νίκος Αμπράζης, κα Εύη Καραβασίλη και κ. Δημήτρης Μόρφος μάς υποδέχτηκαν έναν έναν χαμογελαστοί στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης μας, για να αναχωρήσουμε για την τετραήμερη εκδρομή μας μακριά από ό,τι είχε σχέση με την σχολική ρουτίνα.

Η πρώτη μας μεγάλη στάση ήταν στην Πελοπόννησο, στην περιοχή της Ναυπάκτου. Οι συνοδοί καθηγητές μας πρότειναν να γνωρίσουμε την περιοχή μέσα σε αυτές τις λίγες ώρες που θα ήμασταν εκεί. Ξεχυθήκαμε, λοιπόν, και απολαύσαμε το μεσημεριανό μας φαγητό με θέα την θάλασσα. Για καλή μας τύχη, ο ουρανός ήταν καταγάλανος και ο ήλιος έλαμπε. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στα σοκάκια της Ναυπάκτου.

Στη συνέχεια, μιας και ο καιρός ήταν με το μέρος μας, θεωρήσαμε προτιμότερο να διασχίσουμε με πλοίο την θάλασσα κάτω από την γέφυρα “Χαρίλαος Τρικούπης” του Ρίου-Αντιρρίου. Η εμπειρία ήταν μαγευτική και απολαύσαμε όλοι μας την μικρή αυτή διαδρομή. Σε λίγο φτάσαμε στον προορισμό μας , τη ηλιόλουστη Πάτρα. Με την πρώτη ματιά εντυπωσιαστήκαμε, καθώς και το ξενοδοχείο ήταν υπέροχο και βρισκόταν στο κέντρο της πόλης. Έτσι θα μπορούσαμε να περιηγηθούμε τους όμορφους πεζοδρόμους της, κάνοντας βόλτες στο κέντρο της πόλης. Μετά από ξεκούραση, η βραδινή μας έξοδος περιελάμβανε φαγητό στην πόλη και περιήγηση στην πλατεία Αγίου Γεωργίου Α΄ και σε άλλα σημεία της πόλης.

Το πρωί της επόμενης μέρας πήραμε τον δρόμο που θα μας οδηγούσε στο μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου, χτισμένο πάνω στον βράχο, όπου και προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας. Στην συνέχεια, βρεθήκαμε στην ιστορική μονή της Αγίας Λαύρας. Κάτω από τον ιστορικό πλάτανο ο καθένας από εμάς ερχόταν αντιμέτωπος με πληθώρα συναισθημάτων, αφού είχαμε βρεθεί στο μέρος που ξεκίνησε η επανάσταση για την ανεξαρτησία του Γένους. Έτσι, αφού πρώτα θαυμάσαμε το πρώτο λάβαρο του Αγώνα του 1821 και πληροφορηθήκαμε σχετικά με τα γεγονότα της επανάστασης, ανηφορίσαμε γεμάτοι δέος προς το μνημείο του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων. Περιπλανώμενοι στο παρελθόν, ανεβήκαμε στον λόφο όπου οι Γερμανοί εκτέλεσαν τον Δεκέμβριο του 1943 όλους τους Καλαβρυτινούς. Μέχρι σήμερα μάλιστα αποτελεί το γεγονός αυτό μια από τις μεγαλύτερες περιπτώσεις πολεμικού εγκλήματος στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να έρθουμε αντιμέτωποι με την συγκλονιστική αφήγηση αυτών των γεγονότων, η οποία μας έκανε να αντιληφθούμε ότι το χώμα που πατούσαμε είχε «ποτιστεί» με το αίμα ανθρώπων, που έχασαν τη ζωή τους με τόσο απάνθρωπο τρόπο. Το απόγευμα επιβιβαστήκαμε στο τρένο του οδοντωτού σιδηρόδρομου και με σταθερό ρυθμό ξεκίνησε η περιήγησή μας στο φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού. Εκεί αποτυπώσαμε τις εικόνες που βλέπαμε με τις φωτογραφικές μας μηχανές, κρατώντας την φυσική ομορφιά που αντικρίζαμε ανεξίτηλα στο μυαλό και την καρδιά μας. Ύστερα από την πληθώρα εμπειριών αυτής της ημέρας μας δόθηκε ελεύθερος χρόνος, για να απολαύσουμε τη νυχτερινή ζωή της Πάτρας, με πολλές βόλτες στο κέντρο της και τα πανέμορφα καταστήματά της.

Την τρίτη ημέρα, έχοντας πάντα ως ορμητήριο την όμορφη πόλη της Πάτρας επισκεφθήκαμε τον ιερό τόπο της Αρχαίας Ολυμπίας. Από το πρωί εκείνης της ημέρας ήμαστε όλοι ενθουσιασμένοι και έτοιμοι για την απόκτηση νέων γνώσεων και εμπειριών σε αυτό το δοξασμένο χώρο. Αρχικά, ξεναγηθήκαμε στο μουσείο, όπου συλλέξαμε πληροφορίες για τον ένδοξο αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τον Ερμή του Πραξιτέλους, τη Νίκη του Παιωνίου και πολλά έργα άλλων εξίσου σημαντικών καλλιτεχνών.

Έπειτα, επισκεφθήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο. Εκεί η ιστορία ζωντάνεψε μπροστά μας. Περιηγηθήκαμε με θαυμασμό στον τόπο, όπου γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες και στο τέλος είχαμε την ευκαιρία να τρέξουμε στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας σαν τους προγόνους μας, κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα!

Η τελευταία μας ημέρα στην ωραία πόλη της Πάτρας ξημέρωσε. Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Κανείς δε ήθελε να τελειώσει αυτό το ταξίδι, όπως επίσης κανείς δε διαφωνούσε πως ήταν από τα καλύτερα. Μπήκαμε στο λεωφορείο, έτοιμοι να απολαύσουμε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο όσο είχε απομείνει από την εκδρομή μας. Πρώτη στάση κάναμε στο Ναό του Αγίου Ανδρέα, τον μεγαλύτερο ναό της Ευρώπης με χωρητικότητα 10.000 ατόμων. Έπειτα, μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στο οινοποιείο Achaia Claus. Περιμέναμε την ξεναγό μας, κοιτώντας και αγοράζοντας βιβλία από το μπαζάρ βιβλίων που οργάνωσε το οινοποιείο.

Η ξενάγηση ξεκίνησε από την αποθήκη με τις παλιές μαυροδάφνες, οπού έγινε αναφορά στην ιστορία του Κλάους, την ίδρυση του οινοποιείου και την προέλευση του ονόματος της μαυροδάφνης. Το ενδιαφέρον μας κέντρισαν οι αφιερώσεις σε ορισμένα βαρέλια μαυροδάφνης σε σημαντικούς ανθρώπους που επισκέφτηκαν το μέρος. Συνεχίσαμε στο “Αυτοκρατορικό Κελάρι”, στο οποίο βρίσκονταν τα αναμνηστικά βαρέλια Βασιλέων και προσώπων της πολιτικής, Ελλήνων και Ξένων, όπως της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας και του τέως πρόεδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια. Εκεί, επίσης, αντικρίσαμε και το βαρέλι με την παλαιότερη μαυροδάφνη, τη μαυροδάφνη του 1873. Η ξενάγηση τελείωσε στην Κάβα Δανιηλίδος, όπου είδαμε το γραφείο του ίδιου του Κλάους. Αφού θαυμάσαμε το εσωτερικό της κάβας -με τα τραπέζια σε σχήμα βαρελιών- αλλά και τη βεράντα με την αξιοθαύμαστη θέα, δοκιμάσαμε και αγοράσαμε μαυροδάφνη.

Περνώντας αυτή τη φορά πάνω από τη Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, οι εντυπώσεις μας παρέμειναν το ίδιο θετικές. Σε λίγο φτάσαμε στο Γαλαξίδι για φαγητό. Η ώρα περνούσε χωρίς να το καταλάβουμε. Το ταξίδι της επιστροφής, αν και πολύωρο, τελείωσε επίσης γρήγορα.

Και να ‘μαστε στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Τρικάλων να αποχαιρετούμε ο ένας τον άλλο, θέλοντας να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο και να ξαναπάμε στην Πάτρα και να τα ζήσουμε όλα από την αρχή.

Ελένη Αμπράζη, Ροδάνθη Αλεξανδρή, Υακίνθη Γεωργίου, Λουΐζα Ζουρνατζή
Μαθήτριες της Α΄ Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά»